Αλ.Μαλλιάς, πρέσβης ε.τ.:«Ο Ερντογάν ταυτίζει το παρόν και το μέλλον της Τουρκίας με το δικό του» - Free Sunday
Αλ.Μαλλιάς, πρέσβης ε.τ.:«Ο Ερντογάν ταυτίζει το παρόν και το μέλλον της Τουρκίας με το δικό του»

Αλ.Μαλλιάς, πρέσβης ε.τ.:«Ο Ερντογάν ταυτίζει το παρόν και το μέλλον της Τουρκίας με το δικό του»

Την εκτίμηση ότι ο Πρόεδρος της Τουρκίας θα συνεχίσει να αναζητά τη σύγκρουση με την Ελλάδα σε Έβρο και Αιγαίο, αποσκοπώντας στη δημιουργία και κατοχύρωση των τετελεσμένων, εκφράζει στη συνέντευξή του στην F.S. o πρέσβης επί τιμή Αλέξανδρος Μαλλιάς.

Ο κ. Μαλλιάς αποδίδει την κίνηση στον Έβρο σε παρερμηνεία της επί μακρόν τακτικής του κατευνασμού, η οποία οδήγησε την Άγκυρα σε εσφαλμένη εκτίμηση, δηλαδή την υποτίμηση της Ελλάδας, και προτείνει την υποστήριξη των ελληνικών επιχειρημάτων που εδράζονται στο διεθνές δίκαιο με την ενίσχυση της αποτρεπτικής στρατιωτικής ισχύος.

Η πανδημία υποχωρεί στην Ευρώπη, αλλά ο Πρόεδρος Ερντογάν προχωρά σε τετραήμερη απαγόρευση κυκλοφορίας. Είναι παραδοχή αποτυχίας στη διαχείριση του κορονοϊού;

Η Τουρκία είναι μια χώρα με προβληματική και ατελή δημοκρατία. Διοικείται κατά τρόπο απολυταρχικό από τον Πρόεδρο κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Βασικό μέλημά του είναι να ανανεώνει την παραμονή του στην εξουσία. Άρα το παρόν και το μέλλον της Τουρκίας ταυτίζεται πλέον απόλυτα με το δικό του. Οι πληροφορίες που εκτιμώ ότι υπάρχουν κάνουν λόγο για καθυστερημένη και ελλειπτική αντίδραση της κυβέρνησης της Τουρκίας στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Όταν η γενική πεποίθηση είναι ότι αποκρύπτεται η αλήθεια και η πραγματικότητα, τότε καθείς δικαιούται να πιστεύει ότι οι επίσημοι αριθμοί των θυμάτων που δημοσιοποιούνται σαφώς υπολείπονται των πραγματικών. Η πανδημία του κορονοϊού έχει σοβαρά πλήξει και τις ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας. Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι ένα από τα πρώτα μέτρα που ελήφθησαν στην Άγκυρα ήταν η απαγόρευση δημοσιοποίησης στοιχείων για τα θύματα και τις συνέπειες του ιού στο στράτευμα. Η τουρκική ηγεσία, κυρίως έναντι της Ελλάδος, πράττει παν το δυνατό προκειμένου να δείξει ότι διατηρεί αλώβητη την πολιτική επίδειξης και επιβολής της ισχύος, συντηρώντας καθημερινά με στρατιωτικές επιχειρήσεις τις εδαφικές της αμφισβητήσεις, τα σύνορα και την ελληνική κυριαρχία.

Ποιες είναι οι βάσεις της αξιολόγησης;

Ενδιαφέρον έχει να αξιολογηθούν τα στοιχεία για τις επιπτώσεις της πανδημίας στις ναυτικές βάσεις Αδραμυτίου, Σμύρνης και Μερσίνας. Επίσης, σε μεγάλες στρατοπεδικές εγκαταστάσεις της στρατοφυλακής και των ειδικών δυνάμεων. Αν ο Πρόεδρος Ερντογάν συγκρίνει την πολιτική και τα αποτελέσματα της ελληνικής κυβέρνησης και τις αποφάσεις του πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη με τις δικές του, αναμφίβολα δεν θα είναι ευτυχής. Όμως, επαναλαμβάνω, στην Τουρκία η αυθαιρεσία και η αλαζονεία της εξουσίας είναι σε θέση να αποκρύπτουν την αλήθεια. Ειδικά δε σε σχέση με την πανδημία του κορονοϊού.

