Λαφαζάνης: «Επί ΣΥΡΙΖΑ τα ίδια πρόσωπα εναλλάσσονταν στους ρόλους κράτους και παρακράτους»

Στον Αλέξη Τσίπρα προσωπικά αποδίδει την εντολή για την παρακολούθησή του και την κατασκευή «ενοχοποιητικών» στοιχείων σε βάρος του ο επικεφαλής της ΛΑΕ, Παναγιώτης Λαφαζάνης.

Ο κ. Λαφαζάνης υποστηρίζει ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε το καθετί για να χρησιμοποιήσει τη Δικαιοσύνη ως θεραπαινίδα των σχεδιασμών του» και κάνει λόγο για «διαχείριση υπόγειων υποθέσεων που χρειάζονταν διασυνδέσεις και πολύ παρασκήνιο».

Ο επικεφαλής της ΛΑΕ εμφανίζεται αρνητικός απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, για την οποία λέει ότι έχει πάρει τη σκυτάλη σε αυτό το θεάρεστο έργο της χειραγώγησης της Δικαιοσύνης και «έχει αρχίσει να θυμάται τον παλιό κακό εαυτό της», ενώ εκφράζει την έντονη διαφωνία του με το η Ελλάδα δεν οικοδομεί σχέσεις με τη Συρία, τους Κούρδους, τους Παλαιστίνιους, τον Χαφτάρ και τη Ρωσία.

Η δίκη σας την προηγούμενη Τρίτη για παρεμπόδιση των πλειστηριασμών αναβλήθηκε. Ξέρετε πόσες ακόμη έχετε;

Η αλήθεια είναι ότι έχω χάσει τον αριθμό για τις δίκες που υπάρχουν σε βάρος μου και που όλες αφορούν τους αγώνες μου κατά των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας. Υπολογίζω, πάντως, ότι είναι γύρω στις πέντε. Η αναβολή της δίκης που είχα την περασμένη Τρίτη ήταν η δεύτερη αναβολή και προφανώς, όπως κατήγγειλα και στο δικαστήριο, και η δεύτερη αναβολή ήταν σκόπιμη και προαποφασισμένη. Δεν θέλουν να πραγματοποιηθεί καμία δίκη μου. Και αυτό γιατί δεν θέλουν ούτε να με καταδικάσουν ούτε να με αθωώσουν. Και τα δύο έχουν γι’ αυτούς πολιτικό κόστος. Με θέλουν οιονεί κατηγορούμενο. Είναι ντροπή αυτά που συμβαίνουν για τη δημοκρατία και τις αξίες αυτής της χώρας. Έχουμε ένα πολιτικό κατεστημένο που καταχρέωσε, ξεπούλησε, κατάκλεψε και φτωχοποίησε τη χώρα και αυτόν τον λαό, κι εκείνος που κάθεται στο εδώλιο είναι μόνο εγώ, γιατί προασπίστηκα σπίτια φτωχών νοικοκυριών.

Έχετε κάποια ερμηνεία γιατί ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη, με τον οποίο συνυπήρξατε στην ίδια κυβέρνηση, έστω για λίγους μήνες, είχε αναθέσει την παρακολούθηση των δραστηριοτήτων σας στην «κρατική ασφάλεια»;

Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη ανέθεσε σε ένα αμαρτωλό, μετεμφυλιακού τύπου τμήμα της Γενικής Ασφάλειας, το οποίο, κατ’ ευφημισμόν, ονομάζεται, άκουσον άκουσον, «Τμήμα για την Προστασία του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος», την παρακολούθησή μου γιατί αυτό το τμήμα κατασκευάστηκε και αναβαθμίστηκε από την κυβέρνηση Τσίπρα ακριβώς για να παρακολουθεί την πολιτική δράση όσων θεωρούνται ότι με τους αγώνες τους μπορούν να πλήξουν το σημερινό νεο-αποικιακό σύστημα στη χώρα. Οι εντολές, βεβαίως, για την παρακολούθησή μου και την κατασκευή «ενοχοποιητικών» στοιχείων σε βάρος μου προήλθαν απευθείας από τα ηγετικά κλιμάκια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ειδικότερα από τον Αλέξη Τσίπρα. Για όλους αυτούς ο Παναγιώτης Λαφαζάνης ήταν ο εφιάλτης τους και αυτός που τους θύμιζε το ριζοσπαστικό παρελθόν τους, που πρόδωσαν.

Τελικά, τι έγινε το 2015; Αναζήτησε ο Τσίπρας ένα κεντροδεξιό μετεκλογικό άλλοθι στην κυβέρνησή του ή ήσασταν εσείς το κεντροαριστερό προεκλογικό του άλλοθι;

Τον Ιούλιο του 2015 ο Αλέξης Τσίπρας ξεπούλησε τις προεκλογικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ, πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων το «όχι» του ελληνικού λαού στο δημοψήφισμα και υποθήκευσε, με τις ψήφους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, τη χώρα, συνομολογώντας το τρίτο μνημόνιο. Δεν χρειάστηκαν άλλοθι για να προβεί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ σε μια τόσο μεγάλη κωλοτούμπα σε βάρος της πατρίδας μας και των μύχιων προσδοκιών του ελληνικού λαού. Ο Αλέξης Τσίπρας και η ομάδα του προχώρησαν σε αυτή την ταπεινωτική συνθηκολόγηση με απόλυτη κυνικότητα. Αυτή η κωλοτούμπα θα γραφτεί με τα πιο μελανά χρώματα στην Ιστορία.

