Κοστίζει ακριβά ο ιδιοτελής παραλογισμός - Free Sunday
Κοστίζει ακριβά ο ιδιοτελής παραλογισμός
Χρειαζόμαστε διαφορετική προσέγγιση για να αντιμετωπίσουμε τις νέες προκλήσεις.

Κοστίζει ακριβά ο ιδιοτελής παραλογισμός

Ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνηση έχουν καταφέρει να κρατήσουν σε καλά επίπεδα τη διαχείριση των διαφορετικών κρίσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη. Η πανδημία, οι οικονομικές και κοινωνικές συνέπειές της και τα εθνικά θέματα δοκιμάζουν συνεχώς τις αντοχές του πολιτικού συστήματος, της οικονομίας και της κοινωνίας.

Έχουμε μπροστά μας νέες προκλήσεις και θα πρέπει να απαλλαγούμε ή τουλάχιστον να περιορίσουμε τον ιδιοτελή πολιτικό παραλογισμό, που περιορίζει δραστικά την αποτελεσματικότητά μας και τη δυνατότητα προσαρμογής στις νέες συνθήκες.

Σχεδόν καθημερινά έχουμε παραδείγματα ιδιοτελούς πολιτικού παραλογισμού με τους ίδιους, σε γενικές γραμμές, πρωταγωνιστές.

Απεργία στο Δημόσιο

Οι απεργιακές κινητοποιήσεις στο Δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα της οικονομίας μοιάζουν με πολιτικό ανέκδοτο σε συνθήκες πανδημίας.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει εξασφαλίσει πλήρως τους δημοσίους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους από τις οικονομικές συνέπειες της πανδημίας. Δεν έχουν χάσει ούτε ένα ευρώ από τις αποδοχές τους, δεν έχει χαθεί καμία θέση απασχόλησης, ενώ στον ιδιωτικό τομέα η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική.

Η κρίση του κορονοϊού έχει οδηγήσει σε κατάρρευση των εισοδημάτων στον ιδιωτικό τομέα και μεγάλη αύξηση της ανεργίας και της μερικής απασχόλησης. Παρά τις κυβερνητικές παρεμβάσεις μέσω του κρατικού προϋπολογισμού, η κατάσταση στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας εξελίσσεται αρνητικά, όπως στο σύνολο σχεδόν των κρατών-μελών της Ε.Ε. Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα σηκώνουν με τους φόρους που καταβάλλουν το οικονομικό βάρος του Δημοσίου, ενώ η αύξηση του δημόσιου χρέους –για να προστατευτούν τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων– θα επιβαρύνει τον ιδιωτικό τομέα και τους ανθρώπους του σε βάθος χρόνου.

Θα ήταν λογικό, λοιπόν, να σέβονται όσοι έχουν σχέση με το Δημόσιο την οικονομική κατάσταση του ιδιωτικού τομέα και τα νέα βάρη που αναλαμβάνουν οι φορολογούμενοι πολίτες.

Δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης και οι συνδικαλιστικές δυνάμεις που επηρεάζονται από αυτά αρχίζουν να επενδύουν ξανά σε απεργιακές κινητοποιήσεις στο Δημόσιο. Στις παραδοσιακές διεκδικήσεις, οι οποίες βέβαια δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα που διαμορφώνει η πανδημία, προσθέτουν και την καταγγελία ότι δήθεν η κυβέρνηση δεν παίρνει μέτρα για την προστασία των εργαζομένων από τον Covid-19. Προβάλλουν μάλιστα τα «δίκαια αιτήματά τους» με έναν τρόπο που υπονομεύει την επιχειρηματολογία τους, εφόσον στις διαδηλώσεις και στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας δεν τηρούν τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας.

Ακόμη και σε αυτό, όμως, έχουν βρει τη δικαιολογία, με το σκεπτικό ότι δεν φταίνε αυτοί που σπάνε τα μέτρα, αλλά οι δυνάμεις της ΕΛ.ΑΣ., που… συνωστίζονται για να τους εμποδίσουν.