Εξακολουθούν τα κοιτάσματα στην Ανατολική Μεσόγειο να αποτελούν οικονομικό μέγεθος παρά τη μεγάλη πτώση στις τιμές του πετρελαίου;

Η πτώση της τιμής του αργού πετρελαίου, σε συνδυασμό και με την τρομακτική κρίση της πανδημίας στην παγκόσμια αγορά, βάζει φρένο στην υλοποίηση σχεδίων για την εξερεύνηση και αξιοποίηση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Αποτελεί ένα παγκόσμιο φαινόμενο και ασφαλώς η Ανατολική Μεσόγειος δεν μπορεί να αποτελέσει εξαίρεση. Δεν είμαι σίγουρος πόσο θα κρατήσει. Θα εξαρτηθεί από τις δυσοίωνες συνθήκες που επικρατούν στην παγκόσμια οικονομία και ανάπτυξη. Όμως, ακόμη κι αν ξαναπάρει μπρος, εκτιμώ ότι οι μεγάλες εταιρείες, που βλέπουν τα έσοδα τους να κατρακυλούν, θα προτιμήσουν να δραστηριοποιούνται σε περιοχές όπου υπάρχει η δυνατότητα άμεσης, χωρίς περιπλοκές και εμπόδια εξόρυξης και εμπορίας.

Πόσο επηρεάζει η υποχώρηση της τουρκικής οικονομίας τη διαχειριστική ευχέρεια του Τούρκου Προέδρου; Λεφτά υπάρχουν για να ασκεί την πολιτική των παρεμβάσεων σε Λιβύη, Συρία και Μεσόγειο; Απειλεί τη σταθερότητα στην Τουρκία η οικονομία;

Η λογική την οποία υπαινίσσεται η ερώτησή σας δεν κυριαρχεί στο σκεπτικό του Προέδρου της Τουρκίας. Θα συνεχίσει αναζητώντας τη σύγκρουση με την Ελλάδα σε Έβρο και Αιγαίο, αποσκοπώντας στη δημιουργία και κατοχύρωση των τετελεσμένων. Εκτιμώ επίσης ότι αμείωτη θα είναι η στρατιωτική και πολιτική εμπλοκή της Τουρκίας στη Λιβύη. Για την Άγκυρα και τον Πρόεδρο Ερντογάν, οι δύο συμφωνίες που υπέγραψε με την κυβέρνηση της Τρίπολης συνιστούν ιστορικό επίτευγμα. Επιτρέπουν, όπως εκτιμούν, στην Τουρκία μετά πολλούς αιώνες να εμφανίζεται στη Μεσόγειο ως μεγάλη ναυτική δύναμη. Η διάσταση αυτή ας μη μας διαφεύγει. Σε ό,τι αφορά τη Συρία, εκτιμώ ότι θα περιοριστεί για κάποιο χρονικό διάστημα σε διαχειριστική πολιτική. Το μεγάλο βάρος θα πέσει στη Λιβύη και στη λεγόμενη Ανατολική Μεσόγειο. Αυτό είναι άλλωστε η στρατηγική επιλογή και το πολιτικο-στρατιωτικό θέατρο επιχειρήσεων που επιτρέπει στην Τουρκία να αμφισβητεί έμπρακτα την κυριαρχία της Ελλάδος και της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η Ε.Ε. στήριξε την Ελλάδα, όμως απέδωσε στον ίδιο τον Πρόεδρο Ερντογάν τη σύλληψη της ιδέας για την επιχείρηση προώθησης των μεταναστών στον Έβρο;

