Β. Κορκίδης: «Τα πολιτικά λάθη δεν διορθώνονται με οικονομικά λάθη»

Πρόκειται για έναν αντιασφαλιστικό και αντιαναπτυξιακό νόμο που ψηφίστηκε από την κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή και επιβάλλει έναν διπλό λογαριασμό, με πρόσθετα φορολογικά μέτρα και νέες ασφαλιστικές επιβαρύνσεις, χωρίς μάλιστα να γνωρίζουμε εάν τελικά επαρκεί για να κλείσει άμεσα ή με δόσεις η απόλυτη προτεραιότητα και εκκρεμότητα της αξιολόγησης. Όσον αφορά τα νέα φορολογικά βάρη που αναμένεται να επωμιστούν για ακόμη μια φορά τα ίδια υποζύγια, με βάση σχετική έρευνα της ΕΣΕΕ διαπιστώνεται ότι η εξομοίωση της φορολογικής μεταχείρισης των μικρών και των μεγάλων επιχειρήσεων θα συντελέσει στην περαιτέρω συρρίκνωση του μικρομεσαίου επιχειρείν, καθιστώντας για πολλές από αυτές ακόμη πιο αβέβαιη την προοπτική επιβίωσής τους. Με τις νέες φορολογικές ρυθμίσεις υποδαυλίζεται το πνεύμα του υγιούς ανταγωνισμού και της διασφάλισης της εύρυθμης λειτουργίας της αγοράς, ενώ η προσπάθεια καταπολέμησης της ανεργίας και τόνωσης των εσόδων των ασφαλιστικών ταμείων θα δεχτεί σημαντικό πλήγμα.

Σύμφωνα με τον νέο νόμο, έμποροι και ελεύθεροι επαγγελματίες καλούμαστε να καταβάλλουμε άνω του 65% των εσόδων μας σε κάθε είδους υπερβολικές φορολογικές και ασφαλιστικές επιβαρύνσεις, και μάλιστα για ποσά που δεν θα υπάρχουν στην αγορά, δεν θα έχουν εισπραχθεί από τις επιχειρήσεις και που ουσιαστικά θα εκμηδενίσουν το καθαρό μας εισόδημα. Άλλωστε η έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους είναι αυτή που υπολογίζει ότι τα νέα μέτρα θα μειώσουν το διαθέσιμο εισόδημα όλων των Ελλήνων το 2016 κατά τουλάχιστον 2,7 δισ. ευρώ. Οι φανερές διατάξεις και οι κρυφές τροπολογίες των 200 εκατ. ευρώ με την αύξηση της φορολογίας των μικρών επιχειρήσεων από το 26% στο 29%, την αύξηση του φόρου μερισμάτων σε 15%, τη μείωση του αφορολόγητου ορίου στα 8.636 ευρώ, αλλά και την ενσωμάτωση της αυξημένης εισφοράς αλληλεγγύης, μας φορτώνουν ετησίως με επιπλέον 1,8 δισ. ευρώ. Σε αυτές τις αυξήσεις των άμεσων φόρων προστίθενται οι ασφαλιστικές αλλαγές ύψους 1,8 δισ. ευρώ, κυρίως με την επιβολή της εξοντωτικής «ασφαλιστικής φορολογίας» από 27% έως 38% σε εμπόρους και ελεύθερους επαγγελματίες, που όμως δεν επαρκούν για να συμπληρώσουν τα προαπαιτούμενα μέτρα των 5,4 δισ. ευρώ.

Βεβαίως και είχαμε καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις και για το ασφαλιστικό και για το φορολογικό. Ιδιαίτερα ως προς το ασφαλιστικό κατά τη διάρκεια των διαβουλεύσεων οι κοινωνικοί εταίροι επιδείξαμε μεγάλη προθυμία να βρούμε λύσεις κοινά αποδεκτές. Δυστυχώς, οι τεκμηριωμένες προτάσεις που κατέθεσε η ΕΣΕΕ για μια δίκαιη φορολογική και μια βιώσιμη ασφαλιστική μεταρρύθμιση δεν λήφθηκαν υπ’ όψιν. Κρίμα για την ελληνική οικονομία που οι κοινωνικοί εταίροι δεν εισακουστήκαμε ούτε τον Ιανουάριο ούτε τώρα. Άλλη μια ευκαιρία για πραγματικές μεταρρυθμίσεις στη χώρα πήγε χαμένη. Πίσω από το κακό ασφαλιστικό κρύβεται ένα χειρότερο φορολογικό. Ένας ακόμη εξοντωτικός νόμος, και μάλιστα με μπαράζ τροπολογιών, ψηφίστηκε σε βάρος της μεσαίας τάξης και των μικρομεσαίων της αγοράς. Κρίμα που τα αναγκαία δημοσιονομικά μέτρα κατέληξαν σε μια ακόμη αχρείαστη φοροεπιδρομή. Ένα όμως είναι βέβαιο, ότι τα πολιτικά λάθη δεν διορθώνονται με οικονομικά λάθη.

