Κυβερνητικό αυτογκόλ με τους ελιγμούς στο Σκοπιανό

Ο Τσίπρας, αντί να αιφνιδιάσει τη ΝΔ, της πρόσφερε νέες πολιτικές δυνατότητες.

Την περασμένη Τετάρτη παρακολούθησα τις εργασίες της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ και έκανα μια ολιγόλεπτη παρέμβαση. Όπως χαρακτηριστικά είπα απευθυνόμενος στα μέλη της Πολιτικής Επιτροπής, «δεν ήρθα τόσο για να μιλήσω όσο για να σας ακούσω». Αυτά που άκουσα και αυτά που είδα με έκαναν ιδιαίτερα αισιόδοξο για την προοπτική της ΝΔ, εφόσον οι περισσότεροι ομιλητές συνδύαζαν την αγωνιστική διάθεση και την αισιοδοξία με τον πολιτικό ρεαλισμό.

Καθοριστική ομιλία

Η ομιλία Μητσοτάκη συνόψισε τις θέσεις και την τακτική της ΝΔ σε σχέση με τους χειρισμούς της κυβέρνησης στο Σκοπιανό και μίλησε στην ψυχή των στελεχών της ΝΔ. Οι επισημάνσεις του ότι δεν πρόκειται να διχάσουμε τους Έλληνες για να ενώσουμε τους Σκοπιανούς, ότι η ΝΔ θα σταθεί εμπόδιο σε μεθοδεύσεις που μπορούν να προκαλέσουν τη ρήξη των δεσμών της Μακεδονίας με την υπόλοιπη Ελλάδα και η διαβεβαίωσή του ότι δεν θα επιτρέψει σε διάφορα ακραία στοιχεία να καπηλευτούν τις εύλογες ανησυχίες του ελληνικού λαού έγιναν δεκτές με ιδιαίτερα θετικό τρόπο από τα στελέχη και τις επόμενες ημέρες από τα μέλη και τους ψηφοφόρους της ΝΔ.

Ο κ. Τσίπρας προσπάθησε να αιφνιδιάσει τον κ. Μητσοτάκη με την ξαφνική ανάδειξη του Σκοπιανού σε βασικό πολιτικό θέμα και να δοκιμάσει τη συνοχή της ΝΔ, έχοντας κατά νου τη «γαλάζια» κρίση του 1992-1993. Ο πρόεδρος της ΝΔ απάντησε στην πρόκληση μεταφέροντας το πρόβλημα στον πολιτικό χώρο της κυβέρνησης.

Πρώτον, ανέδειξε τις διαφορές μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ και την υποκρισία Τσίπρα, ο οποίος απαιτεί από τα κόμματα της αντιπολίτευσης να στηρίξουν μια πολιτική που δεν προσδιορίζει, ενώ ο ίδιος δεν έχει εξασφαλίσει τη συνοχή της κυβέρνησης στο συγκεκριμένο θέμα.

Δεύτερον, ο πρόεδρος της ΝΔ ανέδειξε με τις παρεμβάσεις του το διπλό παιχνίδι του κ. Καμμένου των ΑΝΕΛ, οδηγώντας τον στην πολιτική απαξίωση. Ο κ. Καμμένος, ο οποίος τη μία ημέρα κάνει επίδειξη πατριωτισμού και διολισθαίνει στον εθνικισμό και την επόμενη καλύπτει πλήρως τις επιλογές Τσίπρα που κινούνται σε διαμετρικά αντίθετη κατεύθυνση, έχασε οριστικά σε διάστημα μερικών ημερών τη δυνατότητα να εξασφαλίσει την εκπροσώπηση του κόμματός του και στην επόμενη Βουλή, περνώντας το όριο του 3%.

Τρίτον, ακολουθώντας μια ευέλικτη τακτική στο θέμα του συλλαλητηρίου της Θεσσαλονίκης και δίνοντας τη δυνατότητα στους βουλευτές και στα στελέχη της ΝΔ να πάρουν μέρος σε αυτό, ο κ. Μητσοτάκης έδειξε ότι είναι σε θέση να διαβάζει σωστά την κοινωνική και πολιτική δυναμική. Έτσι, η ΝΔ απευθύνεται πλέον σε ένα κοινό της τάξης του 70%-75% το οποίο απορρίπτει βασικές επιλογές του κ. Τσίπρα στο Σκοπιανό. Η ΝΔ διεύρυνε το πολιτικό ακροατήριό της σε μια περίοδο κατά την οποία επιχειρεί να περάσει από τη δημοσκοπική πρωτιά έναντι του ΣΥΡΙΖΑ στη διεκδίκηση της αυτοδυναμίας.

Μοιραίο λάθος

Με τον τρόπο που κινήθηκε στο Σκοπιανό, ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας έδειξε ότι στερείται συναισθηματικής νοημοσύνης. Οργάνωσε μία ακόμη υποχώρηση σε ζήτημα μεγάλου δημόσιου ενδιαφέροντος χωρίς να κατανοεί την ψυχολογία του ελληνικού λαού αυτή τη δύσκολη περίοδο. Οι περισσότεροι πολίτες καταπιέζονται από την εικόνα της κυβέρνησης που ακολουθεί αναγκαστικά τις υποδείξεις των εταίρων και πιστωτών, από τις δηλώσεις Ντάισελμπλουμ που εμφανίζει τους Τσίπρα και Τσακαλώτο μνημονιακότερους των μνημονιακών, από τις υποκλίσεις Τσίπρα στον ολοένα πιο απαιτητικό Ερντογάν. Σε αυτό το πολιτικό, ψυχολογικό κλίμα η προώθηση εθνικών υποχωρήσεων στο Σκοπιανό δεν ήταν υπόθεση ρουτίνας, όπως ίσως πίστευε ο κ. Τσίπρας, αλλά προκάλεσε τη λαϊκή δυσαρέσκεια και οργή.

