Τσίπρας, Ράμα και Ζάεφ βάζουν τις μειονότητες στον πάγο

Αλλαγή των κρατικών πολιτικών σε ό,τι αφορά στις μειονότητες και στις εθνικές κοινότητες, που υπάρχουν ή ισχυρίζονται ότι υπάρχουν σε γειτονικές χώρες, δείχνει η τριγωνική διευθέτηση των διαφορών ανάμεσα σε Αθήνα, Σκόπια και Τίρανα.

Στο ελληνικό έδαφος υπάρχει μία κοινότητα, η οποία δηλώνει “μακεδονικής εθνικής συνείδησης”, στην Αλβανία υπάρχει η αναγνωρισμένη ελληνική μειονότητα στην περιοχή που προσδιορίζεται ως Βόρεια Ήπειρος, ενώ στην Αλβανία ζουν και οι απόγονοι των Τσάμηδων, ενός αλβανικής καταγωγής πληθυσμού, που ζούσε κυρίως στην Θεσπρωτία και απομακρύνθηκαν από τον στρατηγό Ζέρβα το 1944, εξαιτίας της συνεργασίας τους με τις δυνάμεις κατοχής, ενώ οι περιουσίες του δημεύθηκαν.

Ας δούμε αναλυτικά τι γίνεται με αυτούς μετά την προσέγγιση των κυβερνήσεων:

Ο Ράμα ξεχνά τους Τσάμηδες

Στην Αλβανία προκλήθηκε μεγάλη ένταση από την διαρροή του σχεδίου της συμφωνίας, στην οποία φέρονται να κατέληξαν οι Υπουργοί Εξωτερικών της Ελλάδας και της Αλβανίας για τη διευθέτηση των μεταξύ τους διαφορών.

Σύμφωνα με πληροφορίες, που δημοσιεύουν τα αλβανικά μέσα ενημέρωσης, η κυβέρνηση Ράμα δέχτηκε να μην υπάρχει καμία αναφορά στους Τσάμηδες.

Σήμερα οι Τσάμηδες ζητούν δικαίωση, στο πλαίσιο της οποίας επιδιώκουν ρύθμιση του ζητήματος των περιουσιών τους στην Ελλάδα και αναγνώριση της εκδίωξής τους. Τους εκπροσωπεί κυρίως το Κόμμα της Δικαιοσύνης, της Ενσωμάτωσης και της Ενότητας (PDIU), που στις τελευταίες εκλογές πήρε 4,8% και στις εκλογές του 2017 εξέλεξε 3 βουλευτές, διπλασιάζοντας τα ποσοστά του κι έφτασε μέχρι την διοργάνωση διαδηλώσεων έξω από την ελληνική πρεσβεία στα Τίρανα. Το PDIU έχει τέσσερις έδρες στη βουλή και μετά τις εκλογές του 2017 εθεωρείτο πολιτικός σύμμαχος του πρωθυπουργού Ράμα, αν και στις προηγούμενες εκλογές είχε συμμετάσχει στον συνασπισμό της κεντροδεξιάς. Το προηγούμενο Σάββατο έκαναν συγκέντρωση στα σύνορα και ζήτησαν από τον πρωθυπουργό να βάλει σε προτεραιότητα το θέμα τους.

Ο Κοτζιας αποδοκιμάζει τις αναφορές σε Βόρεια Ήπειρο

Ως αντάλλαγμα, σύμφωνα πάντοτε με τις ίδιες πληροφορίες, η ελληνική πλευρά δέχτηκε να γίνει πλήρης απαλοιφή κάθε αναφοράς σε Βόρεια Ήπειρο, το τμήμα δηλαδή της Νότιας Αλβανίας, όπου κατοικούν ελληνικής καταγωγής πληθυσμοί, οι οποίοι πολλές φορές καταγγέλλουν πιέσεις και διακρίσεις σε βάρος τους. Η τελευταία φορά ήταν επί ΣΥΡΙΖΑ, όταν κατεδαφίστηκαν κάποιες ιδιοκτησίες τους προκαλώντας την αντίδραση του Υπουργείου Εξωτερικών στην Αθήνα. Μάλιστα το Σάββατο αντέδρασαν όταν τους επισκέφθηκε και προσπάθησε να τους μιλήσει ο πρωθυπουργός Έντι Ράμα.