Το γεγονός ότι θα πρέπει να ψηφιστεί από τη Βουλή μέσα σε μία εβδομάδα ένας πρόσθετος μηχανισμός περικοπών μισθών και συντάξεων στην περίπτωση που δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι αποτελεί μια ικανή απόδειξη ότι η χώρα εισέρχεται σε μόνιμη επιτροπεία. Είναι παράλογο που δανειστές και κυβέρνηση πιστεύουν ότι η λύση για την ανάπτυξη είναι οι πρόσθετες επιβαρύνσεις και η μείωση των δαπανών μέσω του περιβόητου αυτόματου κόφτη του ΔΝΤ που θα ενεργοποιείται χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Είναι παράλογο που μετά από έξι χρόνια οξείας οικονομικής κρίσης με μια υπερβολικής έντασης δημοσιονομική προσαρμογή έπεται ένας δεύτερος γύρος μέτρων και φόρων που θα ανεβάσει τον λογαριασμό στα επίπεδα των 9 δισ. ευρώ. Υπό τη διαρκή απειλή της μη ολοκλήρωσης της αξιολόγησης, η ψήφιση του νόμου αλλά και οι αποφάσεις του Eurogroup μπορεί να λυτρώνουν προσωρινά την κυβέρνηση και να δημιουργούν προσδοκίες, ωστόσο φοβάμαι πως τα αρνητικά αποτελέσματα σύντομα θα την αγχώσουν ξανά, αφού οι τρέχουσες και οι επιπλέον υποχρεώσεις δεν θα μπορούν να πληρωθούν ούτε από τους συνεπείς φορολογούμενους ούτε από τις υγιείς επιχειρήσεις.

Η κυβέρνηση κέρδισε μια αβέβαιη και γενικόλογη ρύθμιση σχετικά με το χρέος για το τέλος του προγράμματος, δηλαδή το 2018, με τους δανειστές να αποκλείουν κατηγορηματικά το κούρεμα. Έχουμε παρακολουθήσει ξανά στο παρελθόν τέτοιου είδους δεσμεύσεις από τους δανειστές, οι οποίες εντέλει έγιναν καπνός. Το μόνο βέβαιο είναι ότι όταν εντέλει επιτευχθεί, στις 24 Μαΐου, η πολυπόθητη «εαρινή συμφωνία», οι μικρομεσαίοι θα κληθούμε να πληρώσουμε πολύ ακριβό τίμημα για να την παρακολουθήσουμε.

Τουλάχιστον δραματική μπορώ να χαρακτηρίσω την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο εμπορικός κόσμος της χώρας τα τελευταία χρόνια, ιδίως μετά την επιβολή των capital controls. Για τους μικρομεσαίους της αγοράς, η παρατεταμένη αστάθεια δεν επιτρέπει τη σταθεροποίηση της οικονομίας. Μας έχει βυθίσει σε μια επενδυτική αδράνεια και έχει επιτείνει το αρνητικό κλίμα. Ενδεικτικά αναφέρω ότι ο τζίρος του λιανεμπορίου τον Δεκέμβριο του 2015 ανήλθε στα 3,22 δισ. ευρώ, όταν το 2009 ήταν 5,6 δισ. ευρώ, δηλαδή μιλάμε για μια μείωση ύψους 42% και μια ακόμη ετήσια μείωση 8%. Μόνο αυτό αρκεί για να αναλογιστείτε τις συνέπειες σε επίπεδο μισθών, απασχολούμενου προσωπικού και λουκέτων.

Αλίμονο αν θεωρούσαμε ότι δεν υπάρχει τρόπος εξόδου της χώρας από την κρίση. Αλίμονο αν ξημέρωνε μια μέρα χωρίς ελπίδες. Λύσεις και τρόποι υπάρχουν, αρκεί το πολιτικό σύστημα της χώρας να συναισθανθεί την κρισιμότητα της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε τα τελευταία έξι χρόνια και να κυριαρχήσουν η εθνική ομοψυχία και η εθνική στρατηγική.

Η χώρα χρειάζεται σταθερότητα και εθνική στρατηγική. Αυτός είναι ο στόχος που οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου όφειλαν εδώ και καιρό να έχουν υπηρετήσει. Ας το κάνουν πριν να είναι αργά για την πατρίδα μας και τις επόμενες γενιές.