Ελένη Τσαλιγοπούλου: «Το τραγούδι είναι αίσθημα»
Έτσι, αυτό τον χειμώνα στη Σφίγγα στήνει μια μουσική γιορτή, με τραγούδια από την παράδοση, το ρεμπέτικο, το λαϊκό, τραγούδια μεγάλων δημιουργών, σύγχρονα και κλασικά, αλλά και ολοκαίνουρια τραγούδια από το νέο της άλμπουμ που θα κυκλοφορήσει τον Φεβρουάριο.
Τι θα ακούσουμε στη Σφίγγα;
Στη Σφίγγα στόχο έχουμε να δημιουργήσουμε ένα στέκι στο κέντρο της Αθήνας, γι’ αυτό και παίζουμε δύο φορές την εβδομάδα. Μαζί με τους Boğaz Musique, την μπάντα που έχω τα τελευταία πέντε χρόνια, με τους οποίους πλέον είμαστε οικογένεια, εξελίσσουμε σε κάθε live αυτό που κάνουμε. Αποτελείται από κιθάρες και κανονάκι, και όχι μπουζούκι. Τραγουδάμε όλο το φάσμα της ελληνικής μουσικής, από το παραδοσιακό και τα σμυρναίικα μέχρι τα έντεχνα και τους πιο ηλεκτρικούς ήχους. Η Σφίγγα, δε, είναι ένας πάρα πολύ γλυκός χώρος. Είχα βρεθεί εκεί τη δεκαετία του ’90. Τώρα μεγάλωσε, απέκτησε και εξώστη.
Γενικά, οι μουσικές σκηνές κερδίζουν έδαφος έναντι της πίστας.
Για μένα, τα τελευταία χρόνια αυτό είναι το πιο σημαντικό. Αφού απέδειξα πως έχω φωνή (γέλια), αυτό που με ενδιαφέρει είναι η επικοινωνία μέσω του τραγουδιού, αφού η δισκογραφία έχει γίνει πολύ δύσκολη.
Ωστόσο, κυκλοφορήσατε νέο single, το «Θεριό», σε στίχους και μουσική του Αριστείδη Χατζησταύρου…
Αλίμονο! Η μουσική δεν μπορεί να σταματήσει να υπάρχει. Είναι ανάγκη μας. Ειδικά αυτά τα χρόνια έχουμε ανάγκη να είμαστε δημιουργικοί. Και ξέρετε, η τέχνη του τραγουδιού είναι η πιο σπουδαία τέχνη, γιατί μέσα σε τρία λεπτά πρέπει να διηγηθείς μια ιστορία με αρχή, μέση και τέλος.
Λέτε, δηλαδή, πως η κρίση ευνοεί τη δημιουργικότητα;
Απόλυτα. Μπορεί να μην πηγαίνει τίποτα καλά, οι άνθρωποι της τέχνης, όμως, σε αυτές τις δύσκολες καταστάσεις βρίσκουν τρόπους να πηγαίνουν μπροστά.
Και αναγεννάται ίσως; Μποφίλιου, Χαρούλης, Μαραβέγιας, Βασιλική Καρακώστα…
Ναι, η νέα γενιά. Τους χρειαζόμαστε, γιατί είμαστε χώρα δεινοσαύρων. Χρειαζόμαστε τη γλώσσα των νέων ανθρώπων. Και έχουν ρεύμα και αλίμονο αν δεν είχαν. Είναι πολύ σημαντικό, και πάντα συνέβαινε κάθε 15 χρόνια να βγαίνει μια νέα φουρνιά.
Οι παραπάνω δεν είναι οι μόνοι. Γιατί ξεχώρισαν, όμως, αυτοί και όχι άλλοι;
Κατ’ αρχάς δεν δημιουργήθηκαν τυχαία, σε ένα βράδυ. Τραγουδούν πολλά χρόνια, έχουν σπουδές, γνώσεις, αισθητική και εμπειρία. Όταν ξεκινάει ένας τραγουδιστής, πρέπει να δείξει ότι έχει καλή φωνή. Το πιο σημαντικό βεβαίως. Μετά, όμως, χρειάζεται κι άλλα πράγματα. Χρειάζεται να αποδείξει ότι έχει αισθητική. Και, τέλος, να μπορεί να επικοινωνήσει με τον κόσμο. Έτσι, ο κόσμος θα αγαπήσει τα τραγούδια του, θα ονειρευτεί με τα τραγούδια του. Σοβαρά να επικοινωνήσει και όχι εγωιστικά, να κάνει επίδειξη «κοιτάξτε με τι καλά τραγουδάω».
