Μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ σιωπά για τον Ασάνζ;
Ο θαυμασμός για τον ιδρυτή των Wikileaks, Τζουλιους Ασάνζ και τη γενναιότητα του να τα βάλλει με τις Ηνωμένες Πολιτείες απεδείχθη παγκόσμιος, μετά τη σύλληψη του. Με την εξαίρεση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος σιώπησε προκαλώντας έκπληξη, μία εύκολα ερμηνεύσιμη έκπληξη.
Ο κ.Ασάνζ δείχνει να είναι είναι θύμα μιας παγκόσμιας συνωμοσίας της δύσης μετά τις αποκαλύψεις απόρρητων εγγράφων που αφορούσαν τους πολέμους των ΗΠΑ σε Αφγανιστάν και Ιράκ και εξέθεταν την Ουάσιγκτον, τον τότε πρόεδρο Ομπάμα και κυρίως την τότε Υπουργό Εξωτερικών, Χίλαρι Κλίντον, η οποία ετοιμαζόταν να διεκδικήσει την προεδρία των ΗΠΑ. Οι αποκαλύψεις για την κυρία Κλίντον, ενίσχυσαν τον Μπέρνι Σάντερς, πολιτικό της αντίπαλο στο εσωτερικό του Δημοκρατικού Κόμματος ενώ έδωσαν πολιτικά επιχειρήματα στον πολιτικό της αντίπαλο απο τους Ρεπουμπλικάνους, Ντόναλντ Τραμπ. Η επίθεση αποδείχθηκε απολύτως επιτυχής.
Η πιο σημαντική αποκάλυψη του στα ελληνικά θέματα, ήταν το 2016, η δημοσιοποίηση των διαλόγων που είχαν η επικεφαλής των διαλόγων που είχαν η τότε επικεφαλής του κλιμακίου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ελλάδα, Ντέλια Βελκουλέσκου με τον προϊστάμενο της, Ποόυλ Τόμσεν μετά από έναν κύκλο επαφών με την ελληνική κυβέρνηση στην Αθήνα.
Οι διάλογοι δεν ήταν από έγγραφο, στο οποίο κατάφερε να αποκτήσει πρόσβαση. Ήταν από υποκλοπή τηλεφωνημάτων.
Το περιεχόμενο των διαλόγων εξέθετε το ΔΝΤ καθώς το εμφάνιζε να απεργάζεται πιέσεις απέναντι σε μία μικρή χώρα, η κυβέρνηση της οποίας ήταν σε σύγκρουση με τους ισχυρούς της δύσης.
Κατά σύμπτωση, αυτό ήταν το αφήγημα αυτής της κυβέρνησης τότε καθώς λίγο αργότερα μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, διότι η συγκεκριμένη κυβέρνηση βρέθηκε σε πλήρη σύμπνοια με αυτούς που υποτίθεται ότι την πίεζαν και μάλιστα τους ζήτησε να πιέσουν και τους αντιπάλους της στο εσωτερικό.
Πρακτικά δηλαδή, οι αποκαλύψεις των wikileaks δεν ήταν ουδέτερες. Μάλιστα εκείνη την περίοδο, ο τότε πρόεδρος του Ισημερινού, η πρεσβεία του οποίου, του είχε προσφέρει άσυλο στο Λονδίνο, ήταν πολιτικός φίλος και σύμμαχος του τότε και νυν προέδρου της Βενεζουέλας, οι σχέσεις της οποίας με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν και είναι γνωστές.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πλήρωσε πολύ βαρύ τίμημα για την διαρροή των διαλόγων, η οποία εξελήφθη ως πολιτικός εκβιασμός. Μέχρι εμπάργκο στις επισκέψεις στην Αθήνα επέβαλλαν οι εκπρόσωποι των θεσμών και πολλά άλλα που δεν τα μάθαμε. Η χαρά της κυβέρνησης για την αποκάλυψη του περιεχομένου διάρκεσε λίγο, διότι υποκλοπές στην Αθήνα που να την βολεύουν, ποιος άλλος μπορεί να είχε κάνει;
Πριν λίγο καιρό το ίδιο ακριβώς πήγαν να κάνουν οι συνεργάτες του Ασάνζ, ο οποίος εδώ και τρία χρόνια ήταν χωρίς πρόσβαση στο διαδίκτυο, με τον διάδοχο του προέδρου του Ισημερινού, ο οποίος δεν συμμερίζεται τις πολιτικές απόψεις του προκατόχου του. Επειδή ανησύχησαν για το κατά πόσο, θα συνεχιστεί το άσυλο στον ιδρυτή των wikileaks, προσπάθησαν να τον εκβιάσουν πολιτικά με αποκαλύψεις περί διαφθοράς που τον εξέθεταν. Το επίδικο ήταν η προσωπική ελευθερία του Τζούλιους Ασάνζ.
Όμως ο πρόεδρος του Ισημερινού αντέδρασε με τον ίδιο τιμωρητικό τρόπο που οι “θεσμοί” αντέδρασαν στην αποκάλυψη των διαλόγων της Αθήνας. Τον παρέδωσε σε αυτούς από τους οποίους τον προστάτευε από το 2012. O Ασάνζ είχε παίξει και είχε χάσει.
Δεν είναι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ που σιωπά για τη σύλληψη, όλοι όσοι χρησιμοποίησαν και επωφελήθηκαν από τις αποκαλύψεις των wikileaks, το ίδιο κάνουν. Αρχής γενομένης από τον ίδιο τον πρόεδρο Τραμπ.