Οι πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις της Αριστεράς κάνουν στην Ελλάδα ό,τι κάνουν στην υπόλοιπη Ε.Ε. οι δυνάμεις της άκρας Δεξιάς, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την Εναλλακτική για τη Γερμανία. Η μόνη διαφορά μεταξύ ελληνικής Αριστεράς και ευρωπαϊκής άκρας Δεξιάς στο σπάσιμο των μέτρων προστασίας από την πανδημία είναι ότι η ευρωπαϊκή άκρα Δεξιά παραδέχεται ότι το κάνει, ενώ η ελληνική Αριστερά επιμένει ότι τηρεί τα μέτρα προστασίας.

Απαράδεκτη χαλάρωση

Τη νοοτροπία που επικρατεί στο Δημόσιο και, δυστυχώς, αναπαράγεται, ανεξάρτητα από τις συνθήκες που επικρατούν, παρουσιάζει σε αναλυτικό ρεπορτάζ η «Καθημερινή» (Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2020).

Χαρακτηριστικοί οι τίτλοι:

«Σε ημιαργία το Δημόσιο λόγω πανδημίας. Αδυνατούν να επικοινωνήσουν με ΕΦΚΑ, εφορίες και πολεοδομίες οι πολίτες».

«Αγανάκτηση για τις δημόσιες υπηρεσίες. Συνεχείς διαμαρτυρίες πολιτών, οι οποίοι κάνουν λόγο για αδυναμία επικοινωνίας και μηδενική εξυπηρέτηση».

Στο ρεπορτάζ της εφημερίδας επισημαίνεται: «Όλο και πιο προβληματική γίνεται η σχέση των πολιτών με τις δημόσιες υπηρεσίες, καθώς από πολλούς εργαζομένους του δημόσιου τομέα οι αποφάσεις για αλλαγή στο ωράριο και για ενίσχυση της εξ αποστάσεως εργασίας, όπου αυτό είναι εφικτό, μεταφράστηκε σε παρατεταμένη αργία λόγω κορονοϊού. Το αποτέλεσμα είναι να καταγράφονται πολλά προβλήματα στην εξυπηρέτηση πολιτών, ιδιαίτερα για εκείνους που δεν είναι εξοικειωμένοι με τη σύγχρονη τεχνολογία, ώστε να αναζητήσουν δυνατότητες ηλεκτρονικής επικοινωνίας, αλλά και για ορισμένες συναλλαγές που απαιτούν αυτοπρόσωπη επίσκεψη σε κάποια δημόσια υπηρεσία».

Η εφημερίδα αναλύει τι ακριβώς συμβαίνει στις εφορίες, στα ασφαλιστικά ταμεία, στις πολεοδομίες, ακόμη και στην Επιτροπή Εμπορικών Σημάτων. Τεκμηριώνει μια κατάσταση που είναι εντελώς αντίθετη με την προσπάθεια του πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη να δημιουργήσει το λεγόμενο επιτελικό κράτος, το οποίο θα παίρνει γρήγορα αποφάσεις σε όλα τα επίπεδα, θα είναι λειτουργικό και θα εξυπηρετεί επαρκώς τους πολίτες και τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας. Έχουμε, σε μεγάλο βαθμό, τη γνωστή νοοτροπία και τις γνωστές πρακτικές με άλλοθι την πανδημία. Η κυβέρνηση πρέπει να αντιμετωπίσει την κατάσταση αυτή το συντομότερο δυνατόν, γιατί με το πέρασμα του χρόνου μεγαλώνουν τα προβλήματα και δημιουργούνται δυσλειτουργίες που θα επηρεάσουν αρνητικά την αξιοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάκαμψης και την πορεία της οικονομίας προς την ανάκαμψη και την ανάπτυξη μόλις αφήσουμε την πανδημία πίσω μας.

Η μπλόφα με το ΕΣΥ

Στον ιδιοτελή πολιτικό παραλογισμό στηρίζεται και η κριτική που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση σε ό,τι αφορά την ενίσχυση του ΕΣΥ και την αντιμετώπιση της πανδημίας.

Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζονται ως εκπρόσωποι ενός ισχυρού ΕΣΥ, που έθεσε σε αμφισβήτηση η κυβέρνηση Μητσοτάκη για να εξυπηρετήσει ιδιωτικά συμφέροντα στην υγεία. Επί κυβέρνησης Τσίπρα συνεχίστηκε η στροφή των Ελλήνων προς τις ιδιωτικές δαπάνες της υγείας, με αποτέλεσμα να έχουμε, μαζί με την Κύπρο, το ευρωπαϊκό ρεκόρ στις ιδιωτικές δαπάνες της υγείας ως ποσοστό επί του συνόλου των δαπανών για την υγεία.

Τον ιδιοτελή παραλογισμό του ΣΥΡΙΖΑ συμβόλιζε με την παρουσία της στην κυβέρνηση και τις θέσεις υπέρ του ΕΣΥ η κ. Γεροβασίλη, η οικογένεια της οποίας έχει διαγνωστικό κέντρο στην Άρτα, το οποίο αναπτύσσεται εδώ και χρόνια, αξιοποιώντας και τις ελλείψεις του τοπικού νοσοκομείου του ΕΣΥ.

Στην εξουσία τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έκαναν αυτά ακριβώς για τα οποία καταγγέλλουν σήμερα την κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία, ευτυχώς, ακολουθεί διαφορετική πολιτική. Η ενίσχυση του ΕΣΥ –ειδικά σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση της πανδημίας– είναι ουσιαστική, ενώ η στήριξη όλων των ασθενών γίνεται, χωρίς καμία εξαίρεση, στη βάση των δωρεάν προσφερόμενων δημόσιων υπηρεσιών υγείας.

Το τελευταίο διάστημα η αύξηση του αριθμού όσων ασθενούν από Covid-19 δοκιμάζει τις αντοχές του συστήματος και δίνει την ευκαιρία στον κ. Τσίπρα και τους συνεργάτες του να κάνουν νέα επίδειξη ιδιοτελούς πολιτικού παραλογισμού.

Στην επισήμανση κυβερνητικών στελεχών και όλων των ειδικών ότι η μεγάλη μάχη δεν πρέπει να δοθεί για την αύξηση των κλινών ΜΕΘ αλλά για τον περιορισμό του αριθμού των κρουσμάτων και των εισαγωγών στις ΜΕΘ, απαντούν με το επιχείρημα ότι η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για την κάλυψη των αναγκών των ασθενών και πως οδηγηθήκαμε σε νέο lockdown εξαιτίας της έλλειψης κλινών ΜΕΘ.

Τα μέτρα προστασίας από τον κορονοϊό και οι σχετικοί περιορισμοί εφαρμόζονται και σε χώρες που έχουν τις καλύτερες αναλογίες στον κόσμο στον αριθμό των κλινών ΜΕΘ σε σχέση με τον πληθυσμό, όπως είναι η Γερμανία. Επομένως, το επιχείρημα που προβάλλεται ότι το νέο μερικό lockdown οφείλεται αποκλειστικά στην έλλειψη κλινών ΜΕΘ δεν έχει σχέση με τη διεθνή πραγματικότητα.

Η εφαρμογή μέτρων είναι αναγκαία γιατί η διάδοση του κορονοϊού είναι εκθετική. Σύμφωνα με τους ειδικούς του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), η πλήρης αδράνεια για μία εβδομάδα μπορεί να οκταπλασιάσει τους αριθμούς της πανδημίας. Κατά συνέπεια, μπορούμε να υιοθετήσουμε τη «χαλαρή» προσέγγιση που αφήνουν να εννοηθεί τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αρκεί να μπορούμε να διπλασιάζουμε κάθε λίγες μέρες τις κλίνες ΜΕΘ.

Ένα άλλο στοιχείο το οποίο παραλείπουν να τονίσουν όσοι επενδύουν στον ιδιοτελή πολιτικό παραλογισμό είναι ότι, απ’ όσους μπαίνουν στις ΜΕΘ με κορονοϊό, βγαίνουν λίγοι παραπάνω από τους μισούς και οι περισσότεροι με προβλήματα που θα τους συνοδεύουν στο υπόλοιπο του βίου τους.

