Μάκης Μπαλαούρας: «Δεν φταίει ο βασανισμένος για τη σκληρότητα του βασανιστή»

Παράλληλα, αποδίδει την καθυστέρηση στο κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος αποκλειστικά και μόνο στις αντιφατικές θέσεις Βερολίνου και ΔΝΤ.

Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα ακόμη κρίσιμο Eurogroup για την Ελλάδα. Τι περιμένετε εσείς από τη συνεδρίαση της Δευτέρας;

Αν όχι συμφωνία, περιμένουμε –όπως είπε την Τετάρτη ο επίτροπος Μοσκοβισί εδώ στην Αθήνα– να τεθούν οι παράμετροι μιας συμφωνίας. Ή, για να το πω κι αλλιώς, περιμένουμε να επιτευχθεί ο πολιτικός συμβιβασμός ανάμεσα στις απαιτήσεις των δανειστών και ό,τι μπορεί να δεχτούμε εμείς ως έσχατη γραμμή υποχώρησης και να δρομολογηθεί η συμφωνία για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης. Αυτό που δεν θέλουμε είναι να κολλήσει η αξιολόγηση επί μήνες επειδή κάποιες ευρωπαϊκές χώρες, όσο πλησιάζουν οι εκλογές τους, θα κοιτάνε μόνο το εσωτερικό τους ακροατήριο.

Γιατί φτάσαμε κυριολεκτικά στο «παρά πέντε», ενώ οι αρχικές προβλέψεις έλεγαν ότι η αξιολόγηση θα έκλεινε πριν από τις γιορτές;

Οι προβλέψεις βασίζονταν στην ελπίδα ότι θα πρυτάνευε η λογική και στην πλευρά των δανειστών και θα λυνόταν εγκαίρως ο γόρδιος δεσμός ανάμεσα στις αντιφατικές απαιτήσεις της Γερμανίας και του ΔΝΤ για το ελληνικό πρόγραμμα. Τους τελευταίους μήνες έχουμε ζήσει λίγο ως πολύ ένα θέατρο του παραλόγου. Είχαμε από τη μια μεριά το ΔΝΤ να λέει, πιθανότατα για να ικανοποιήσει τα μέλη του, ότι το χρέος μας δεν είναι βιώσιμο και γι’ αυτό πρέπει να ρυθμιστεί και να προτείνει μείωση των πλεονασμάτων. Και είχαμε από την άλλη μεριά τη Γερμανία, που, για να μη ρυθμιστεί το χρέος, θεωρούσε εντελώς λογικό τον δημοσιονομικό στραγγαλισμό της Ελλάδας, αλλά και ζητούσε την πάση θυσία συμμετοχή του ΔΝΤ. Η συμφωνία των δύο ισορρόπησε σε μέτρα που δεν μπορεί να δεχτεί η κυβέρνηση.

Αν το ζήτημα της αξιολόγησης δεν κλείσει ούτε τη Δευτέρα, τι πιστεύετε ότι πρέπει να κάνει η κυβέρνηση;

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει άλλη επιλογή από το να επιδιώκει την υπέρβαση αυτού του κατασκευασμένου αδιεξόδου από την πλευρά μέρους των δανειστών. Και θα το πετύχει, γιατί έχει πια ισχυρές συμμαχίες στην Ευρώπη. Δείτε τις τελευταίες μέρες πόσα νέα στοιχεία είχαμε. Πρώτον, τη δήλωση του Τόμσεν ότι το ΔΝΤ μπορεί να αλλάξει τις προβλέψεις του για την Ελλάδα αν αποδειχθούν υπερβολικά απαισιόδοξες – που θα πει ότι το ΔΝΤ αφήνει πλέον ανοιχτό το παράθυρο να αποδεχτεί το σενάριο της υπεραπόδοσης της ελληνικής οικονομίας και να μειώσει, έτσι, τις απαιτήσεις του. Μετά, την έλευση του Πιερ Μοσκοβισί, του επιτρόπου Οικονομικών Υποθέσεων, εδώ στην Αθήνα και τη συνάντησή του με τον Αλέξη Τσίπρα, ακριβώς με στόχο το ξεμπλοκάρισμα του δρόμου προς τη δεύτερη αξιολόγηση. Η αλήθεια είναι ότι έχει τραβήξει πολύ το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης –όχι από φταίξιμο της Ελλάδας ή του ΣΥΡΙΖΑ αλλά του κατασκευασμένου αδιεξόδου από τη Γερμανία και το ΔΝΤ, επιμένω–, όμως είμαστε πολύ κοντά σε συμφωνία τώρα πια.

Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, το Grexit επέστρεψε στον δημόσιο διάλογο. Θεωρείτε ότι η συζήτηση έχει πραγματική βάση ή γίνεται όπως κάθε φορά που υπάρχει κάποια εμπλοκή στο ελληνικό πρόγραμμα;

Όχι, δεν έχει καμία βάση. Το Grexit είναι εργαλείο εκβιασμού προσωπικά του Σόιμπλε και θα επανέρχεται διαρκώς μέχρι να φύγει ο ίδιος από το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών.

Τελικά, θέλει η κυβέρνηση να συμμετάσχει στο πρόγραμμα το ΔΝΤ ή όχι;

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλησε και δεν επέβαλε τη συμμετοχή του ΔΝΤ στα ελληνικά προγράμματα, το βρήκαμε. Η Γερμανία το θέλησε, ακριβώς επειδή ήξερε ότι μέσω του ΔΝΤ θα μπορούσε να επιβάλει στην Ελλάδα πολύ σκληρά μέτρα, ακόμη και ασύμβατα με το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Εμείς σήμερα λέμε ότι το ΔΝΤ μπορεί, αν θέλει, να συμμετάσχει στο πρόγραμμα –γιατί είναι αλήθεια ότι στο ζήτημα της μείωσης του χρέους και των πρωτογενών πλεονασμάτων, έστω και φραστικά, βρίσκεται κοντά στις θέσεις μας και μπορεί να τις αξιοποιήσουμε–, υπό την προϋπόθεση ότι θα σεβαστεί τις προσπάθειες ολόκληρου του ελληνικού λαού τα τελευταία χρόνια και το θεσμικό πλαίσιο της Ευρώπης για τα εργασιακά.

Μιλώντας για το ΔΝΤ, θεωρείτε ότι ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης «φόρεσε τη φανέλα» του Ταμείου κατά την επίσκεψή του στη Γερμανία;

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έγινε συνήγορος των δανειστών, υποστηρίζοντας ότι για τις δικές τους υπερβολικές απαιτήσεις φταίνε οι καθυστερήσεις της κυβέρνησης. Σαν να λέμε δηλαδή ότι για τη σκληρότητα του βασανιστή φταίει ο βασανισμένος. Καταλαβαίνω το πολιτικό παιχνίδι του αρχηγού της ΝΔ: χαϊδεύει τα αυτιά των δανειστών για να κερδίσει την εύνοιά τους, ελπίζοντας ότι θα τον βοηθήσουν να ανατρέψει την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Λέει όμως ψέματα και το κάνει συνειδητά. Το μνημόνιο ήταν γνωστό από την αρχή ότι δεν βγαίνει. Την Τετάρτη έγινε διαρροή μιας παλιάς έκθεσης του επικεφαλής οικονομολόγου του ΔΝΤ Μπλανσάρ προς τον Τόμσεν, από τον Μάιο του 2010, η οποία έλεγε ότι ακόμη και με πλήρη συμμόρφωση, το ελληνικό πρόγραμμα θα ξεφεύγει από τους στόχους, δηλαδή ότι το μνημόνιο δεν βγαίνει. Ο ίδιος ο Μπλανσάρ βγήκε και είπε ότι δεν στενοχωρήθηκε για τη διαρροή, γιατί «ακόμη και σήμερα, επτά χρόνια μετά, το ελληνικό πρόγραμμα δεν είναι ρεαλιστικό». Το ΔΝΤ ζητάει τα ίδια ακραία μέτρα από το καλοκαίρι του 2015, γι’ αυτό δεν είχε μπει από τότε στο πρόγραμμα των Ευρωπαίων. Τίποτε από αυτά δεν ξέρει ο κ. Μητσοτάκης; Και αφού λέει ότι για τις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών φταίνε οι καθυστερήσεις του Τσίπρα, ας πει στον ελληνικό λαό, που ζητά να τον ψηφίσει, τι θα έκανε ο ίδιος με τις απαιτήσεις των δανειστών αν γινόταν πρωθυπουργός: θα τις υπέγραφε, όπως έκαναν οι κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, εν λευκώ όλες; Εν κατακλείδι, παρά τις υπονομευτικές προσπάθειες εσωτερικών και εξωτερικών κομμάτων και παραγόντων, είμαι αισιόδοξος ότι το 2017 θα είναι έτος έναρξης μιας έντονα θετικής πορείας της ελληνικής οικονομίας, που θα επιτρέψει στον ΣΥΡΙΖΑ να οδηγήσει τη χώρα προς την έξοδο από τη βαθιά κοινωνική κρίση και να ξεδιπλώσει το πρόγραμμά του.