Παντρεύοντας την πίστη, την προσφορά και την τεχνολογία σε μια ιστοσελίδα που βάζει φρένο στην ανεργία και τη φυγή των νέων

Για την επαναστατική, μοναδική στο είδος της, πρώτη  παγκόσμια e-πλατφόρμα «DO MY TAMA», μιλά στην Free Sunday, η Μαρία Ψυρίδη, μια εκ των εμπνευστών της μεγάλης αυτή ιδέας που προσφέρει δουλειά σε άνεργους,  υπο-απασχολούμενους, πολύτεκνους Έλληνες και στηρίζει τους συνανθρώπους μας, οι οποίοι έχουν ανάγκη φέρνοντας πιο κοντά την πίστη και την πολιτιστική παράδοση με την τεχνολογίας αιχμής. Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα για τον εθελοντισμό, η Free Sunday αποκαλύπτει την ιστορία πίσω από την ιστοσελίδα DO MY TAMA και τις απεριόριστες προεκτάσεις αυτής της πρωτοβουλίας.

Η πρώτη ιστοσελίδα για την πραγματοποίηση ταμάτων και ευχών στην Ελλάδα, αλλά και  την  εκπλήρωση υποσχέσεων κι επιθυμιών που έμεναν θαμμένες για χρόνια στους Έλληνες της Ομογένειας και σε όλους τους πολίτες του κόσμου είναι γεγονός. Η ιστοσελίδα DO MY TAMA βρίσκεται ήδη στον ιντερνετικό αέρα και αποτελεί μία εξαιρετική ιδέα που συνδυάζει με τον πιο ιδανικό τρόπο τις νέες τεχνολογίες αιχμής με το αρχέγονο αίσθημα της πίστης και την επιθυμία προσφοράς στον συνάνθρωπο. Το concept του DO MY TAMA  γεννήθηκε από μία παρέα 70  ανθρώπων, διασκορπισμένους σε όλη την Ελλάδα,  μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η προσωπική μου φίλη Μαρία Ψυρίδη.

Μια γυναίκα που έχει «γράψει» μίλια στο εθελοντισμό όλα αυτά τα χρόνια και που  επιβεβαιώνει με την ιστορία της το γεγονός πως οι καθημερινοί άνθρωποι της διπλανής πόρτας είναι ικανοί για τις πιο μεγάλες ιδέες. Τα τελευταία χρόνια η τεχνολογία έχει φέρει επανάσταση στον τρόπο που επικοινωνούμε,  που ενημερωνόμαστε, που ταξιδεύουμε, που ερωτευόμαστε, που σπουδάζουμε,  γιατί όχι λοιπόν και στον τρόπο με τον οποίο εκδηλώνουμε την πίστη μας. Από τη μία πλευρά η πίστη, η αρχέγονη εσωτερική ανάγκη του ανθρώπου να πιστέψει σε μια ανώτερη δύναμη και από την άλλη η τεχνολογία, που είναι καινούρια και τρέχει με την ταχύτητα του φωτός.

Όπως λοιπόν λέει η Μαρία: «Γιατί να μη συνδυάσουμε τους δύο αυτούς κόσμους και από το πάντρεμά τους  να βγει κάτι μοναδικό.Κάτι που κάνει τις ζωές των ανθρώπων καλύτερες, κάτι που πετυχαίνει  να εκπληρώσει ανεκπλήρωτες επιθυμίες μιας ολόκληρης ζωής και ταυτόχρονα έχει πού ισχυρό κοινωνικό και ανθρώπινο αποτύπωμα. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ιντερνετική πλατφόρμα DO MY TAMA, έχει στο DNA της την προσφορά. Εξαρχής η υλοποίηση της ιδέας έχει σκοπό να δώσει δουλειά σε ανθρώπους που ίσως έφευγαν από την Ελλάδα της κρίσης, άνεργους και υπο-απασχολούμενους για να βρουν την τύχη τους στο εξωτερικό.

Εξαρχής η υλοποίηση της ιδέας στηρίζει με κάθε εκπλήρωση επιθυμίας Οργανισμούς και Συλλόγους που φροντίζουν  παιδιά ηλικιωμένους, ασθενείς, άπορους, ακρίτες, καθώς και το κοινωνικό έργο της Εκκλησίας, προσφέροντας οικονομική ενίσχυση σε ναούς και μοναστήρια. Κι όλα αυτά, εμπλέκοντας ανθρώπους, προπάντων Έλληνες της Ομογένειας που ζουν στην άλλη άκρη του κόσμου και που τους δίνεται η ευκαιρία μέσω της εκπλήρωσης μιας βαθιάς τους επιθυμίας να βοηθήσουν εδώ στην πολύπαθη πατρίδα μας ασθενείς, άπορους, ηλικιωμένους, παιδιά σε ανάγκη.

Όπου κι αν πάει ο Έλληνας κουβαλά την Ελλάδα μέσα του. Κουβαλά μαζί την επιθυμία να στηρίξει τον συνάνθρωπο που συνήθως εκδηλώνεται με ένα κύμα αλληλεγγύης, το οποίο φουντώνει μπροστά στο κακό. Στις καταστροφικές πυρκαγιές στο Μάτι, όλοι εμείς θεατές της καταστροφής ευχόμασταν τότε να βρεθούν όλοι και να είναι καλά. Αυτή η έμφυτη ανάγκη να ευχηθούμε να είναι όλοι καλά, να βοηθήσουμε να ξανασταθούν οι πληγέντες στα πόδια τους είναι εκείνο το χαρακτηριστικό γνώρισμα που μας χαρακτηρίζει σαν κοινωνία και που μας κάνει να γινόμαστε μια γροθιά. Είμαστε μία κοινωνία που θα στηριχτεί όρθια μόνο αν ο ένας βοηθήσει τον άλλο.

Όμως το κύμα της αλληλεγγύης δεν χρειάζεται να περιμένει το κακό για να ορθωθεί. Στο DO MY TAMA, η αλληλεγγύη εκφράζεται καθημερινά, χωρίς υποχρεωτικά την ύπαρξη του κακού. Ένας απόδημος στην Αμερική, στην Αυστραλία μας ζητά μέσα από την τεχνολογία να ξαναβρεθεί στο καφενείο του χωριού του. Να δει το πατρικό του σπίτι. Να αφήσει λουλούδια στους τάφους των δικών του ανθρώπων. Να πιει ελληνικό καφέ με τον συμμαθητή που έχει να δει 40 χρόνια, μέσα από τα τελευταίας γενιάς 3D video. Να ανάψει ένα κερί στην παλιά εκκλησία του χωριού. Και μέσα από όλα αυτά να στηρίξει οικονομικά ένα σύλλογο ασθενών, έναν φορέα που βοηθάει παιδιά, μια εκκλησία που επιτελεί θεάρεστο έργο, έναν οργανισμό που στηρίζει ανθρώπους οι οποίοι έχουν προβλήματα οικονομικά, είναι άνεργοι, αντιμετωπίζουν θέματα υγείας, δεν έχουν πρόσβαση στην περίθαλψη κτλ.»