Έχετε πολιτική ερμηνεία για τις καταγγελλόμενες παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη; Σας φαίνεται εύλογη η ερμηνεία ΣΥΡΙΖΑ ότι επρόκειτο για ικανοποίηση ενός αιτήματος του Ισραήλ;

Είναι γεγονός ότι όλες οι κυβερνήσεις των μνημονιακών χρόνων έχουν μετατραπεί σε δορυφόρους των γερακιών του Ισραήλ. Ωστόσο, οι επεμβάσεις τους για τον έλεγχο της Δικαιοσύνης δεν γίνονται μόνο για να ανταποκριθούν σε ισραηλινές απαιτήσεις. Κάθε κυβέρνηση στην Ελλάδα το πρώτο πράγμα που επιδιώκει είναι να βάλει στο χέρι τη Δικαιοσύνη. Η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης αποτελεί έναν μεγάλο προπαγανδιστικό μύθο στη χώρα μας. Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε το καθετί για να χρησιμοποιήσει τη Δικαιοσύνη ως θεραπαινίδα των σχεδιασμών του. Τη σκυτάλη σε αυτό το θεάρεστο έργο έχει πάρει τώρα η ΝΔ.

Πώς ερμηνεύετε το ότι οι καταγγελλόμενοι για διάφορες διαχειρίσεις της κυβέρνησης Τσίπρα προέρχονται από την κεντροδεξιά;

Οι προερχόμενοι από την κεντροδεξιά γνώριζαν πολύ καλύτερα τους αρμούς της εξουσίας και ήταν πολύ περισσότερο «επαγγελματίες» στη διαχείριση υπόγειων υποθέσεων που χρειάζονταν διασυνδέσεις και πολύ παρασκήνιο.

Παρακράτος είχε δημιουργηθεί ή πρόκειται για προπαγανδιστικές υπερβολές της κυβέρνησης;

Βεβαίως υπήρχε παρακράτος επί ΣΥΡΙΖΑ, με τη μόνη «διαφορά» ότι κράτος και παρακράτος αποτελούνταν από τα ίδια πρόσωπα, που εναλλάσσονταν συχνά σε αυτούς τους ρόλους. Με «έκπληξη» βλέπω ότι και η κυβέρνηση της ΝΔ, πολύ πιο γρήγορα απ’ όσο περίμενα, έχει αρχίσει να θυμάται τον παλιό κακό εαυτό της.

Μήπως προτιμάτε την κυβέρνηση ΝΔ, από τη στιγμή που είναι σαφής πολιτικός αντίπαλος;

Δυστυχώς, έχω συνηθίσει σε όλη τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης να μην μπερδεύομαι από εκείνες τις πολιτικές παρατάξεις που εμφανίζονται ως Ιανός με δύο πρόσωπα, όπως ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ, ενώ στην πράξη εφαρμόζουν, χωρίς καμία συστολή, νεοφιλελεύθερες δεξιές πολιτικές. Όχι, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ είναι οι δύο απαραίτητες όψεις στήριξης του ίδιου αποκρουστικού, φαύλου, υποτελούς και παρακμιακού συστήματος.

Πού πρέπει η Ελλάδα να αναζητήσει συμμάχους στις υποθέσεις της Ανατολικής Μεσογείου;

Η Ελλάδα θα πρέπει, αντί να είναι μια χώρα υποτελής και προτεκτοράτο των δυτικών κέντρων, να εφαρμόσει μια πολυδιάστατη πολιτική διεθνών οικονομικών και πολιτικών σχέσεων, με θετικά ανοίγματα προς τη Ρωσία, αλλά και την Κίνα, καθώς και σε χώρες και δυνάμεις της περιοχής μας, όπως η Συρία του Άσαντ, οι δυνάμεις των Κούρδων, ο Λίβανος, το παλαιστινιακό κράτος, η Λιβύη των Χαφτάρ-Σάλεχ, κατά το δυνατόν η Αίγυπτος, αλλά και μια σειρά άλλες χώρες στην περιοχή μας που χρειάζεται να προσεγγίσουμε, να βρούμε συγκλίσεις και να αναβαθμίσουμε τις σχέσεις μας.

Είναι απολύτως απαράδεκτο το ότι η Ελλάδα δεν έχει πλήρεις διπλωματικές σχέσεις με τη Συρία που μάχεται τον Τούρκο εισβολέα, αγνοεί τους Κούρδους που παλεύουν για τα δικαιώματά τους, δεν έχει αναγνωρίσει το παλαιστινιακό κράτος, δεν στηρίζει τις μαχόμενες δυνάμεις των Χαφτάρ-Σάλεχ στη Λιβύη, ενώ έχει γυρίσει καταστροφικά την πλάτη στη Ρωσία.

Μια τέτοια Ελλάδα υποθηκεύει η ίδια την ασφάλεια και την ακεραιότητά της.