Η ελληνική μειονότητα στην Αλβανία πολιτικά εκφράζεται από το Κόμμα της Ένωσης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο ως καλύτερο ποσοστό είχε το 4.1% με 56.403 ψήφους το 2005, ενώ το 1996 που πήρε 66.529 ψήφους είχε 4%. Η συγκυρία όμως δεν ήταν εξαιρετικά θετική για το κόμμα, καθώς στις εκλογές επέλεξε να ενταχθεί στα ψηφοδέλτια του Δημοκρατικού Κόμματος, μέσω των οποίων εξελέγη στη Βουλή ο αρχηγός του, Βαγγέλης Ντούλες, εγκαταλείποντας τη Συνεργασία για μια Ευρωπαϊκή Αλβανία, με επικεφαλής τον Ράμα, στην οποία συμμετείχε στις εκλογές του 2013.

Ο κ.Ράμα στο Σοσιαλιστικό Κόμμα έχει δύο ελληνικής καταγωγής βουλευτές, ενώ ένας τέταρτος εκλέγεται με το Σοσιαλιστικό Κίνημα της Ενσωμάτωσης του προέδρου Μέτα.

“Με τις διεθνείς συνθήκες και την Τελική Πράξη του Ελσίνκι, η Βόρεια Ήπειρος είναι κομμάτι της Αλβανίας και εμείς δεν έχουμε καμία πρόθεση να ανατρέψουμε τα σύνορα”, είπε ο κ.Κοτζιάς στην πρόσφατη συνέντευξη του στο Euroactiv.eu

Το Ουράνιο Τόξο αντίθετο στη συμφωνία Κοτζιά- Ντιμιτρόφ

Την ίδια στιγμή, το Ουράνιο Τόξο, το κόμμα το οποίο θέλει να εκπροσωπεί τους Έλληνες πολίτες που δηλώνουν μακεδονικής εθνικής συνείδησης εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του, γιατί στη συμφωνία Κοτζιά- Ντιμιτρόφ δεν υπάρχει καμία αναφορά σε αυτούς και στα ζητήματα, τα οποία θέτουν ως διεκδικήσεις από το ελληνικό κράτος, κάποια από τα οποία τα έθεσε δημοσίως και ο βουλευτής Φλώρινας του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Σέλτσας στις συνεντεύξεις του μετά το πέρας των εκδηλώσεων για την υπογραφή της συμφωνίας στις Πρέσπες.

Το Ουράνιο Τόξο συμμετέχει στις Ευρωεκλογές από το 1994, που πήρε 7.500 ψήφους και ισχυρίζεται ότι δεν προσμέτρησαν άλλες 3.000 μέχρι το 2014 που πήρε 4.500 ψήφους. Μόνο το 1996 πήρε μέρος στις εθνικές εκλογές σε συνεργασία με την κομμουνιστική ΟΑΚΚΕ, αλλά τα κόμματα φροντίζουν να έχουν στις τάξεις τους υποψήφιους που προέρχονται από τους “ντόπιους”, όπως ο κ.Σέλτσας, ή παλαιότερα ο Τραϊανός Πετκάνης, που είχε εκλεγεί και νομάρχης με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ το 1998.

Είναι προφανές ότι η τριγωνική επίλυση των διαφορών στα νοτιοδυτικά Βαλκάνια οδήγησε τις κυβερνήσεις να επιλέξουν ως συνομιλητές τους τις κυβερνήσεις των άλλων χωρών και όχι τις εθνικές κοινότητες, που αναφέρονται στις “μητέρες -πατρίδες” και αναζητούν την προστασία τους.

