Ανατροπές στην Ε.Ε. - Free Sunday
Ανατροπές στην Ε.Ε.
Μοναδική σταθερά η ελληνική φτωχοποίηση.

Ανατροπές στην Ε.Ε.

Η Ε.Ε. μπαίνει σε περίοδο εξαιρετικά δυναμικών πολιτικών αλλαγών, οι οποίες αναμένεται να επηρεάσουν και το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών του Μαΐου 2019.

Γαλλική αστάθεια

Η Γαλλία προβλήθηκε το 2017 ως η μεγάλη χώρα της Ε.Ε. που έδωσε αποτελεσματική απάντηση στον αριστερόστροφο και κυρίως στον δεξιόστροφο λαϊκισμό.

Η μεγάλη νίκη του Μακρόν επί της Λεπέν στις προεδρικές εκλογές θεωρήθηκε μεγάλης στρατηγικής σημασίας και ότι θα άνοιγε τον δρόμο στην αναγκαία ευρωπαϊκή επανεκκίνηση.

Δεκαοκτώ μήνες αργότερα η εικόνα είναι εντελώς διαφορετική, με τη δημοτικότητα του Προέδρου Μακρόν να πέφτει ταχύτερα κι από εκείνη του προκατόχου του κ. Ολάντ και να βρίσκεται ήδη σε ένα ισχνό 23%.

Ο Εθνικός Συναγερμός, το κόμμα που ίδρυσε η Μαρίν Λεπέν σε μια προσπάθεια να ξεχαστεί το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο, προηγείται ήδη στις δημοσκοπήσεις για τις ευρωεκλογές. Οι υποστηρικτές της Λεπέν και του Μελανσόν της Ανυπότακτης Γαλλίας θεωρούνται η ψυχή του κινήματος διαμαρτυρίας «Κίτρινα Γιλέκα». Με τον δυναμισμό και τη βιαιότητά του το κίνημα των «Κίτρινων Γιλέκων» υποχρέωσε τον Μακρόν να πάρει πίσω την προγραμματισμένη για τον Ιανουάριο του 2019 αύξηση της φορολογίας των καυσίμων.

Ο φιλελεύθερος Πρόεδρος της Γαλλίας φαίνεται να έχει χάσει την επαφή με την κοινωνική πραγματικότητα. Κινδυνεύει με πολιτική απομόνωση. Αυτό το Σάββατο είναι κρίσιμο για την πορεία της Γαλλίας, εφόσον οργανώνεται μεγάλη πορεία διαμαρτυρίας στο Παρίσι, με τους αγανακτισμένους πολίτες να συγκλίνουν στην πρωτεύουσα απ’ όλα τα μέρη της χώρας.

Η Γαλλία επανέρχεται στον γνώριμο ρόλο του μεγάλου ασθενούς των αναπτυγμένων χωρών της Ευρωζώνης.

Ιταλική ύφεση

Η γαλλική κρίση βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, ενώ στην Ιταλία φαίνεται να σταθεροποιείται η σχέση Ρώμης-Βρυξελλών.

Ο υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας και πρόεδρος της Λέγκας κ. Σαλβίνι κατέκτησε τη δημοσκοπική πρωτιά για το κόμμα του μέσα από τη σύγκρουση με τις Βρυξέλλες για το προσφυγικό-μεταναστευτικό.

Η Ιταλία ανοίγει τα λιμάνια της στα πλοία που μεταφέρουν πρόσφυγες από τη Βόρεια Αφρική μόνο αφού συμφωνηθεί η κατανομή τους μεταξύ των ενδιαφερόμενων χωρών της Ε.Ε. Με αυτόν τον τρόπο αμφισβητεί το ισχύον καθεστώς, που είναι σε βάρος των χωρών πρώτης εισόδου προσφύγων και μεταναστών, κυρίως της Ελλάδας και της Ιταλίας και τελευταία της Ισπανίας, λόγω της σκλήρυνσης της στάσης της Ιταλίας.

Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, η Λέγκα θα έρθει πρώτη στις ευρωεκλογές με ένα ποσοστό της τάξης του 30%, αφήνοντας στη δεύτερη θέση το άλλο κυβερνητικό κόμμα, το Κίνημα Πέντε Αστέρων.

Ο Σαλβίνι πήρε ό,τι ήθελε από την κόντρα του με τις Βρυξέλλες για το προσφυγικό-μεταναστευτικό. Ενίσχυσε τη θέση του στο εσωτερικό της Ιταλίας και επέβαλε τη σκλήρυνση της πολιτικής των κυβερνήσεων της Ε.Ε. Περισσότερες από δέκα ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αναμένεται να απορρίψουν και να μη συμμετάσχουν στην εφαρμογή της μη δεσμευτικής συμφωνίας, σε επίπεδο ΟΗΕ, για τους μετανάστες.

Στα οικονομικά ο κυβερνητικός συνασπισμός είναι πιο ευέλικτος, γιατί γνωρίζει ότι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί και οι αγορές μπορούν να ασκήσουν μεγάλη πίεση στην ιταλική οικονομία.

Η ιταλική Βουλή ενέκρινε τον κρατικό προϋπολογισμό για το 2019, ο οποίος προβλέπει δημοσιονομικό έλλειμμα 2,4% του ΑΕΠ. Το έλλειμμα θεωρείται υπερβολικό από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Eurogroup, επειδή ο σχεδιασμός της προηγούμενης κυβέρνησης προέβλεπε έλλειμμα 0,8% του ΑΕΠ και η Ιταλία έχει το δεύτερο μεγαλύτερο δημόσιο χρέος στην Ευρωζώνη μετά την Ελλάδα, στο 132% του ΑΕΠ.