Οι θέσεις της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα της πανδημίας είναι προσαρμοσμένες στην πολιτική του ιδιοτέλεια. Έχουν βασικό στόχο να πλήξουν την κυβέρνηση και όχι να δείξουν τον δρόμο για την έξοδο από την κρίση. Έτσι, όταν η κυβέρνηση επιχειρεί ανοίγματα στην οικονομία για να περιορίσει το κόστος της διαχείρισης της πανδημίας, καταγγέλλουν κυβερνητικές επιλογές που αυξάνουν τον κίνδυνο για τη δημόσια υγεία. Όταν η κυβέρνηση επιβάλλει περιορισμούς στην οικονομία, διαμαρτύρονται για «χαριστική βολή στην εστίαση» ή «τορπίλη στη χριστουγεννιάτικη αγορά».

Lockdown στη λογική

Η Βουλή ψήφισε τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 3% για το 2021. Πρόκειται για ένα μέτρο το οποίο περιλαμβάνεται στο κυβερνητικό πρόγραμμα της ΝΔ και στοχεύει στη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης μέσω της μείωσης του μη μισθολογικού κόστους.

Θα προκύψει, βέβαια, μια νέα επιβάρυνση για τα οικονομικά της κοινωνικής ασφάλισης, τα οποία δοκιμάζονται από την πανδημία. Όταν, με το καλό, δημιουργηθούν πολλές νέες θέσεις απασχόλησης, θα αυξηθούν και τα έσοδα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.

Η πρωτοβουλία της κυβέρνησης αντιμετωπίστηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ με καταγγελίες ότι «μειώνονται οι εισφορές με τα λεφτά των ανέργων», με το σκεπτικό ότι το κόστος του μέτρου, που μπορεί να φτάσει τα 1,2 δισ., θα στερήσει πόρους από τον ΟΑΕΔ που κατευθύνονται στους ανέργους.

Είναι η πρώτη φορά κατά την οποία ασχολείται τόσο δυναμικά η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ με τη σταθεροποίηση των οικονομικών της κοινωνικής ασφάλισης. Το ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό έλλειμμα της Ιταλίας και της Ελλάδας είναι τα μεγαλύτερα στην Ε.Ε. και επιδρούν αρνητικά στη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους και στην προοπτική της οικονομίας.

Είναι βέβαιο ότι από το 2022, οπότε αναμένεται να ξεκινήσει η σταδιακή επιστροφή στους κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, οι Ευρωπαίοι εταίροι θα ζητήσουν από την ελληνική κυβέρνηση, για μία ακόμη φορά, να βάλει τάξη στα οικονομικά της κοινωνικής ασφάλισης.

Η επιχειρηματολογία, πάντως, που αναπτύσσει ο ΣΥΡΙΖΑ στο συγκεκριμένο θέμα έχει δύο αδύνατα σημεία. Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να επιδοτήσει τις θέσεις εργασίας σε βάρος της επιδότησης της ανεργίας, αυτό είναι μια σωστή επιλογή για την οικονομία και την κοινωνία. Το σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ ότι ο Μητσοτάκης ετοιμάζεται να επιβάλει «lockdown στον ΟΑΕΔ» δεν έχει σχέση με τις επιδιώξεις της κυβέρνησης.

Η ανησυχία του ΣΥΡΙΖΑ για τα οικονομικά του ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού συστήματος δεν είναι πολιτικά ειλικρινής. Την ώρα που διαμαρτύρεται για ένα μέτρο υπέρ της οικονομίας και της απασχόλησης, με το σκεπτικό ότι έχει υπερβολικά μεγάλο κόστος, δίνει μάχη για την «πλήρη και άμεση καταβολή των αναδρομικών στους συνταξιούχους», ύψους… 4,5 δισ. ευρώ.

Οι οικονομικοί υπολογισμοί είναι επιλεκτικοί και γίνονται σε αναζήτηση πολιτικών εντυπώσεων, χωρίς να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση του προβλήματος του μεγάλου ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού ελλείμματος.

