Μεγάλες αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό - Free Sunday
Μεγάλες αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό
Εντυπωσιακή η κυριαρχία Μητσοτάκη έναν χρόνο μετά τον σχηματισμό κυβέρνησης ΝΔ.

Μεγάλες αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό

Διάφοροι παράγοντες συνδυάζονται και προκαλούν εντυπωσιακές αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό.

Το σενάριο της γρήγορης και δυναμικής ανάκαμψης της ευρωπαϊκής οικονομίας αντικαθίσταται με το πέρασμα του χρόνου με το σενάριο της αργής και άνισης ανάκαμψης. Η πανδημία κάνει δυναμική επιστροφή στην Ε.Ε. και στον κόσμο ολόκληρο και ενισχύει την παρουσία της στην Ελλάδα, κυρίως μέσω τουρισμού. Οι εξελίξεις σε ό,τι αφορά τα δημόσια οικονομικά και τα οικονομικά της κοινωνικής ασφάλισης είναι εξαιρετικά δυσάρεστες λόγω της πανδημίας.

Σε περίοδο κρίσης και νέων δυσκολιών που έρχονται, παρατηρείται εντυπωσιακή συσπείρωση γύρω από τον Μητσοτάκη και την κυβέρνηση, με το σκεπτικό ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για πειραματισμούς την ώρα της δοκιμασίας.

Παρατηρούνται σημάδια αδυναμίας και αποσυσπείρωσης στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς η ηγεσία του παλεύει με τις σκοτεινές πλευρές του κυβερνητικού παρελθόντος της. Τέλος, η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, με την οποία αντιστρέφεται η απόφαση του Κεμάλ του 1934, δείχνει ότι η στρατηγική της έντασης που εφαρμόζει ο Ερντογάν έχει μέλλον και θα κλιμακωθεί.

Η κυριαρχία Μητσοτάκη

Συμπληρώθηκε ένα χρόνος διακυβέρνησης της χώρας από τον Μητσοτάκη με όλες τις δημοσκοπήσεις να αναδεικνύουν την πολιτική του κυριαρχία. Η ΝΔ είναι πολύ μπροστά από τον ΣΥΡΙΖΑ, σε ορισμένες δημοσκοπήσεις με περίπου διπλάσιο ποσοστό από αυτόν. Ο Μητσοτάκης είναι ο μόνος πολιτικός ηγέτης με περισσότερες θετικές γνώμες από αρνητικές και με πρωθυπουργικά χαρακτηριστικά εντυπωσιακά ισχυρότερα από εκείνα του Τσίπρα. Παρατηρείται σημαντική αποσυσπείρωση των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, σε μεγάλο βαθμό σε όφελος της ΝΔ, η οποία τραβάει ψηφοφόρους από την ευρύτερη κεντροαριστερά, παρά τη θεωρία Τσίπρα σύμφωνα με την οποία ο Μητσοτάκης είναι ο Έλληνας… Όρμπαν και η κυβερνητική πολιτική έχει ακροδεξιά χαρακτηριστικά.

Τα αίτια της υπεροχής

Η κοινή γνώμη εμπιστεύεται τον Μητσοτάκη έχοντας επίγνωση των δυσκολιών που έχουμε μπροστά μας. Συνήθως οι δυσκολίες της οικονομικής και κοινωνικής καθημερινότητας προκαλούν τη μετατροπή των ψηφοφόρων σε βάρος του κυβερνητικού κόμματος. Αυτό δεν συμβαίνει αυτή την περίοδο, για τους ακόλουθους λόγους.

Πρώτον, ο Μητσοτάκης και η κυβέρνηση έχουν ενισχύσει τη θέση τους λόγω της αποτελεσματικής διαχείρισης της κρίσης στον Έβρο και των εντυπωσιακά καλών αποτελεσμάτων στην αντιμετώπιση του πρώτου κύματος της πανδημίας.

Δεύτερον, οι πολίτες συνειδητοποιούν ότι η νέα κρίση που θα αντιμετωπίσουμε, μέχρις ότου έρθει η πολυπόθητη ανάκαμψη, θα είναι πιο σύνθετη και επώδυνη από την κρίση που ακολούθησε τη χρηματοπιστωτική αναταραχή του 2008-2009. Σε τόσο ακραίες συνθήκες δεν φαίνεται να έχουν διάθεση για πολιτικό ρίσκο, ιδιαίτερα μετά το ακριβό φιάσκο του 2015, γι’ αυτό στηρίζουν Μητσοτάκη.

Τρίτον, επιβραβεύουν τον Μητσοτάκη και την κυβέρνηση για τις διαπραγματευτικές επιτυχίες τους στην Ε.Ε. και προσδοκούν έξοδο από την κρίση, από την άνοιξη ή το καλοκαίρι του 2021, με ισχυρή ευρωπαϊκή υποστήριξη.

