Ο Γεωργίου, η Δημητρίου κι ο Μακιαβέλι

«Η κυβέρνηση οφείλει να απαντήσει, αν προτίθεται να ζητήσει ακόμη και συγνώμη από τον κ. Γεωργίου».

Αυτή ήταν η καταληκτική ερώτηση στο θέμα που έφερε πριν από λίγες ημέρες στη Βουλή ο βουλευτής της ΝΔ, Νικήτας Κακλαμάνης, όταν έγινε γνωστό ότι η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει με τους δανειστές να αποζημιωθεί ο πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ για τις ποινικές διώξεις που ασκήθηκαν εναντίον του για πράξεις του, όταν διηύθυνε την ελληνική στατιστική υπηρεσία.

Η απάντηση στην ερώτηση του κ. Κακλαμάνη δεν ήλθε στη Βουλή, αλλά με τη χθεσινή πράξη της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ξ.Δημητρίου, που άσκησε εκ νέου αναίρεση στη βούλευμα, με το οποίο για δεύτερη φορά ο κ. Γεωργίου απαλλασσόταν.

Το θέμα στην προκείμενη περίπτωση δεν είναι ο κ.Γεωργίου. Το θέμα είναι η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, για την οποία η κυβέρνηση έχει εκφράσει σοβαρές αμφισβητήσεις πολιτικού χαρακτήρα την ίδια περίοδο που η αντιπολίτευση την καταγγέλλει ότι παρεμβαίνει στο έργο της.

Η κυβέρνηση αποποιείται μετά βδελυγμίας κάθε σχετικό υπαινιγμό, αν και χαρακτηρίζει τη Δικαιοσύνη θεσμικό εμπόδιο.

Πόση ανεξαρτησία όμως αναγνωρίζει στη Δικαιοσύνη, όταν η ίδια προεξοφλεί τη δυνατότητα της να επιβάλλει την παύση των διώξεων εναντίον του κ.Γεωργίου;

Την ίδια στιγμή που το προεξοφλεί, έρχεται η κυρία Δημητρίου να το ακυρώσει, κοινώς δηλαδή, αδιαφορεί παντελώς για τις διεθνείς δεσμεύσεις που η κυβέρνηση αναλαμβάνει.

Όμως ανεξαρτησία a la carte δεν μπορεί να υπάρξει. Η κυβέρνηση ανέλαβε τη δέσμευση να παύσουν οι διώξεις εναντίον του κ.Γεωργίου και τριών μη Ελλήνων μελών του Δ.Σ. του ΤΑΙΠΕΔ. Αν μπορεί να το καταφέρει, μπορεί να καταφέρει και άλλα. Και δικαίως η αντιπολίτευση ανησυχεί. Αν δεν ήθελε να το καταφέρει, δεν θα αναλάμβανε τη δέσμευση;

Η αναίρεση της κυρίας Δημητρίου διευκολύνει την κυβέρνηση πολιτικά, την αποδομεί όμως διεθνώς. Ή όπως έχει πει ο Ελύτης «συμφορά που συμφέρει, λογάριαζε την για πόρνη».

Κάποιος διαβεβαίωσε τον κ. Τσακαλώτο, πριν υπογράψει τη συμφωνία με τους δανειστές, ότι θα παύσει τις διώξεις κατά Γεωργίου; Ποιος ήταν; Ο Κοντονής; Ο Παπαγγελόπουλος; Η Θάνου; Όποιος τον διαβεβαίωσε, έχει τη βεβαιότητα ότι μπορεί να επηρεάσει τη Δικαιοσύνη. Καί είναι και επικίνδυνος και ανίκανος. Και σε κάθε περίπτωση, όποιος και αν τον διαβεβαίωσε, τέτοια υπογραφή εν αγνοία του πρωθυπουργού δεν μπαίνει.

Τελικά ποιος κυβερνά σε αυτήν την κυβέρνηση; Διότι υπάρχει το ενδεχόμενο να κυβερνά ο Μακιαβέλι. Ο Τσακαλώτος υπογράφει, για να ηρεμήσουν οι «κουτόφραγγοι» κι η Δημητρίου, για να χαλαρώσουν οι σύμμαχοι στο εσωτερικό. Κι είναι όλοι ευτυχείς; Πλην του ΔΝΤ -του οποίου υπάλληλος είναι ο κ. Γεωργίου- και σήμερα συνεδριάζει για τη συμμετοχή στο ελληνικό πρόγραμμα.

Η ατυχία αυτού του σεναρίου ήταν ότι η προθεσμία για την αναίρεση έληγε χθες.