Επίθεση στην… Aegean

Στο στόχαστρο του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται το τελευταίο διάστημα η αεροπορική εταιρεία Aegean, η οποία χτυπήθηκε ιδιαίτερα σκληρά από την πανδημία, όπως όλες οι αεροπορικές εταιρείες.

Το πρόβλημα της Aegean, όπως και των εταιρειών που διαχειρίζονται τα διεθνή αεροδρόμια της Ελλάδας, είναι στρατηγικής σημασίας για την ελληνική οικονομία. Όταν δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για δυναμική ανάκαμψη, ο τουρισμός και η Aegean θα πρωταγωνιστήσουν.

Το εννιάμηνο Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου 2020 ο κύκλος εργασιών της Aegean υποχώρησε σε 342,5 εκατ. ευρώ έναντι 1 δισ. ευρώ το 2019. Το καθαρό αποτέλεσμα για το εννιάμηνο μετά από φόρους ήταν ζημίες ύψους 187 εκατ. ευρώ, έναντι κερδών 77 εκατ. ευρώ το αντίστοιχο εννιάμηνο του 2019.

Τα στοιχεία και η διεθνής εμπειρία δείχνουν κατάρρευση του τζίρου και μετατροπή μιας κερδοφόρας και δυναμικά αναπτυσσόμενης εταιρείας σε ζημιογόνα. Είναι φανερό ότι επιβάλλεται η οικονομική στήριξή της από την κυβέρνηση. Η απόφαση να υποστηριχθεί με 120 εκατ. ευρώ δημόσιου χρήματος με συγκεκριμένους όρους και υπό την προϋπόθεση ότι οι μέτοχοι θα συμβάλουν με άλλα 60 εκατ. ευρώ είναι σωστή και απολύτως αναγκαία.

Αυτό δεν εμποδίζει τον ΣΥΡΙΖΑ να αναπτύσσει μια εκστρατεία δυσφήμησης της κυβέρνησης. Αφού τα αρμόδια στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης παραδέχονται ότι η αεροπορική εταιρεία πρέπει να συνεχίσει το πτητικό της έργο, στη συνέχεια αναπτύσσουν τον ιδιοτελή πολιτικό παραλογισμό τους.

Με κύριο άρθρο της η «Αυγή» διακρίνει τον Βασιλάκη, βασικό μέτοχο της Aegean, τον οποίο υποστηρίζει η κυβέρνηση, από τον… Βασίλη, έναν τυπικό μικρομεσαίο τον οποίο έχει εγκαταλείψει στην κακή του τύχη. Η κυβέρνηση βέβαια δεν υποστηρίζει τον Βασιλάκη, αλλά μία εταιρεία στρατηγικής σημασίας για την εθνική οικονομία, από τη σωστή λειτουργία της οποίας εξαρτάται η τύχη δεκάδων χιλιάδων μικρομεσαίων, για τους οποίους άλλωστε υπάρχουν ειδικά προγράμματα ενίσχυσης για την αντιμετώπιση των οικονομικών συνεπειών της πανδημίας.

Η γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ, όπως προκύπτει από τις δηλώσεις των στελεχών του και την αρθρογραφία της «Αυγής», είναι να δημιουργηθεί μια τεχνητή αντίθεση μεταξύ Aegean και μικρομεσαίων επιχειρήσεων για να υπάρξει πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση.

Τα πιο τολμηρά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θέτουν και ζήτημα κρατικοποίησης της αεροπορικής εταιρείας με άμεση μετατροπή των 120 εκατ. που θα συνεισφέρει το Δημόσιο σε μετοχές, ενώ η χρηματιστηριακή αξία του αερομεταφορέα βρίσκεται σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα.

Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν λαμβάνουν υπόψη τους πόσο κόστισε στους φορολογούμενους πολίτες και στην οικονομία η κρατικοποιημένη Ολυμπιακή Αεροπορία, ούτε το κόστος της ιδιωτικοποίησής της, το οποίο, σύμφωνα με ορισμένους υπολογισμούς, πλησιάζει τα 2 δισ. ευρώ.

