Από το "βλέποντας και κάνοντας" στο "κάνοντας και βλέποντας"

Ο Μητσοτάκης κάνει από την προεκλογική περίοδο μία εντυπωσιακή προσπάθεια. Να πείσει την ελληνική κοινωνία ότι ξέρει τι θα κάνει μετά τις εκλογές.

Οι πρώτες του κινήσεις είναι εξ ίσου εντυπωσιακές. Δεν ακολουθεί την πεπατημένη του “βλέποντας και κάνοντας”.

Το πιο εντυπωσιακό όμως είναι ότι δεν διεκδικεί το αλάθητο. Προειδοποίησε τους υπουργούς του ότι η νομοθετική κατοχύρωση μιας μεταρρύθμισης είναι απλώς η αρχή της και πρέπει στη συνέχεια να την παρακολουθούν για να διαπιστώνουν ενδεχόμενα λάθη.

Διότι δεν φτάνει το σχέδιο, δεν φτάνουν οι προθέσεις, χρειάζεται η υλοποίηση.

Η παραδοχή ότι ενδέχεται κάποιες αλλαγές να χρειάζονται αλλαγές που θα προκύψουν μετά την υλοποίηση, είναι εγγύηση.

Όχι διότι δεν διεκδικεί το αλάθητο, αλλά για το ότι η μεταρρύθμιση θα γίνει.

Ο Μητσοτάκης μετατρέπει την παραδοσιακή ελληνική σχολή του “βλέποντας και κάνοντας” σε “κάνοντας και βλέποντας”.

Διότι ενδεχόμενο να μην κάνουν λάθη αποκλείεται. Το ζήτημα εόναι να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο να τα σπρώξουν κάτω από το χαλί.