Ανενημέρωτος ή άσχετος είναι απλώς επικίνδυνος - Free Sunday
Ανενημέρωτος ή άσχετος είναι απλώς επικίνδυνος
Ο πρωθυπουργός υποδέχεται τον Οικουμενικό Πατριάρχη στο Μέγαρο Μαξίμου

Ανενημέρωτος ή άσχετος είναι απλώς επικίνδυνος

Ένα επιπλέον βάρος στη διμερή διαπραγμάτευση για το όνομα της ΠΓΔΜ και μία παγίδα στον Οικουμενικό Πατριάρχη επιφύλαξε ανενδοίαστα χθες ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας σε μία προσπάθεια να εκμεταλλευθεί τη συνάντηση του με τον κ. Βαρθολομαίο στο Μαξίμου και να διασπείρει επιχειρήματα για τη μη προσέλευση στα αυριανά συλλαλητήρια.

Θα ήθελα να μου επιτρέψετε να καλωσορίσω τις προσπάθειές σας για τη θετική επίλυση της εκκλησιαστικής πτυχής των διαφορών που έχουμε ανάμεσα στην Ελλάδα και στην πΓΔΜ”, είπε ο κ. Τσίπρας, προκαλώντας μια σκληρή προσγείωσή του από τον κ. Βαρθολομαίο.

Όσον αφορά τα άλλα θέματα της Εκκλησίας των Σκοπίων που εθίξατε, είναι μέσα στα πλαίσια των κανονικών υποχρεώσεων του Οικουμενικού Πατριαρχείου να προσπαθεί να αίρει τα σχίσματα, όπου υπάρχουν, και να εργάζεται για την πανορθόδοξο ενότητα και συνεργασία, όπως το κάνουμε όλα αυτά τα χρόνια”, είπε ο Οικουμενικός Πατριάρχης, σε μία γλώσσα σκληρή για όσους ξέρουν να διαβάζουν την εξαιρετικά προσεκτική γλώσσα ενός θεσμού που επιβίωσε σχεδόν δυο χιλιετίες.

Διότι καμία εκκλησιαστική πτυχή δεν υπάρχει στις διαφορές ανάμεσα στην Ελλάδα και την πΓΔΜ.

Υπάρχει ένα αίτημα της Εκκλησίας της γειτονικής χώρας προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο για την αποκατάσταση του σχίσματος από την Σερβική Εκκλησία και την επανένταξη της στην κανονικότητα των ορθοδόξων εκκλησιών, στο οποίο αίτημα η Ιερά Σύνοδος ανταποκρίθηκε και “απεφάσισε να επιληφθή αυτού και διενεργήση τα δέοντα”.

Είτε δεν ήξερε ότι δεν υπάρχει διμερής διαφορά περί την εκκλησία, είτε ήξερε και προσπάθησε ενόψει των συλλαλητηρίων να εμφανίσει τον πατριάρχη περίπου ως τον Νίμιτς των εκκλησιών, ο κ. Τσίπρας είναι απλώς επικίνδυνος.

Γιατί είναι αδίστακτος και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι το στενό προσωπικό του όφελος. Που πλέον είναι πάνω από το κομματικό όφελος του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι το βασικό ένστικτο της πολιτικής επιβίωσης.