Aποσυμπίεση σπονδυλικής στήλης

H τελευταία λέξη της αμερικανικής βιοτεχνολογίας δίνει λύση σε χρόνιες παθήσεις της σπονδυλικής στήλης χωρίς φάρμακα και επεμβάσεις.

Σε ποιους απευθύνεται;

Σε άτομα με παθήσεις όπως:

• Αυχενικό σύνδρομο
• Οσφυαλγία
• Ισχιαλγία
• Βλάβη του μεσοσπονδύλιου δίσκου
• Κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου
• Προβολή μεσοσπονδύλιου δίσκου
• Σπονδυλική στένωση
• Ριζοπάθεια
• Σύνδρομο των οπίσθιων σπονδυλικών αρθρώσεων
• Μετεγχειρητική υποτροπή (σύνδρομο αποτυχημένης αυχενικής/οσφυϊκής επεμβάσεως)

Τι είναι η Αποσυμπίεση και πώς λειτουργεί;

Η υπερβολική καταπόνηση ή ο τραυματισμός του μεσοσπονδύλιου δίσκου αποδυναμώνει τις εξωτερικές του ίνες. Κατά συνέπεια, μέρη του εσωτερικού του δίσκου προβάλλουν προς τα έξω και ο δίσκος συμπιέζεται ή χάνει ύψος. Αποτέλεσμα αυτού είναι να μειώνεται η απόσταση μεταξύ των γειτονικών άνω και κάτω σπονδύλων και να στενεύει το κανάλι μέσω του οποίου εξέρχεται η σπονδυλική νευρική ρίζα (σπονδυλική στένωση). Καθώς η προβολή επιδεινώνεται και το κανάλι στενεύει, συμπιέζεται και η νευρική ρίζα στο επηρεαζόμενο επίπεδο (ριζίτιδα - ριζοπάθεια). Αυτό προκαλεί μυϊκούς σπασμούς και φλεγμονή (οίδημα), μειώνοντας περαιτέρω τον διαθέσιμο χώρο. Συνδυαστικά, διαταράσσεται η μηχανική λειτουργία –δηλαδή η κίνηση– των αρθρώσεων και παρακωλύεται η παροχή θρεπτικών ουσιών στον δίσκο. Λόγω της ελλιπούς τροφοδότησης, οι εξωτερικές ίνες του δίσκου αφυδατώνονται και αποδυναμώνονται (εκφυλίζονται), επιταχύνοντας την όλη διαδικασία. Η μη χειρουργική Αποσυμπίεση του μεσοσπονδύλιου δίσκου έχει σχεδιαστεί ώστε να διακόπτει αυτή την αλυσιδωτή διαδικασία.

Η θεραπεία αυτή, η οποία εγκρίθηκε από την Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (Food and Drug Administration – FDA) το 1996, έχει εξελιχθεί σε μία εξαιρετικά αποδοτική θεραπεία για τις πλέον συνηθισμένες παθήσεις της σπονδυλικής στήλης του σύγχρονου ανθρώπου. Εφαρμόζεται στη σπονδυλική μονάδα που παρουσιάζει την εν λόγω παθολογία, μειώνοντας σημαντικά την ενδομεσοσπονδύλια πίεση. Η Αποσυμπίεση είναι μία μη επεμβατική, μη χειρουργική θεραπεία, η οποία πραγματοποιείται σε ειδικό θεραπευτικό κρεβάτι που ελέγχεται μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή. Κάθε δίσκος προσεγγίζεται μεμονωμένα και με την εφαρμογή συγκεκριμένων και ελεγχόμενων τεχνικών έλξης και χαλάρωσης κατά τη θεραπεία, σε συνδυασμό με τη σωστή στάση σώματος, μπορεί να δημιουργηθεί αρνητική πίεση στο εσωτερικό του δίσκου. Η τεχνική αυτή διαχωρίζει ήπια τον επηρεαζόμενο δίσκο 5 έως 7 χιλιοστά, δημιουργώντας αρνητική πίεση (ή κενό) μέσα στον δίσκο και βοηθώντας στην επαναφορά του προβεβλημένου ιστού. Παράλληλα, χάρη στην αρνητική πίεση διευκολύνεται η εισροή νερού, οξυγόνου και θρεπτικών συστατικών στον δίσκο. Έτσι, ο εκφυλισμένος δίσκος ενυδατώνεται και ενισχύεται με όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά για να εκκινήσει η διαδικασία της επούλωσης. Με τον ίδιο τρόπο αναζωογονούνται (αιματώνονται και ενυδατώνονται) και άλλες δομές που παρουσιάζουν πιεστικά φαινόμενα, όπως αρθρώσεις, σύνδεσμοι, νεύρα και μύες.

Με αυτή τη μέθοδο χιλιάδες ασθενείς έχουν θεραπευτεί χωρίς τον κίνδυνο και την ταλαιπωρία των χειρουργικών επεμβάσεων, την αλόγιστη χρήση φαρμακευτικών σκευασμάτων και αναποτελεσματικών τεχνικών. Με σεβασμό στον ανθρώπινο οργανισμό, ανώδυνα και υπό την παρακολούθηση ορθοπαιδικού ιατρού και ειδικευμένου φυσικοθεραπευτή βάζουμε ένα τέλος στον πόνο και επανερχόμαστε στους καθημερινούς ρυθμούς της ζωής.

Πώς εφαρμόζεται η μέθοδος και ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείται;

Βασική προϋπόθεση για την εφαρμογή της μεθόδου είναι η αξιολόγηση του ασθενούς κατόπιν κλινικής εξέτασης, καθώς και η αξιολόγηση απεικονιστικής εξέτασης (αξονική ή μαγνητική τομογραφία) από τον θεράποντα ιατρό. Κατόπιν αυτών, ο ιατρός κρίνει κατά πόσο μπορεί να εφαρμοστεί η μέθοδος στον εκάστοτε ασθενή. Σε περίπτωση που ο υποψήφιος κριθεί κατάλληλος, δίνονται οδηγίες από τον ιατρό στoν ειδικευμένο φυσικοθεραπευτή για την πάθηση του ατόμου και τη θεραπεία που θα ακολουθηθεί. Ο φυσικοθεραπευτής αναλαμβάνει τη διεκπεραίωση του προγράμματος της θεραπείας, καθώς και την ενημέρωση του ασθενούς για την πάθηση, τη διαδικασία της θεραπείας και τους τρόπους συμβολής του ιδίου σε αυτήν.

Ο θεραπευόμενος λαμβάνει καθημερινά οδηγίες για τη σωστή χρήση της σπονδυλικής του στήλης, προκειμένου να βοηθήσει στην ίασή του κατά τη διάρκεια της θεραπείας και μετέπειτα να χρησιμοποιήσει αυτές τις γνώσεις (για τη σωστή χρήση του σώματός του), ώστε να απαλλαχθεί διά παντός από την πάθηση και να αποφύγει την υποτροπή. Υπάρχει συνεχής παρακολούθηση από τον θεράποντα ιατρό, καθώς και κλινική εξέταση κατά τη διάρκεια και το τέλος της θεραπείας. Τέλος, και αφού κριθεί ότι έχει αντιμετωπιστεί η πάθηση, δίνεται ένα πρόγραμμα μυϊκής ενδυνάμωσης και σταθερότητας του κορμού, έτσι ώστε να θωρακιστεί και να προστατευτεί ο σκελετός, δίνοντας μια οριστική λύση.