Όλα δείχνουν, όμως, ότι πηγαίνουμε προς έναν συμβιβασμό, με τη Ρώμη να περιορίζει το έλλειμμα προς το 2% του ΑΕΠ και τις Βρυξέλλες να αποφεύγουν την επιβολή οικονομικών κυρώσεων σε βάρος της Ιταλίας και τις σχετικές πολιτικές αναταράξεις.

Η υποχώρηση του επιτοκίου για το δεκαετές ομόλογο του ιταλικού Δημοσίου από το 3,5% προς το 3% δείχνει ότι και οι αγορές περιμένουν θετικές εξελίξεις.

Μετά τη Μέρκελ

Το συνέδριο του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος που πραγματοποιείται στις 7 και 8 Δεκεμβρίου στο Αμβούργο βάζει τη γερμανική κεντροδεξιά στη μετά Μέρκελ εποχή.

Οι 1.001 σύνεδροι που θα εκλέξουν τον νέο ηγέτη έχουν να επιλέξουν μεταξύ μιας έμπιστης της κ. Μέρκελ με τις δικές της πολιτικές προδιαγραφές και ενός έμπιστου του κ. Σόιμπλε με τα δικά του χαρακτηριστικά.

Το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα θα συνεχίσει να δέχεται μεγάλη πολιτική πίεση από τη σκληρή δεξιά έως ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία, που δίνει μάχη με το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα για την τρίτη θέση στις δημοσκοπήσεις, και από τους Πράσινους, οι οποίοι έρχονται σταθερά δεύτεροι στις δημοσκοπήσεις του τελευταίου διμήνου.

Οι Χριστιανοδημοκράτες δεν φαίνεται ότι θα χάσουν την πρώτη θέση στο πολιτικό σύστημα της Γερμανίας, κινούνται όμως ήδη κάτω από το 30% με πτωτική τάση. Η εκλογή νέας ηγεσίας αναμένεται να επιταχύνει την απομάκρυνση της κ. Μέρκελ από την καγκελαρία. Η καγκελάριος εμφανίζει σημάδια πολιτικής κόπωσης ύστερα από δεκατρία χρόνια παραμονής στην εξουσία. Το πολιτικό σύστημα και ειδικά οι Χριστιανοδημοκράτες δεν έχουν ξεπεράσει ακόμη το σοκ του Σεπτεμβρίου του 2015, οπότε η κυβέρνηση Μέρκελ άνοιξε τα σύνορα και την κοινωνία σε 1 εκατομμύριο πρόσφυγες και μετανάστες, για να αποτραπεί μια μεγάλης κλίμακας ανθρωπιστική κρίση.

Μεγάλη κινητικότητα παρατηρείται και στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου η Βουλή θα αποφασίσει, την επόμενη Τρίτη, υπέρ ή κατά της συμφωνίας της κυβέρνησης της κ. Μέι και της Ε.Ε. για το Brexit.

Οι περισσότεροι βουλευτές τάσσονται κατά της συμφωνίας, με σοβαρό κίνδυνο να υποχρεωθεί το Ηνωμένο Βασίλειο στο λεγόμενο σκληρό Brexit, με μεγάλο κόστος για το εμπόριο και την οικονομία του.

Η κ. Μέι προσπαθεί να μετατρέψει την αδυναμία της σε δύναμη, εφόσον οι επικριτές της είναι διχασμένοι σε αυτούς που θέλουν μια στενότερη σχέση με την Ε.Ε. από αυτήν που προβλέπει η συμφωνία για το Brexit και σε αυτούς που θέλουν λιγότερες δεσμεύσεις και συνεργασία έναντι της Ε.Ε. των «27».

Ελληνική μιζέρια

Οι πολιτικές ανακατατάξεις στην Ε.Ε. περιορίζουν ακόμη περισσότερο τις δυνατότητες προώθησης της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και έχουν αρχίσει να επηρεάζουν αρνητικά την οικονομία ισχυρών ευρωπαϊκών χωρών και της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης συνολικά.

Εμείς παίζουμε στη δική μας κατώτερη κατηγορία. Χάσαμε την τριετία της δυναμικής ανάπτυξης 2015-2017. Μείναμε εκτός προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, το οποίο λήγει αυτόν τον μήνα, και δεν μπορέσαμε να χρηματοδοτήσουμε από το δανειακό πρόγραμμα την εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος και τη διαχείριση των κόκκινων δανείων χωρίς οικονομικά και κοινωνικά δράματα.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι Γάλλοι, με διπλάσιο εισόδημα από εμάς, ξεσηκώθηκαν κατά της προγραμματισμένης αύξησης της φορολογίας των καυσίμων, ενώ η ελληνική κοινωνία έχει συμβιβαστεί με το ευρωπαϊκό ρεκόρ έμμεσων-καταναλωτικών φόρων που πέτυχε με την πολιτική της η κυβέρνηση Τσίπρα και με το γεγονός ότι μαζί με την Ολλανδία έχουμε, λόγω φορολογίας, τα ακριβότερα καύσιμα στην Ε.Ε., ενώ το μέσο εισόδημα των Ελλήνων είναι κάτω από το 70% του μέσου όρου της Ε.Ε.!