Γιορτάζοντας την Τζο Κοξ
Τα γενέθλια της Τζο Κοξ ήταν στις 22 Ιουνίου. Θα γινόταν 42 χρονών την ημέρα πριν από το βρετανικό δημοψήφισμα για το Brexit. Για την οικογένειά της, τον άντρα της, Μπρένταν Κοξ, και τα δυο μικρά παιδιά τους, 3 και 5 ετών, θα ήταν μια μέρα γιορτής. Πιο πιθανό βέβαια είναι ότι θα ήταν και μια μέρα εκστρατείας υπέρ της παραμονής του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ε.Ε. Αντί γι’ αυτό, βρέθηκαν οι τρεις τους στην πλατεία Τραφάλγκαρ του κεντρικού Λονδίνου σε μια εκδήλωση μνήμης. Από τη Συρία μέχρι την Αυστραλία, τελετές μνήμης οργανώθηκαν για να τιμήσουν τη νεαρή βουλευτή που δολοφονήθηκε άγρια.
Κατά τη διάρκεια μιας συναισθηματικής ομιλίας o Κοξ ευχαρίστησε για τη διοργάνωση: «Όσο εκπληκτική και βαθιά συγκινητική είναι, εύχομαι να μην ήμουν σήμερα εδώ. Όχι επειδή είμαι αχάριστος προς τους διοργανωτές και όλους σας που ήρθατε, αλλά γιατί φυσικά θα προτιμούσα να είμαι με την Τζο».
Ο Κοξ ξέρει να λέει όλα τα σωστά λόγια. Ξέρει από επικοινωνία και πολιτική, στο κάτω-κάτω έχει δουλέψει στο πλευρό του πρώην πρωθυπουργού Γκόρντον Μπράουν ως σύμβουλος και ως επικεφαλής φιλανθρωπικών οργανώσεων. Εκτός από τα σωστά λόγια, όμως, έδειξε και τεράστιο κουράγιο στον αποχαιρετισμό του μόλις μία ώρα αφότου έγινε γνωστός ο θάνατος της γυναίκας του: «Σήμερα είναι η αρχή ενός νέου κεφαλαίου στη ζωή μας. Πιο δύσκολου, πιο επώδυνου, λιγότερο χαρούμενου και με λιγότερη αγάπη. Εγώ, η οικογένειά μας και οι φίλοι μας πρόκειται να εργαστούμε κάθε στιγμή της ζωής μας για να γαλουχήσουμε τα παιδιά μας με αγάπη, ενάντια στο μίσος που σκότωσε την Τζο». Ο νηφάλιος τόνος με τον οποίο αντιμετώπισε μια προσωπική τραγωδία έβαλε φρένο στη συνεχώς κλιμακούμενη επικοινωνιακή καταιγίδα των ημερών που προηγήθηκαν του θανάσιμου τραυματισμού.
Πολιτική και θάνατος
Ο θάνατος της Κοξ μετά την επίθεση που δέχτηκε με όπλο και μαχαίρι από έναν 52χρονο συμπολίτη της στo χωριό Μπίρστολ του δυτικού Γιόρκσαϊρ σόκαρε το Ηνωμένο Βασίλειο, πάγωσε την καμπάνια των δύο στρατοπέδων και επηρέασε το τελικό αποτέλεσμα. Ο υπόλοιπος κόσμος κοιτούσε με απορία τους Βρετανούς να διαχειρίζονται με τον χαρακτηριστικό ορθολογικό τρόπο τους μια ανεξήγητη τραγωδία. Πώς δηλαδή μια νεαρή βουλευτής, ακτιβίστρια, μητέρα δυο μικρών παιδιών έχασε τη ζωή της στο πεζοδρόμιο έξω από τη βιβλιοθήκη του χωριού, όπου κάθε εβδομάδα συναντιόταν με ψηφοφόρους. «Ο πόνος είναι ανυπόφορος» ήταν τα τελευταία της λόγια στη βοηθό της, που την παρότρυνε να σηκωθεί. Λίγη ώρα αργότερα άφηνε την τελευταία της πνοή στο νοσοκομείο όπου μεταφέρθηκε.
Σε συνέντευξή του στο BBC ο Κοξ είπε πως η γυναίκα του, που ως βουλευτής αλλά και στην καριέρα της σε φορείς όπως η βρετανική φιλανθρωπική οργάνωση Oxfam δούλευε ακούραστα πάνω σε θέματα όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα, η διεθνής ανάπτυξη και το προσφυγικό, «πέθανε για τις απόψεις της». «Ήταν πολιτικός, είχε πολύ ισχυρές πολιτικές απόψεις και πιστεύω ότι σκοτώθηκε εξαιτίας αυτών των απόψεων» είπε. «Νομίζω ότι πέθανε εξαιτίας τους και ότι θα ήθελε να τις υποστηρίξει με τον θάνατό της, όπως έκανε και στη ζωή».
Πριν από την Κοξ, η τελευταία δολοφονία μέλους της Βουλής των Κοινοτήτων είχε γίνει το 1990, όταν ο Ίαν Γκάου των Συντηρητικών έπεφτε νεκρός από βόμβα του IRA. Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον και ο αρχηγός των Εργατικών Τζέρεμι Κόρμπιν επέλεξαν να καταθέσουν μαζί λίγα λουλούδια στον τόπο της δολοφονίας την επόμενη ακριβώς μέρα, ενώ εξέδωσαν και κοινή δήλωση στη μνήμη της, καλώντας τους Βρετανούς να παραμείνουν ενωμένοι.
H Κοξ συνδύαζε ακαδημαϊκές επιδόσεις και πολιτική εμπειρία, ήξερε καλά τα εσωκομματικά των Εργατικών και ενδιαφερόταν βαθιά για ζητήματα που πλήττουν τους αδύναμους. Είχε όλα τα προσόντα για μια σπουδαία καριέρα στα μπροστινά έδρανα της πολιτικής ζωής της Μεγάλης Βρετανίας. Εξελέγη πρώτη φορά στις τελευταίες εκλογές, του 2015, εκπροσωπώντας τη γενέτειρά της, όπου οι γονείς της τη μεγάλωσαν πολύ μακριά από το βρετανικό πολιτικό κατεστημένο. Μια ιδέα των ελίτ πήρε όταν με τις πολύ καλές επιδόσεις της κέρδισε μια θέση στο Pembroke College του Cambridge, όπου σπούδασε Κοινωνικές και Πολιτικές Μελέτες. Έμοιαζε προσιτή και καθημερινή, ειδικά όταν έκανε βόλτα με το ποδήλατό της στις όχθες του Τάμεση, κοντά στο ποταμόπλοιο όπου ζούσε με τον άντρα και τα παιδιά της. Η τελευταία τους εικόνα είναι από την ιδιότυπη ναυμαχία που έγινε στο ποτάμι της βρετανικής πρωτεύουσας την ημέρα πριν δολοφονηθεί άγρια. Η Κοξ και η οικογένειά της σε ένα φουσκωτό με μια σημαία IN (Μέσα). Αυτή είναι και η κληρονομιά της.