Σωστά. Η ευρωπαϊκή πολιτική, και ιδίως η γερμανική, έδωσε στην Τουρκία τη δυνατότητα μέσω του μεταναστευτικού-προσφυγικού να καθορίζει και να εκβιάζει τους όρους του παιχνιδιού. Παρά την αντίδραση των εταίρων μας, δεν θεωρώ ότι έγινε σε όλους αντιληπτό ότι αν έπεφταν τα σύνορα της Ελλάδος κατά την εισβολή του Μαρτίου κανείς δεν θα τους σταματούσε. Η αποφασιστικότητα, οι επιχειρησιακές και οι οργανωτικές δυνατότητες και αποτρεπτικές ικανότητες της Ελλάδος, σε συνδυασμό με την ομοψυχία και την ισχυρή βούληση που αναδείχθηκαν στον Έβρο κυρίως, αλλά και στα νερά του Αιγαίου, κατίσχυσαν των απειλών και της αλαζονείας του κ. Ερντογάν. Η παρερμηνεία της επί μακρόν τακτικής του κατευνασμού οδήγησε την Άγκυρα σε εσφαλμένη εκτίμηση. Μας υποτίμησε. Η αποφασιστικότητα, η αποτελεσματικότητα και η πάνδημη εσωτερική στήριξη της στάσης μας στον Έβρο και στο Αιγαίο ενδυναμώνουν την αντίληψη για το επίπεδο των αποτρεπτικών δυνατοτήτων της Ελλάδος. Επιβάλλουν στην ηγεσία της εξ Ανατολών γείτονος να αναλογιστεί ότι πρέπει εκ νέου να υπολογίσει το τεράστιο κόστος μιας στρατιωτικής επιχείρησης. Αυτό είναι το μεγαλύτερο όφελος της δικής μας στάσης και συμπεριφοράς στον Έβρο, αλλά και πρόσφατα στο Αιγαίο. Τονώθηκε η αυτοπεποίθηση στις δικές μας δυνατότητες.

Η στάση μας αυτή πρέπει να αποτελεί τον οδηγό, το δόγμα της πολιτικής μας. Τόσο στον Έβρο όσο και στο Αιγαίο. Να μην ερμηνευτεί ως μια φωτεινή εξαίρεση.

Δηλαδή δεν φτάνει η επίκληση του διεθνούς δικαίου ως πυλώνα των ελληνικών θέσεων…

Διαχρονικά ισχυριζόμαστε ότι η ισχύς των θέσεών μας απορρέει από το διεθνές δίκαιο και για τον λόγο αυτόν συνεχώς το προτάσσουμε στο πλαίσιο εξασφάλισης της μεγαλύτερης δυνατής «εξωτερικής νομιμοποίησης». Η θέση μας αυτή αμφισβητήθηκε εντούτοις από ορισμένους εκτός –δυστυχώς και εντός– συνόρων πρόσφατα, κατά τη διάρκεια της ασύμμετρης επίθεσης που δεχτήκαμε στα σύνορά μας στον Έβρο. Τα κίνητρά τους έχουν μεν σημασία, μεγαλύτερη σημασία όμως έχουν οι επικοινωνιακές επιπτώσεις.

Καταλήγω στη διαπίστωση ότι καλή μεν είναι η επίκληση του δικαίου, αποτελεσματικότερη όμως είναι η δύναμη. Άλλωστε η ισχύς αποτελεί καταλύτη για την κατίσχυση και επιβολή του δικαίου. Όσο μεγαλύτερη είναι η αποφασιστικότητα και η αποτελεσματικότητά μας, τόσο μεγαλύτερη είναι η αξιοπιστία της αποτροπής και το μήνυμα της ισχύος. Η Τουρκία πάντοτε προβάλλει τη δική της εκδοχή του «δικαίου» και την επιβάλλει/υποστηρίζει με τη στρατιωτική της ισχύ. Στην Ελλάδα μια αξιόλογη κατηγορία ακαδημαϊκών με κάθε τρόπο επιχειρηματολογούν κατά της κατά το δίκαιο –το δικό μας ισχυρό όπλο– ανάληψης των επιβαλλομένων πρωτοβουλιών της Ελλάδος για να προωθήσει το δικό της εθνικό συμφέρον. Η τόλμη, το σθένος και η άξια ηγεσία αποτελούν αναγκαίους και απαραίτητους πυλώνες του εθνικού μας σχεδιασμού και στρατηγικής και ταυτόχρονα πολλαπλασιαστές ισχύος. Η ηγεσία πρόσφατα άντλησε δύναμη από τη στάση των δυνάμεών μας στον Έβρο. Ταυτόχρονα, όσοι ήταν στην πρώτη γραμμή αισθάνθηκαν δικαιωμένοι από την υποδειγματική στάση της πολιτικής ηγεσίας της χώρας και τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινής γνώμης. Η «εσωτερική νομιμοποίηση» εξασφαλίστηκε άμεσα και με προφανή μαζικότητα. Υπήρξαν ελάχιστες και περιθωριακές παραφωνίες και κακοφωνίες. Το σύνθημά τους ήταν «μετά θα λογαριαστούμε».