Και πώς επιτυγχάνεται αυτή η επικοινωνία;
Όταν ενώσεις το κοινό με τη σκηνή. Όταν καταφέρω να σε κάνω να γελάσεις, να χορέψεις, να τραγουδήσεις. Αυτό είναι μαγεία. Και αυτό επιτυγχάνεται στις ζωντανές εμφανίσεις.
Μιλάτε για τα live με πολύ πάθος. Είναι αυτό το αγαπημένο κομμάτι της δουλειάς σας και όχι οι ηχογραφήσεις;
Ναι, ναι. Και το λέω με βεβαιότητα, ενώ αυτή τη στιγμή με τον Σπύρο Χατζηκωνσταντίνου γράφουμε έναν δίσκο. Το στούντιο είναι πολύ δύσκολο και αγχωτικό. Πρέπει να τραγουδήσεις ένα τραγούδι ξανά και ξανά και κάθε φορά πρέπει να βρεις ένα αίσθημα, γιατί αυτό είναι το τραγούδι, αίσθημα, και αν δεν το βρεις, όσο καλή φωνή κι αν έχεις, το τραγούδι δεν είναι καλό.
Στα live δεν έχετε αυτό το άγχος;
Όχι. Τα live είναι σαν νεράκι. Έρχεται η στιγμή και χάνεται. Μπορεί να παίξεις μια νότα λάθος, να έχεις τη μια μέρα μια ερμηνεία μαγική και την επόμενη όχι, και τίποτε από αυτά να μην έχει σημασία, γιατί κάθε μέρα είναι διαφορετική, ποτέ μια παράσταση δεν είναι ίδια με την άλλη.
Πολλές από τις συναυλίες σας γίνονται για κοινωνικούς σκοπούς. Σε κάτι αντίστοιχο η Χάρις Αλεξίου κατηγορήθηκε και μάλιστα αναγνώρισε το λάθος της. Με ποιον τρόπο διαλέγετε τον σκοπό για τον οποίο θα τραγουδήσετε αφιλοκερδώς;
Οι συναυλίες για κοινωνικούς λόγους δεν γίνονται για τα χρήματα, όπως οι περισσότεροι νομίζουν. Ο κόσμος πηγαίνει να ακούσει τον αγαπημένο ή τους αγαπημένους του τραγουδιστές που δεν πληρώνονται, αλλά ο σύλλογος που διοργανώνει τη συναυλία για να μαζέψει χρήματα πρέπει πρώτα να δαπανήσει, στον χώρο, στα φώτα, στον ήχο. Είναι πολλά αυτά που θα ξοδέψει και, πιστέψτε με, δεν θα βγάλει πολλά. Το κάνει, όμως, και ορθά το κάνει, για να «διαφημίσουμε», για να μάθει ο κόσμος την κατάσταση, ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα.
Έχει ξεκινήσει το «Voice». Θα βλέπατε τον εαυτό σας στην καρέκλα κάποιου κόουτς;
Όχι, παρόλο που το βλέπω και μου αρέσει πάρα πολύ. Με ενδιαφέρει η μουσική, το τραγούδι, οι νέες φωνές. Δεν αντέχω όμως την έκθεση της τηλεόρασης. Δεν θα μπορούσα κάθε εβδομάδα να είμαι στην τηλεόραση. Νομίζω, αυτό μου στερεί την ελευθερία μου.
Μετά από τόσα χρόνια, αισθάνεστε άβολα απέναντι στη δημοσιότητα;
Δεν είναι η δημοσιότητα, είναι η επανάληψη μιας τέτοιας εκπομπής. Το εβδομαδιαίο δεν μπορώ. Δεν αντέχω αυτή την έκθεση. Να μπαίνω στα σπίτια των ανθρώπων, να βλέπουν τον χαρακτήρα μου. Και ξέρω πως μπορεί να βοηθήσει τη δουλειά μου, αλλά επιθυμώ τον δικό μου χώρο.
INFO
Ελένη Τσαλιγοπούλου και Boğaz Musique
Μουσική σκηνή Σφίγγα
Ακαδημίας & Ζ. Πηγής - Αθήνα
(είσοδος στον πεζόδρομο Κιάφας 13)
Τηλ. κρατήσεων: 211 4096149, 6987 844845
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Είσοδος στο μπαρ: €15 με μπίρα ή κρασί
Οι πόρτες ανοίγουν στις 21:30.
- Tags:
- ΤΣΑΛΙΓΟΠΟΥΛΟΥ
- ΣΦΙΓΓΑ
