Τα δύο πρώτα θύματα της συμφωνίας των Πρεσπών

Ο Ζόραν Ζάεφ έχει δίκαιο.

Έκανε όσα του ζήτησαν να κάνει για να διασφαλίσει ότι η χώρα του θα προσκληθεί στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δηλαδή αλλαξε το όνομα της χώρας του, για να εξασφαλίσει τη συναίνεση της Ελλάδας.

Το πρόβλημα του Ζάεφ, όπως και το πρόβλημα του Τσίπρα είναι ότι μάλλον δεν κατανοούν ότι μάλλον δεν κατανοούν τον σύνθετο χαρακτήρα των διεθνών σχέσεων.

Νομίζουν ότι τα προβλήματα έχουν μονοδιάστατες λύσεις. Ο Γιούνκερ και η Μέρκελ είχαν ζητήσει από τον Τσίπρα να τους βοηθήσει να λύσουν το πρόβλημα. Εκείνος ανταποκρίθηκε αλλά αυτό δεν έφτανε. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, η χώρα του σήμερα δεν θα προσκληθεί να αρχίσει διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τόσο ο Ζάεφ όσο και ο Τσίπρας υπερεκτίμησαν την πολιτική βοήθεια που θα τους προσέφερε η σύμπλευση τους με τους ισχυρούς του ευρωπαϊκού κλαμπ.

Τόσο ο Ζάεφ όσο και ο Τσίπρας χρησιμοποίησαν τη συμφωνία των Πρεσπών για να σταθεροποιήσουν τα εσωτερικά τους μέτωπα με την αντιπολίτευση τους, από την οποία και οι δύο υπολείπονται.

Τοσο για τον Ζάεφ, όσο και για τον Τσίπρα, η συμφωνία ήταν το πρόσχημα του διαβατηρίου τους στην διεθνή σκηνή.

Ο Ζάεφ τώρα καταλαβαίνει αυτό που ο Τσίπρας κατάλαβε στις 7 Ιουλίου.

Δεν μπορούν οι “έξω” να σε σώσουν αν δεν έχεις δημιουργήσει τις συνθήκες “μέσα”.

ΑΝ επιβεβαιωθούν σήμερα όσα ακούγινται για το γαλλικό βέτο για την έναρξη διαπραγματεύαεων με Σκόπια και Τίρανα, ο Ζόραν Ζάεφ θα έχει δίκαιο αλλά θα του είναι χρήσιμο μόνο για να κάνει πιο ευανάγνωστα τα απομνημονεύματα του.