Η παραμονή του ελληνικού Δημοσίου στις διεθνείς αγορές με πολύ καλούς όρους, η ένταξη για πρώτη φορά των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ και τα 31 δισ. επιπλέον χρηματοδότησης μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης πιστώνονται στην οικονομική διπλωματία του Μητσοτάκη και της κυβέρνησης.

Σοβαρό πρόβλημα

Ο τέταρτος λόγος για τον οποίο οι πολίτες συσπειρώνονται γύρω από τον Μητσοτάκη και την κυβέρνηση έχει σχέση με τα προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ. Η εικόνα της ηγεσίας του είναι εξαιρετικά προβληματική και το προπαγανδιστικό ηθικό πλεονέκτημα της ριζοσπαστικής Αριστεράς έχει μετατραπεί σε εντυπωσιακό ηθικό μειονέκτημα.

Οι αποκαλύψεις για το «μαγαζί» που είχε στήσει ο Ν. Παππάς στο Μαξίμου επί Τσίπρα, η πλήρης πολιτική του κάλυψη από τον πρώην πρωθυπουργό και τον εξάδελφό του, οι οποίοι πρωταγωνιστούσαν στη διαχείριση του «μαγαζιού», η επιβεβαίωση, από τον ίδιο τον Καλογρίτσα, όσων γνωρίζαμε για τις διαπλεκόμενες πρακτικές Παππά και Τσίπρα στην προσπάθεια να μετατρέψουν τον γνωστό κατασκευαστή σε βασικό εκπρόσωπο της «προοδευτικής» διαπλοκής, έχουν φθείρει ανεπανόρθωτα τη δημόσια εικόνα Τσίπρα και Παππά.

Ειδικά σε ό,τι αφορά τον ηγέτη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι με τη μεγάλη προσωπική πολιτική αδυναμία που τον χαρακτηρίζει έχει μετατραπεί, άθελά του, σε βασικό υποστηρικτή του Μητσοτάκη. Με τόσο φθαρμένη ηγεσία, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να ελπίζει σε σημαντική δημοσκοπική ανάκαμψη, πολύ περισσότερο σε ανάκτηση της πολιτικής πρωτοβουλίας και της κυριαρχίας. Η εικόνα του Τσίπρα είναι πλέον πιο παλιά και φθαρμένη από το παλιό και φθαρμένο που συνήθιζε να καταγγέλλει στην πορεία του προς την εξουσία. Την κατάσταση περιπλέκουν και οι εξελίξεις σε ό,τι αφορά τη σκευωρία της Novartis. Η κυβέρνηση Τσίπρα μετέτρεψε την αναγκαία κάθαρση του σκανδάλου της Novartis σε προκλητική συγκάλυψη της ελβετικής πολυεθνικής και του γιγαντιαίου κυκλώματος συνταγογράφησης που την εξυπηρετούσε με το αζημίωτο. Προτίμησε να στοχοποιήσει τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο και άλλους πολιτικούς αντιπάλους της, επιτρέποντας τελικά στο αμερικανικό Δημόσιο να εισπράξει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια για τις άδικες εμπορικές πρακτικές της Novartis στην Ελλάδα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη προσπαθεί να καλύψει το κενό που άφησε σκόπιμα η κυβέρνηση Τσίπρα και προετοιμάζεται να διεκδικήσει αποζημιώσεις, για λογαριασμό του ελληνικού Δημοσίου, από την πολυεθνική εταιρεία.

Ο Παπαγγελόπουλος είναι πολύ πιθανό να παρασύρει στη διαφαινόμενη πτώση του ένα σημαντικό τμήμα του παρακρατικού μηχανισμού που είχε στηθεί επί Τσίπρα για τη διαχείριση της σκευωρίας της Novartis.

Νέες προκλήσεις

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, δημοσκοπικά και πολιτικά κυρίαρχη, βρίσκεται αντιμέτωπη με νέες προκλήσεις.

Το βάθος και η διάρκεια της ύφεσης στην Ευρωζώνη και στην Ελλάδα αποδεικνύονται πολύ μεγαλύτερα απ’ ό,τι είχε αρχικά εκτιμηθεί. Αυτό σημαίνει ότι δημιουργείται μια τεράστια «τρύπα» στα δημόσια οικονομικά, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά το ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό σύστημα. Οι δικαστικές αποφάσεις για καταβολή αναδρομικών δισεκατομμυρίων, όπως και η δημιουργία μιας ατελείωτης ουράς εκατοντάδων χιλιάδων συνταξιούχων που περιμένουν να τους καταβληθούν πλήρεις συντάξεις και εφάπαξ, δεν βοηθούν στη συνεννόηση με τους Ευρωπαίους εταίρους και πιστωτές.

