Δ. Βαρτζόπουλος: «Μόνο ο Α. Σαμαράς υπηρετεί τους συμβολισμούς που απαιτεί σήμερα η προεδρία της Δημοκρατίας»

Τη θέση του ότι μόνο ο Αντώνης Σαμαράς υπηρετεί τους συμβολισμούς που στις σημερινές συνθήκες απαιτεί το προεδρικό αξίωμα, και συγκεκριμένα την αίσθηση εθνικής ανάτασης, επανάκτησης του σεβασμού, επιστροφής στην ευρωπαϊκή πρωτοπορία, εκφράζει ο βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης της ΝΔ και συντονιστής της κυβέρνησης την περίοδο 2012-2014, Δημήτρης Βαρτζόπουλος. Η απειλή εξ Ανατολών, η επονείδιστη Συμφωνία των Πρεσπών, η ταλαιπωρία μας από το μεταναστευτικό, δημιουργούν την ανάγκη έξαρσης ενός υγιούς πατριωτισμού, τονίζει ο κ. Βαρτζόπουλος, ο οποίος εκφράζει την πεποίθησή του ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει να είναι πολιτικό πρόσωπο και διαβεβαιώνει ότι η επιλογή του προσώπου δεν απειλεί τη συνοχή της ΝΔ.

Το 2014 η κυβέρνηση Σαμαρά έπεσε επειδή δεν μπόρεσε να περάσει Πρόεδρο Δημοκρατίας με 180 ψήφους. Θεωρείτε ότι αν ίσχυαν τότε οι ρυθμίσεις που θα ισχύσουν μετά την αναθεώρηση, θα είχε επιβιώσει η τότε κυβέρνηση;

Προφανώς θα είχε επιβιώσει. Το μνημόνιο θα είχε λήξει τον Φεβρουάριο του 2015, με μέτρα ούτε 1 δισ. (email Χαρδούβελη) η χώρα θα είχε λάβει πιστοληπτική γραμμή από τον ESM, θα είχε πλήρη εκδοτική δραστηριότητα στις διεθνείς αγορές και θα επέστρεφε ουσιαστικά στην κανονικότητα. Οι μεταρρυθμίσεις, που είχαν γίνει, στην απελευθέρωση επαγγελμάτων και αγορών, τα φορολογικά κίνητρα, που θα ακολουθούσαν, θα ήταν στερεά εγγύηση ανάπτυξης. Ο νόμος Κουτρουμάνη-Λοβέρδου έλυνε το ασφαλιστικό χωρίς νέες επιβαρύνσεις. Οι αλλαγές στην τεχνική εκπαίδευση και στην πρόνοια (ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα) σηματοδοτούσαν μια νέα εποχή. Στις εκλογές του Ιουνίου 2016 η ΝΔ θα είχε κάθε δυνατότητα νίκης.

Όμως λίγες ημέρες αργότερα έγιναν εκλογές και το κυβερνών κόμμα έχασε. Δεν προκύπτει από αυτό ότι υπήρχε δυσαρμονία, η οποία δεν θα επιβεβαιωνόταν αν η αντιπολίτευση δεν είχε τη δυνατότητα να οδηγήσει τη χώρα στις κάλπες;

Ο λαός ψηφίζει κυβερνήσεις για τέσσερα χρόνια. Αυτή είναι η έννοια του πολιτεύματος. Η δυσαρμονία ή όχι, λοιπόν, ελέγχεται, ως εκ τούτου, στο τέλος της κοινοβουλευτικής περιόδου. Δυσαρμονία στο ενδιάμεσο δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Μπορεί να οφείλεται σε δυστυχή συγκυρία. Ακόμη και ουσιαστική να είναι, ο λαός πρέπει να γνωρίζει ότι αποφασίζει –δεσμευτικά για τον ίδιο– για τέσσερα χρόνια.

Βέβαια, σε ανώριμα συστήματα, όπως το δικό μας, όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα. Εν πάση περιπτώσει, η απόφαση του λαού τον Ιανουάριο του 2015 είχε τις γνωστές συνέπειες: τρίτη χρεοκοπία, 80 δισ. επιπλέον νέο δημόσιο χρέος, 200 δισ. επιπλέον νέο ιδιωτικό χρέος, τρίτο μνημόνιο, υπερπλεονάσματα μέχρι το 2060, όλη η δημόσια περιουσία στο Υπερταμείο κ.λπ. κ.λπ.

Ουσιαστικά η αδιατάρακτη ολοκλήρωση του κοινοβουλευτικού κύκλου ισχυροποιεί πολιτικά το κεντρικό πρόσωπο της κυβερνητικής εξουσίας, δηλαδή τον πρωθυπουργό. Δεν χρειάζεται θεσμικό αντίβαρο;

Όχι. Στο πολίτευμα της προεδρευομένης δημοκρατίας ο φέρων την τελική ευθύνη είναι ο πρωθυπουργός και ο Πρόεδρος συμβολικός και ανεύθυνος. Στην Προεδρική υπεύθυνος είναι ο Πρόεδρος και ο πρωθυπουργός απλώς συντονιστής υπουργός. Σε κανένα σύγχρονο πολίτευμα δεν υπάρχουν θεσμικά αντίβαρα και δυαρχίες.

