Ο Πολάκης δεν εκβιάζει τον Στουρνάρα αλλά τον Τσίπρα

Ολα ξεκίνησαν μία ωραία πρωία που ανοίγοντας κάποιος την εφημερία των Συντακτών, διάβασε το άρθρο του κυρίου Δημήτρη Νανούρη με τίτλο “σαχλαμαμαρόμαγκας”, το οποίο αναφερόταν στον Αναπληρωτή Υπουργό Υγείας, Παύλο Πολάκη.

Αν αυτός ο ίδιος που είχε διαβάσει την ΕΦΣΥΝ, είχε τύχει να διαβάσει και τη συνέντευξη του Πάνου Καμμένου στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, θα την διάβασε υπό ένα πολύ συγκεκριμένο πρίσμα.

Ότι η εφημερίδα παίρνει γραμμή από το Μέγαρο Μαξίμου, άρα αποκλείεται μία αναφορά σε υπουργό να είχε διαλάθει της προσοχής των υπευθύνων της έκδοσης της εφημερίδας.

Αν ήμουν στη θέση του κ.Πολάκη θα αισθανόμουν ότι ένα μέρος του Μεγάρου Μαξίμου με βλέπει με δυσφορία.

Ένα μέρος μεν, μάλλον σημαντικό δε.

Αλλιώς το άρθρο του κ.Νανούρη, θα κοβόταν.

Είναι προφανές ότι ένα μέρος του Μαξίμου εισηγείται την απομάκρυνση του κ.Πολάκη, ο οποίος μάλλον το κατάλαβε.

Η δυνατότητα επιβίωσης που είχε θα ήταν να συνδέσει τις σκέψεις για απομάκρυνση του με τους πολιτικούς εχθρούς της κυβέρνησης.

Κι αυτό έκανε με αφορμή την υπόθεση του δανείου του, στρεφομενος κατά του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Γιάννη Στουρνάρα.

Με τη συμπεριφορά αυτή, ο κ.Πολάκης έχει εξασφαλίσει ότι αν ο κ.Τσίπρας προχωρήσει σε απομάκρυνση του, θα είναι σαφές ότι υποχώρησε στις πιέσεις να υπάρξουν κυρώσεις για την επίθεση στον Στουρνάρα.

Αν από την άλλη, ο κ.Τσίπρας δεν προχωρήσει σε απομάκρυνση, θα είναι σαφές ότι για τον πρωθυπουργό, η διατήρηση των σχέσεων του με τον κ.Πολάκη είναι πιο σημαντική από τη ρήξη των σχέσεων του με τον κ.Στουρνάρα.

Ναι , ουσιαστικά υπάρχει ένας πολιτικός εκβιασμός στην προκείμενη περίπτωση.

Ο κ.Πολάκης εκβιάζει τον κ.Τσίπρα και ο κ.Τσίπρας είναι όμηρος του ανεξέλεγκτου υπουργού του.