Επιπλέον, μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης, μετατρέποντας τη νέου τύπου επενδυτική στρατηγική που πρέπει να εφαρμόσουμε σε παλαιού τύπου διαχείριση εκκρεμοτήτων και ελλειμμάτων.

Το μήνυμα της Αγίας Σοφίας

Η δεύτερη μεγάλη πρόκληση που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση έχει σχέση με τη διαρκή επιδείνωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Η απόφαση του Ερντογάν να αντιστρέψει την απόφαση που πήρε ο Κεμάλ το 1934 και να ξανακάνει την Αγία Σοφία από σύμβολο παγκόσμιου πολιτισμού τζαμί θεωρείται κομβική σε ό,τι αφορά την ισλαμοποίηση της Τουρκίας και την εφαρμογή επεκτατικής νεο-οθωμανικής στρατηγικής.

Ο Ερντογάν πήρε την απόφαση για να ενισχύσει τους δεσμούς του με την ισλαμική βάση του κόμματός του σε μια περίοδο κατά την οποία η τουρκική οικονομία δέχεται μεγάλες πιέσεις και το βιοτικό επίπεδο των περισσότερων Τούρκων βρίσκεται σε πτώση. Οι αλλεπάλληλες οικονομικές ήττες του Ερντογάν τον κάνουν πιο επιθετικό στον ισλαμικό λαϊκισμό του. Η τουρκική λίρα έχει μπει από το 2018 σε φάση συναλλαγματικής αδυναμίας, οι μεγάλης κλίμακας επενδύσεις, όπως το νέο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, αποδεικνύονται εκτός τόπου και χρόνου, με τεράστιο κόστος για την οικονομία, η Volkswagen ανέβαλε τη μεγάλη της επένδυση στην Τουρκία λόγω της εισβολής των τουρκικών στρατευμάτων στις περιοχές των Κούρδων της Συρίας και στη συνέχεια τη ματαίωσε λόγω της πανδημίας. Οι Ευρωπαίοι τουρίστες δεν επισκέπτονται την Τουρκία, γιατί δεν θεωρείται ακόμη χώρα που έχει ελέγξει την πανδημία και μπορούν να την επισκεφτούν άφοβα.

Τον επιθετικό λαϊκισμό του Ερντογάν στο εσωτερικό συμπληρώνει μια νεο-οθωμανική μεγαλομανία σε ό,τι αφορά τη διεθνή στρατηγική του. Η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί εντάσσεται από την προπαγάνδα του καθεστώτος στην απελευθέρωση ιερών χώρων του Ισλάμ από την Κεντρική Ασία μέχρι την Ανδαλουσία, περνώντας από τη Σαουδική Αραβία και την Ιερουσαλήμ, με πρωτοβουλία του «απελευθερωτή» Ερντογάν. Παράλληλα η ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας της Τουρκίας στη Λιβύη και του ελέγχου που ασκεί η Άγκυρα στην κυβέρνηση της Τρίπολης σηματοδοτεί την αναβίωση των οθωμανικών φιλοδοξιών της Τουρκίας με πρωτοβουλία του Ερντογάν.          

Η ελληνική άμυνα

Αντιμέτωπη με την κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων, η κυβέρνηση Μητσοτάκη εφαρμόζει μια σύνθετη στρατηγική.

Ενισχύει την αποτελεσματικότητα δράσης των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας, ώστε να έχουμε ένα καλό αποτέλεσμα, όπως στην κρίση του Έβρου, όποια και να είναι η μορφή των τουρκικών προκλήσεων.

Προχωράει στην ανάπτυξη συνεργασίας με χώρες που απειλούνται ή ενοχλούνται από τη νεο-οθωμανική στρατηγική του Ερντογάν, όπως είναι η Γαλλία στην Ε.Ε. και η Αίγυπτος εκτός Ε.Ε.

Τέλος, έχει προετοιμάσει μια εντυπωσιακή ευρωπαϊκή δύναμη οικονομικής αποτροπής με τη μορφή πολύ σκληρών κυρώσεων σε βάρος της Τουρκίας που θα εφαρμόσει η Ε.Ε. σε περίπτωση που θιγούν η κυριαρχία μας και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.

Μητσοτάκης, Δένδιας και Μεϊμαράκης κάνουν άριστη δουλειά σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ενημερώνοντας και προετοιμάζοντας αποτελεσματική άμυνα έναντι των τουρκικών προκλήσεων και του επεκτατισμού. Το κρίσιμο ζήτημα είναι αν ο Ερντογάν θα πάρει το μήνυμα και θα προσαρμοστεί ή θα συνεχίσει, για τους δικούς του λόγους, σε λάθος κατεύθυνση, δημιουργώντας περισσότερα προβλήματα σ’ εμάς και κυρίως στην Τουρκία.