Ο επενδυτής στη φυλακή

Ο πολιτικός παραλογισμός έχει αναδειχθεί σε τέχνη από τους λαϊκιστές της Αριστεράς, δεν αποτελεί όμως αποκλειστικό προνόμιό τους.

Χαρακτηριστικά τα όσα συμβαίνουν με την αναβίωση του επενδυτικού σχεδίου στον Βοτανικό, που θα στηρίζεται στο νέο γήπεδο του Παναθηναϊκού. Η υπόθεση αυτή κοντεύει να συμπληρώσει 20ετία και χαρακτηρίζεται από εντυπωσιακές αντιφάσεις που οφείλονται στη λειτουργία του πολιτικού μας συστήματος.

Για να γίνει οικονομικά βιώσιμη η κατασκευή και λειτουργία του νέου γηπέδου του Παναθηναϊκού στο πλαίσιο της λεγόμενης διπλής ανάπλασης του Βοτανικού και της λεωφόρου Αλεξάνδρας, πρέπει να συμπληρωθεί με την κατασκευή εμπορικού κέντρου.

Ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 η «Μπάμπης Βωβός - Διεθνής Τεχνική» είχε ξεκινήσει την κατασκευή του εμπορικού κέντρου και είχε δαπανήσει τεράστια ποσά για τη διαμόρφωση της ευρύτερης περιοχής.

Η επιχειρηματική πρωτοβουλία του γνωστού κατασκευαστή Μπάμπη Βωβού στηρίχτηκε σε νόμους που είχε εγκρίνει με ευρύτατη πλειοψηφία και διακομματική συναίνεση η Βουλή. Στη συνέχεια, όμως, ήρθε –στις αρχές του 2009– μια απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που έβαλε πρόωρο τέλος στην κατασκευή του εμπορικού κέντρου και του γηπέδου του Παναθηναϊκού στον Βοτανικό. Αξίζει να σημειωθεί ότι η προσφυγή κατά του επενδυτικού σχεδίου του Βωβού ξεκίνησε από αριστερόστροφους «οικολόγους» που ήθελαν να προστατεύσουν τους ανύπαρκτους κορμοράνους της περιοχής. Το αποτέλεσμα ήταν να περιέλθει μια εντυπωσιακά επιτυχημένη εταιρεία σε αδιέξοδο, εφόσον είχε προχωρήσει σε δανεισμό 125 εκατ. ευρώ από δύο τράπεζες και βρέθηκε με προπαρασκευαστικά έργα και ένα ημιτελές ακίνητο μηδενικής αξίας.

Αυτή ήταν η αρχή του τέλους μιας καταξιωμένης κατασκευαστικής εταιρείας με αξιόλογο κύκλο εργασιών και πολλούς εργαζομένους. Στη συνέχεια ήρθαν η χρεοκοπία του ελληνικού Δημοσίου και τα σχετικά μνημόνια να πλήξουν και την αγορά επαγγελματικών ακινήτων, στην οποία ειδικευόταν η «Μπάμπης Βωβός - Διεθνής Τεχνική», για να επιταχύνουν την πτώση της.

Οι υποχρεώσεις της εταιρείας προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία μετατράπηκαν σε προσωπικές υποχρεώσεις του Μπάμπη Βωβού, τις οποίες βέβαια δεν μπορούσε να εξυπηρετήσει. Επιβεβαίωση του πολιτικού παραλογισμού που περιορίζει συνεχώς τις δυνατότητες της χώρας είναι το γεγονός ότι την ώρα που οι αρμόδιοι αποφάσισαν να επιδιώξουν ξανά την ανάπτυξη του Βοτανικού, στην οποία ο Βωβός είχε πρωταγωνιστήσει στο παρελθόν, ο ίδιος –στα 88 του χρόνια πλέον– οδηγήθηκε στη φυλακή για χρέη προς το Δημόσιο. Πρώτα τον κατέστρεψαν. Σήμερα δικαιώνουν την επιχειρηματική του επιλογή, αλλά τον στέλνουν στη φυλακή για τις οφειλές που του δημιούργησαν.