Το ΚΙΝΑΛ ζητά ο επόμενος Πρόεδρος να προέρχεται από την κεντροαριστερά, ενώ πολλοί θεωρούν ότι η εκλογή Προέδρου με απλή πλειοψηφία θα τον ταυτίζει με το εκάστοτε κυβερνών κόμμα. Ποιους πολιτικούς συμβολισμούς νομίζετε ότι πρέπει να υπηρετεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας;

Ο Πρόεδρος πρέπει να είναι πολιτικό πρόσωπο. Στις περιπτώσεις που επιλέγεται προσωπικότητα εξ άλλου χώρου, καλλιτεχνικού, πνευματικού κ.ο.κ., το μήνυμα που δίνεται στους επιγόνους είναι λάθος. Απαξιώνει την κορυφαία εκδήλωση της κοινωνικότητας, την πολιτική. Στο ανώτατο αξίωμα είναι σωστό να ανέρχεται μόνον άνθρωπος που αφιέρωσε τη ζωή του στα κοινά.

Ο Πρόεδρος πρέπει να προέρχεται, λοιπόν, από κόμμα, του οποίου φυσικά και θα έχει διατελέσει σημαίνον στέλεχος. Το αν θα προέρχεται από εκείνο που θα έχει την εκάστοτε πλειοψηφία ή όχι είναι δευτερεύον. Το πρωτεύον είναι ο συμβολισμός, που απορρέει εκ του ορισμού και της ιστορίας του.

Το ΚΙΝΑΛ κατ’ ουσίαν λέει ότι ο επόμενος Πρόεδρος πρέπει να προέρχεται από τις τάξεις του. Προφανώς εννοεί ως αναγνώριση της συμβολής του ΠΑΣΟΚ στην κοινή προσπάθεια διασώσεως της χώρας μετά το 2011. Άλλον συμβολισμό δεν δύναμαι να φανταστώ. Προτείνει, λοιπόν, τον Ευάγγελο Βενιζέλο; Εάν ναι, έχει καλώς. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος το αξίζει πράγματι. Εάν όχι, αστειεύεται.

Πάντως, αν η πρόταση για κ. Βενιζέλο είναι η αναγνώριση της συμβολής του στη σωτηρία της χώρας, η περιγραφή σας ταιριάζει και στον Αντώνη Σαμαρά. Δεν υπηρέτησε αυτούς τους συμβολισμούς ο κ. Παυλόπουλος;

Ο κ. Παυλόπουλος, σημαντικότατο στέλεχος της παράταξής μας, επελέγη από την τότε κυβέρνηση προφανώς στην προσπάθειά της να διατηρήσει την αίσθηση της συνέχειας του καθεστώτος μετά την άνοδο στην εξουσία μιας ριζοσπαστικής Αριστεράς, που εκείνη την περίοδο ετοιμαζόταν για τη «διαπραγμάτευση», που οδήγησε στη χρεοκοπία. Έκανε εξαιρετική δουλειά ως Πρόεδρος. Ήταν αξιοπρεπέστατος, υπηρέτησε τον τόπο σε πολύ δύσκολους καιρούς. Η πατρίς θα τον ευγνωμονεί.

Ο συμβολισμός που απαιτεί η σημερινή εποχή είναι προφανώς εντελώς διαφορετικός. Σήμερα απαιτείται αίσθηση εθνικής ανάτασης, επανάκτησης του σεβασμού, επιστροφής στην ευρωπαϊκή πρωτοπορία. Ιδίως μάλιστα η απειλή εξ Ανατολών, η επονείδιστη Συμφωνία των Πρεσπών, η ταλαιπωρία μας από το μεταναστευτικό, δημιουργούν την ανάγκη έξαρσης ενός υγιούς πατριωτισμού. Ο συμβολισμός αυτός υπηρετείται μόνον από τον Αντώνη Σαμαρά.

Μπορεί να απειλήσει τη συνοχή της ΝΔ το πρόσωπο που θα προταθεί για την προεδρία;

Όχι.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επανέρχεται στη λογική των κλειστών προαναχωρησιακών κέντρων για όσους ζητούν άσυλο. Πώς νομίζετε ότι πρέπει να αντιμετωπίσει μια αντιπολίτευση όπως αυτή που είχε δεχτεί η κυβέρνηση Σαμαρά για την Αμυγδαλέζα;

Άποψή μου είναι ότι οι καταυλισμοί ελεγχομένης διακίνησης τοποθετημένοι είτε εκτός είτε στις παρυφές των οικισμών σε όλη την ενδοχώρα, στους οποίους θα εγκαθίστανται όλοι ανεξαιρέτως οι ζητούντες άσυλο μέχρις οριστικής αποφάσεως, είτε οι αναμένοντες απέλαση, είναι μονόδρομος. Πρόκειται περί δοκιμασμένης ευρωπαϊκής πρακτικής. Η άποψη της αντιπολίτευσης εν προκειμένω είναι αδιάφορος. Έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν.

Υπάρχει ανησυχία για το ενδεχόμενο η διερεύνηση της υπόθεσης Novartis, ως προς τη διάσταση της σκευωρίας, να ακυρώσει τη διερεύνηση μιας υπαρκτής παράνομης τακτικής χρηματοδότησης της συνταγογράφησης. Υπάρχει τέτοια διάσταση στην υπόθεση;

Η διερεύνηση της παράνομης χρηματοδότησης της συνταγογράφησης είναι διεθνώς απολύτως συνήθης. Κάθε έτος καταδικάζεται και μια μεγάλη πολυεθνική φαρμακευτική εταιρεία για αθέμιτες πρακτικές σε πρόστιμα δισεκατομμυρίων. Το ίδιο συμβαίνει κι εδώ. Υπάρχουν προηγούμενα, καταδικαστικές αποφάσεις κ.ο.κ. Η δικαστική διαδικασία ελέγχου της Novartis στον τομέα αυτόν ευρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Στην προανακριτική επιτροπή της Βουλής εξετάζεται φυσικά κάτι εντελώς διαφορετικό. Εξετάζεται η πλεκτάνη ενοχοποίησης πολιτικών πρώτης γραμμής με σκοπό τον προσπορισμό πολιτικού οφέλους.