Ουσιαστικά αποδέχτηκαν την μετατροπή των μειονοτικών θεμάτων σε εσωτερικά, δηλαδή περίπου άφησαν τους ανθρώπους που “έχουν” ή υποστηρίζουν ότι “έχουν” μόνους τους. Άλλωστε τα εκλογικά μεγέθη που εκπροσωπούν αυτοί είναι πολύ δύσκολο να επηρεάσουν εκλογικές καταγραφές και να μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μηχανισμοί πίεσης.

Ο αλβανικός παράγοντας στα Σκόπια

Όμως, την ίδια στιγμή, η αλβανική κοινότητα στα Σκόπια έχει αναδειχθεί σε ρυθμιστικό παράγοντα της πολιτικής ζωής της χώρας, με ατζέντα μία συμφωνία που έκαναν όλα τα αλβανικά κόμματα με μεσολάβηση του πρωθυπουργού Ράμα. Τα αλβανικά κόμματα στα Σκόπια δείχνουν να τείνουν περισσότερο “ευήκοο ους” στα Τίρανα, παρά στα Σκόπια αλλά η συμμετοχή τους στην κυβέρνηση τους εξασφάλισε την αναγνώριση της γλώσσας ως επίσημης και βελτίωσε το καθεστώς τους στο εσωτερικό της χώρας. Μένει να φανεί ότι η κατάσταση θα παραμείνει έτσι ακόμη και αν η επιλογή «στηρίζουμε Ζάεφ για ένταξη σε ΕΕ και ΝΑΤΟ» δεν αποδώσει αποτελέσματα.

Χωρίς αλλαγές η πολιτική στη Θράκη

Το ζήτημα είναι αν μπορεί αυτό να χαρίσει μία περίοδο ηρεμίας σε όλες τις διμερείς σχέσεις παρά την “εθνική θλίψη” που δημιουργεί. Αν αυτή η “εθνική θλίψη” καταφέρει να σπάσει τους επικοινωνιακούς περιορισμούς που μπορούν οι κυβερνήσεις να επιβάλλουν, ενδέχεται να αμφισβητήσει τις ίδιες τις διμερείς προσεγγίσεις. Αν οι εθνικές κυβερνήσεις δουν με μεγαλύτερη στοργή και ως εσωτερικά τους προβλήματα όσα από ζητήματα που έχουν ανακύψει είναι πραγματικά, μπορεί να απενεργοποιηθούν ορισμένες από τις ωρολογιακές βόμβες των Βαλκανίων.

Αλλά αυτό συναρτάται και από το κατά πόσο αυτές οι κοινότητες θα επιδιώξουν αυτόνομη παρουσία ή θα αναζητήσουν μία νέα προστασία.

Σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα αυτή είναι η διαχείριση που τις τελευταίες δεκαετίες κάνει απέναντι στην ελληνική κοινότητα στην Κωνσταντινούπολη.

Όμως στην Θράκη, όπως έδειξε η πρόσφατη επίσκεψη του κ.Ερντογάν, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ενοχλείται από την εξωελλαδική επιρροή στη μειονότητα, διότι αυτή δείχνει να του εξασφαλίζει ισχυρή εκλογική παρουσία, όπως στις πρόσφατες εκλογές, στις οποίες του έδωσε ένα συντριπτικό ποσοστό στη Ροδόπη και μια πολύ καλή επίδοση στην Ξάνθη.

Η λογική πάνω στην οποία οικοδομήθηκε ο κυβερνητικός ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή η ενσωμάτωση σε κομματικές δομές συμπαγών ομάδων πίεσης, με αντάλλαγμα την εξυπηρέτηση των επιμέρους στόχων τους, έχει μετατρέψει το κόμμα σε άθροισμα συμφερόντων, που τα μεν ανέχονται τα εξυπηρέτηση των δε, αλλά διαλύει τον κοινωνικό ιστό.

Εκλογικά αποδείχτηκε αποτελεσματική, κοινωνικά και πολιτικά ήταν καταστροφική.