Αίτημα ή πρόφαση;

Χθες το βράδυ, καμιά 20αριά παιδιά έκαναν μία έφοδο στο κέντρο της Αθήνας και έσπασαν διάφορες βιτρίνες με αίτημα να δοθεί άδεια στον κρατούμενο για 11 φόνους στις φυλακές του Βόλου, Δημήτρη Κουφοντίνα.

Δεν είναι σαφές σε τι ακριβώς θα ενισχύσει το αίτημα του κ.Κουφοντίνα, η καταστροφή δέκα καταστημάτων.

Το ενδεχόμενο να ταχθούν με το αίτημα οι καταστηματάρχες για να μην τους τα ξανασπάσουν δεν ακούγεται ιδιαίτερα πιθανό.

Όπως δεν είναι και εξαιρετικά βάσιμο το αίτημα για άδεια τώρα στον Δημήτρη Κουφοντίνα από τη στιγμή που δεν αναγνωρίζεται λόγος για παραμονή του κ.Κουφοντίνα στη φυλακή.

Θεωρούν αυτοί που έγραψαν τα τρικάκια ότι αν παίρνει άδειες, δεν υπάρχει πρόβλημα διότι νομίμως βρίσκεται στη φυλακή διότι διέπραξε κάτι παράνομο; Αναγνωρίζουν τη νομιμότητα στο κράτος να δικάζει και να επιβάλλει ποινές;

Προς τι λοιπόν το αίτημα για κατάργηση του εισαγγελικού βέτο; Αναγνωρίζουν στο Δικαστικό Συμβούλιο τη νομιμοποίηση να αποφασίζει γιατ τι άδειες;

Προφανώς και στα δύο ερωτήματα η απάντηση είναι αρνητική.

Γιατί λοιπόν δεν ζητούν την άμεση αποφυλάκιση του κ.Κουφοντίνα;

Εκτός αν ο Κουφοντίνας και οι άδειες είναι απλώς μία πρόφαση για την έφοδο