Ο κ. Τσίπρας αναδείχθηκε από τον σκληρό πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ του 4% και δεν ενδιαφέρεται για την επίλυση του Σκοπιανού με βάση τα καλώς εννοούμενα εθνικά μας συμφέροντα. Οι ιδεολογικοί του πρόγονοι πολέμησαν για σλαβική και όχι ελληνική Μακεδονία, ενώ πριν από λίγα χρόνια τα περισσότερα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζονταν ανοιχτά υπέρ της αναγνώρισης των Σκοπίων με το συνταγματικό τους όνομα, δηλαδή σκέτο Μακεδονία.

Για το Μαξίμου, η ψευτοδιαπραγμάτευση με τον Ζάεφ, ο οποίος δεν είπε λέξη για την αναθεώρηση του αλυτρωτικού Συντάγματος και την αλλαγή της ψευτομακεδονικής εθνότητας, έγινε με εσωτερικά πολιτικά κριτήρια. Τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης σε μια περίοδο κατά την οποία οι πολίτες διαπιστώνουν έκπληκτοι ότι η κυβέρνηση έχει βάλει όλες τις υπογραφές ώστε το τέλος του μνημονίου να οδηγήσει σε περισσότερα μνημονιακά μέτρα και την εξασθένηση της ΝΔ σε όφελος της σκληρής και της άκρας Δεξιάς.

Οι σωστές κινήσεις του κ. Μητσοτάκη και η δυναμική στήριξή του από Σαμαρά και Καραμανλή συσπείρωσαν τον κόσμο της ΝΔ, ενώ με τις πατριωτικές της θέσεις πρωταγωνιστεί σε ένα ευρύτερο ακροατήριο, της τάξης του 70%-75% του ελληνικού λαού. Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ άρχισε να αντιμετωπίζει δύο εξαιρετικά σοβαρά προβλήματα.

Εμφανίστηκε να καταγγέλλει ως ακροδεξιούς όλους όσοι πήραν μέρος στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης και την ηγεσία της ΝΔ, ενώ Τσίπρας και Καμμένος συνεργάζονται στενά για τη διατήρησή τους στην εξουσία. Ενδεικτική των κυβερνητικών αντιφάσεων ήταν η προσπάθεια του αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. Παπαδημούλη να δημιουργήσει μεταξύ των ξένων ευρωβουλευτών αρνητικές εντυπώσεις για τους βουλευτές της ΝΔ και την κ. Καϊλή του Κινήματος Αλλαγής που πήραν μέρος στο μεγάλο συλλαλητήριο. Η αναφορά του κ. Παπαδημούλη είχε δύο βασικές ελλείψεις. Δεν αναφέρθηκε η συμμετοχή στο συλλαλητήριο του κυβερνητικού εταίρου του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ. Παρουσίασε σαν ακροδεξιές θέσεις για τη Μακεδονία που βάσει των δημοσκοπήσεων υποστηρίζονται από τη μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων.

Νέες πολιτικές δυνατότητες για τη ΝΔ δημιούργησε η διαχείριση του Σκοπιανού από τον κ. Τσίπρα με τη λογική του 4% του σκληρού πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ. Στις βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασε το 36% αντλώντας κυρίως δυνάμεις από το ΠΑΣΟΚ της παπανδρεϊκής Αλλαγής, οι ψηφοφόροι του οποίου δίνουν παραδοσιακά έμφαση σε ζητήματα κοινωνικής και πατριωτικής ευαισθησίας. Με τις επιλογές του ο πρωθυπουργός κινδυνεύει να αποξενώσει ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων του παπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ που τον εμπιστεύτηκαν, γι’ αυτό άλλωστε παρατηρείται μεγάλη διεύρυνση του πολιτικού ακροατηρίου της ΝΔ.

Αμυντική κίνηση

Στο Νταβός ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας υποχρεώθηκε στην πρώτη αμυντική κίνηση, σε μια προσπάθεια να περιορίσει την πολιτική φθορά του ΣΥΡΙΖΑ από το Σκοπιανό. Ενώ μέχρι την περασμένη Τετάρτη η κυβέρνηση ανέπτυσσε μία εντελώς στείρα για τα εθνικά μας συμφέροντα ονοματολογία, ο κ. Τσίπρας αισθάνθηκε επιτέλους την ανάγκη να θέσει στον Σκοπιανό ομόλογό του κ. Ζάεφ το ζήτημα του αλυτρωτισμού. Ο τελευταίος δεν ανέλαβε καμία δέσμευση ότι θα προχωρήσει στην αναθεώρηση του αλυτρωτικού Συντάγματος και στην αντιμετώπιση του ζητήματος της ψευτομακεδονικής εθνότητας, απλώς δήλωσε ότι μπορεί να αλλάξει η ονομασία ενός αεροδρομίου και κεντρικών οδών. Ο αλυτρωτισμός όμως έχει συνταγματικές ρίζες στα Σκόπια και η αδυναμία του κ. Τσίπρα να θέσει το θέμα, συνδυαζόμενη με την απροθυμία του κ. Ζάεφ να ασχοληθεί με αυτό, εκθέτει τον πρωθυπουργό στην ελληνική κοινή γνώμη.

Με τον τρόπο που κινήθηκε, η κυβέρνηση έκαψε η ίδια την προσπάθεια συνεννόησης με τα Σκόπια, εφόσον αποξένωσε με τη στάση της τις άλλες πολιτικές δυνάμεις και τη μεγάλη πλειονότητα του ελληνικού λαού.