Το ΔΝΤ παραδέχεται τα λάθη του στο πρώτο πρόγραμμα
Η έκθεση του του Ανεξάρτητου Γραφείου Αξιολόγησης (Independent Evaluation Office-IEO) ασκεί δριμύτατη κριτική στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για τους χειρισμούς του στο πρώτο πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας και επισημαίνει ότι ο οργανισμός δέχτηκε να συμμετάσχει στο πρώτο Μνημόνιο παρά το γεγονός ότι ήδη από το 2010 η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους δεν θεωρούνταν αρκετά πιθανή, και μάλιστα το έπραξε χωρίς να συζητήσει ανοιχτά και με διαφάνεια εναλλακτικές λύσεις που θα έθεταν μία αναδιάρθρωση ως προαπαιτούμενο.
Όπως φανερώνει η μελέτη, τα στελέχη του Ταμείου ήταν εξ αρχής διαιρεμένα όσον αφορά την ανάγκη για άμεση ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, κάτι που φανερώνει ότι στο εσωτερικό του θεσμού το θέμα προκαλούσε ανησυχίες προτού καν το Ταμείο μπει στη μάχη της ευρω-κρίσης.
Παράλληλα, το Γραφείο Εσωτερικής Αξιολόγησης τονίζει ότι το 2010 το ΔΝΤ τροποποίησε τους κανόνες του ακριβώς ώστε να επιτρέψει την έκτακτη χρηματοδότηση της χώρας μας, παρά το υψηλό χρέος και με περισσότερα χρήματα από ό,τι κανονικά της αναλογούσαν, χωρίς όμως να υπάρξει ενδελεχής εξέταση των πιθανών συνεπειών από το Διοικητικό Συμβούλιο, όπως κανονικά είθισται.
Το Γραφείο, όντας ελεγκτικός κι όχι πολιτικός βραχίονας, αποφεύγει να τοποθετηθεί σαφώς για την ορθότητα των δύο επίμαχων αποφάσεων του ΔΝΤ, σημειώνει με νόημα ότι η απουσία ανοιχτής διερεύνησης εναλλακτικών επιλογών για το χρέος «ίσως λειτούργησε ενάντια στην πλήρη εκμετάλλευση αυτών των ευκαιριών», και συνάμα δημιούργησε την εντύπωση ότι ο οργανισμός φερόταν με διαφορετικό τρόπο στα ευρωπαϊκά κράτη.
Από την πλευρά της η επικεφαλής του Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ, διαχωρίζει τα τρία επιτυχημένα προγράμματα (Ιρλανδίας, Πορτογαλίας και Κύπρου) από αυτό της Ελλάδος, αναγνωρίζοντας ότι η Ελλάδα αποτελεί «ειδική περίπτωση».
Με δήλωση της, υποστηρίζει ότι «η Ελλάδα έθεσε πρόσθετες και μοναδικές προκλήσεις. Με απαράμιλλη διεθνή στήριξη, η χώρα προχώρησε σε μία αξιοσημείωτη δημοσιονομική προσαρμογή».
Ωστόσο, παρατηρεί «η χώρα επλήγη σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι οι άλλες χώρες εξαιτίας των αντιδράσεων που εκδηλώθηκαν από οργανωμένα συμφέροντα, από σοβαρά προβλήματα εφαρμογής του προγράμματος, καθώς και από τις επαναλαμβανόμενες πολιτικές κρίσεις».
«Τα παραπάνω οδήγησαν σε πολλαπλές κρίσεις, υπονομεύοντας έτσι την εμπιστοσύνη προς τη χώρα, αφήνοντας τον φόβο του Grexit να επικρέμεται. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα η ύφεση στη χώρα να είναι πολύ βαθύτερη σε σχέση με τις αρχικές προβλέψεις του Προγράμματος» συμπεραίνει.
Αναγνωρίζει ότι κανένα από αυτά τα εμπόδια που προέκυψαν κατά την εφαρμογή του Προγράμματος δεν είχε προβλεφθεί εκ των προτέρων, με αποτέλεσμα το πρώτο πρόγραμμα να αποδειχθεί εξαιρετικά αισιόδοξο.
«Παρά ταύτα η Ελλάδα παρέμεινε μέλος της ζώνης του ευρώ, επιτυγχάνοντας έτσι τον βασικό στόχο που είχε τεθεί εξ αρχής, τόσο από την ίδια τη χώρα όσο και από τα υπόλοιπα μέλη της Ευρωζώνης» σημειώνει.
Με δήλωση της, υποστηρίζει ότι «η Ελλάδα έθεσε πρόσθετες και μοναδικές προκλήσεις. Με απαράμιλλη διεθνή στήριξη, η χώρα προχώρησε σε μία αξιοσημείωτη δημοσιονομική προσαρμογή».
Ωστόσο, παρατηρεί «η χώρα επλήγη σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι οι άλλες χώρες εξαιτίας των αντιδράσεων που εκδηλώθηκαν από οργανωμένα συμφέροντα, από σοβαρά προβλήματα εφαρμογής του προγράμματος, καθώς και από τις επαναλαμβανόμενες πολιτικές κρίσεις».
«Τα παραπάνω οδήγησαν σε πολλαπλές κρίσεις, υπονομεύοντας έτσι την εμπιστοσύνη προς τη χώρα, αφήνοντας τον φόβο του Grexit να επικρέμεται. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα η ύφεση στη χώρα να είναι πολύ βαθύτερη σε σχέση με τις αρχικές προβλέψεις του Προγράμματος» συμπεραίνει.
Αναγνωρίζει ότι κανένα από αυτά τα εμπόδια που προέκυψαν κατά την εφαρμογή του Προγράμματος δεν είχε προβλεφθεί εκ των προτέρων, με αποτέλεσμα το πρώτο πρόγραμμα να αποδειχθεί εξαιρετικά αισιόδοξο.
«Παρά ταύτα η Ελλάδα παρέμεινε μέλος της ζώνης του ευρώ, επιτυγχάνοντας έτσι τον βασικό στόχο που είχε τεθεί εξ αρχής, τόσο από την ίδια τη χώρα όσο και από τα υπόλοιπα μέλη της Ευρωζώνης» σημειώνει.
