Ηθικό πλεονέκτημα, γιοκ…
«Η αγορά αυτορυθμίζεται». Ο Τσίπρας αποτίει φόρο τιμής στις δυνάμεις της αγοράς...
Είναι σαν να προσκυνάει ο Άνθιμος στο τζαμί των Σκοπίων, εκθειάζοντας, με λόγο του, την θρησκευτική ανοχή της δημοκρατίας της Μακεδονίας.
Τρικυμία εν κρανίω: Κάτι ακούει από εδώ, κάτι ακούει από εκεί, είναι και τα εντατικά μαθήματα των αγγλικών, να το και έγινε το «τουρλού πατάτες»...
Η δε απάντηση του στην δημοσιογράφο του ALPHA, για τις πιθανές απολύσεις εργαζομένων, είναι ένα μνημείο αναλγησίας. Πολύ συνηθισμένης, είναι η αλήθεια, σε όσους διαχειρίζονται εξουσία.
Α, θέλει και κυβερνήσεις συνεργασίας. Από αυτές που απέρριπτε πριν να πάρει την εξουσία. Α, όλα κι όλα, τώρα που μπήκε στο αυτοκρατορικό μέγαρο δεν θέλει να ξαναβγεί, έστω και αν έχει να ανεχθεί και (κακή) παρέα.
Ηθικό πλεονέκτημα, γιοκ...
Κατά τα λοιπά, έναν οποιονδήποτε άνθρωπο των επιχειρήσεων τον πιάνει μαύρη απελπισία ακούγοντας τον Τσίπρα.
Όχι μόνο γιατί ό,τι λέει δεν τον αφορά, αλλά και γιατί καταλαβαίνει ότι ο ομιλητής δεν έχει καμιά κατανόηση για τα θέματα της σύγχρονης οικονομίας.
Πλίνθοι, κέραμοι, ατάκτως ερριμμένοι...
Από την άλλη όμως, όποιος είναι άνθρωπος «της αγοράς», οποίος αναπνέει τον αέρα της ζωής του μέσου πολίτη, ξέρει ότι αυτά που λέει (και μάλλον πιστεύει) ο Τσίπρας δένουν καλά με τις αγοραίες αντιλήψεις της πλειοψηφίας. Αυτές εκφράζει, και το κάνει καλά.
Αυτή η στάνη, αυτό το γάλα βγάζει...
Απομένει να αποδειχθεί πόσον καιρό μπορούν οι μάζες να ζήσουν χωρίς όραμα βελτίωσης της ζωής τους. Γιατί αυτό πια δεν μπορεί να τους το δώσει η σημερινή κυβέρνηση.
Πάρτε μαζί σας νερό, το μέλλον έχει πολύ ξηρασία...
