Κοιμίζοντας την κοινή γνώμη

Άλλη μια συνάντηση έχουν σήμερα Δευτέρα, ο Νίκος Κοτζιάς και ο Νικολά Ντιμιτρόφ. Αν κάποιος θελήσει να μετρήσει πόσες φορές έχουν συναντηθεί από τον Ιανουάριο, θα δυσκολευτεί.

Το ζήτημα πλέον δεν είναι τι διαπραγματεύονται όταν βρίσκονται, αλλά τι έχει μείνει που να μην το έχουν συζητήσει.

Λογικά μέχρι και απόψεις για τον τελικό του Champions' league θα έχουν ανταλλάξει.

Υπάρχει, λοιπόν, κάτι για το οποίο δεν γνωρίζουν η μία πλευρά τις απόψεις της άλλης;

Λογικά όχι, πλην της μίας και μοναδικής περίπτωσης “Ilidenska”, που ενθουσίασε τον κ.Τσίπρα, αλλά δεν προχώρησε.

Όμως, η φαινομενική στασιμότητα και οι ασκήσεις σκωτσέζικου ντους, μια ζεστό και μία κρύο, που μας επιφυλάσσει αυτή η διαπραγμάτευση, είναι απολύτως εύλογες εξελίξεις.

Διότι κανένας από τους δυο δεν διαπραγματεύεται με τον άλλον, αλλά αμφότεροι διαπραγματεύονται με την εσωτερική κοινή τους γνώμη, η οποία -εκατέρωθεν- ακόμη και με πλήρη δικαίωση, θα έχει πάντοτε αντιδράσεις.

Ουσιαστικά οι δυο υπουργοί και οι πρωθυπουργοί τους εθίζουν την κοινή γνώμη τους σε έναν συμβιβασμό.

Ο κ.Τσίπρας τον χρειάζεται για να εξασφαλίσει την εύνοια της Δύσης στην έξοδο από τη δανειακή σύμβαση, ο κ.Ζάεφ τον χρειάζεται γιατί χωρίς αυτόν την άλλη μέρα θα είναι χωρίς συμμάχους στην κυβέρνηση και χωρίς εξουσία.

Ευλόγως αυτός ο συμβιβασμός, για να πετύχει τους στόχους του, πρέπει να αιφνιδιάσει. Δηλαδή να προκύψει όταν οι αντίπαλοί του δεν θα προλάβουν να αντιδράσουν.

Πέμπτη 21 Ιουνίου συνεδριάζει το Eurogroup για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και το ελληνικό χρέος.

Πέμπτη 28 Ιουνίου συνεδριάζει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το οποίο θα επικυρώσει την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με Σκόπια και Τίρανα. Για να συμβεί το τελευταίο, πρέπει να έχει λυθεί το θέμα του ονόματος. Έστω την τελευταία στιγμή...

Το βασικό είναι να μην προλάβουν οι αντιδράσεις να ακυρώσουν τις επιπτώσεις από τον συμβιβασμό, όπως ακύρωσαν π.χ. την πρόταση για Μακεδονία του Ίλιντεν.