Δεύτερη Ευκαιρία: Ένα ερώτημα, δύο απαντήσεις και ένα συμπέρασμα για τον νέο πτωχευτικό κώδικα

Γράφει ο βουλευτής του ΚΙΝΑΛ στη Β΄ Θεσσαλονίκης, Γιώργος Αρβανιτίδης

Το νέο πτωχευτικό νομοσχέδιο είναι μια καλή ευκαιρία για να συγκριθούν δύο κόσμοι. Δύο διαφορετικές φιλοσοφίες και προσεγγίσεις για το πώς βλέπουν οι πολιτικές δυνάμεις τον ρόλο και τη σημασία της οικονομικής δραστηριότητας ενός πολίτη ή μιας επιχείρησης στη σύγχρονη κοινωνία.

Μια σύγχρονη κοινωνία που καλείται μέσα σε ραγδαία μεταβαλλόμενες συνθήκες πολλαπλών κρίσεων (οικονομικής, υγειονομικής, κλιματικής) να βρει ένα νέο πλαίσιο οργάνωσης και βιώσιμης ανάπτυξης.

Με την οικονομία μας να μπαίνει σε πρωτοφανή τροχιά ύφεσης, με την πανδημία του κορονοϊού να μην «έχει δείξει ακόμα όλα της τα δόντια», χωρίς να γνωρίζουμε ακόμα τη διάρκεια και τις οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις της, και με τις καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής να σωρεύουν όλο και μεγαλύτερα κόστη για την αντιμετώπισή της σε κράτη, επιχειρήσεις και ανθρώπους, η κυβέρνηση επιλέγει να τροποποιήσει το πτωχευτικό δίκαιο.

Συμφωνούμε! Η χώρα χρειάζεται ένα νέο πτωχευτικό πλαίσιο!

Αλλά προς ποια κατεύθυνση και για να προστατεύσουμε ποιους και με ποιον τρόπο; Με ποια μέτρα και ποιες προτεραιότητες;

Πώς γίνεται ο νέος πτωχευτικός κώδικας να μην περνά μέσα από την Επιτροπή Δικαιοσύνης αλλά μόνο από την Επιτροπή Οικονομικών;

Τη βαθιά αυτή συντηρητική άποψη της κυβέρνησης την αποκαλύπτουν όχι μόνο η μεθοδολογία που ακολούθησε αλλά και οι ουσιαστικές ρυθμίσεις του νομοσχεδίου.

Δυστυχώς, ο νέος πτωχευτικός κώδικας δεν προστατεύει την πρώτη κατοικία, δεν προβλέπει τίποτα για την απαλλαγή των εγγυητών και δεν δίνει δεύτερη ευκαιρία στους έντιμους επιχειρηματίες.

Δίνει δεύτερη ευκαιρία στις τράπεζες και στα funds να πιέσουν ακόμα περισσότερο τους δανειολήπτες.

Οι τράπεζες παίρνουν οριστικά το πάνω χέρι!

Τη στιγμή που ο εξωδικαστικός συμβιβασμός έχει αποτύχει και δεν «περπατάει», επειδή οι τράπεζες δεν έκαναν βιώσιμες ρυθμίσεις, η κυβέρνηση νομοθετεί τη λογική «take it or leave it», χωρίς καμία έγνοια ή στάθμιση των πραγματικών δεδομένων του κάθε οφειλέτη ή της πορείας της οικονομίας γενικότερα, αλλά και χωρίς καμία αξιολόγηση της βιωσιμότητας της πρότασης της τράπεζας!

Στο Κίνημα Αλλαγής κινούμαστε σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση, γι’ αυτό μάλιστα καταθέσαμε και τροπολογίες τόσο για την προνομιακή κατάταξη των εργαζομένων στις περιπτώσεις πτώχευσης εταιρειών όσο και για την προστασία της κύριας κατοικίας των υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων.

Η κυβέρνηση, δυστυχώς, αρνείται αυτή την οπτική και μένει προσκολλημένη σε παλιές συνταγές.

Μετά απ’ όλα αυτά, το κεντρικό ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: Η οικονομία και η αγορά ορίζει τους κανόνες δικαίου ή το δίκαιο καθορίζει τους κανόνες της οικονομίας και της αγοράς ;

Οι απαντήσεις που δίνει ο καθένας μας έχουν πρακτικό αντίκτυπο τόσο στην καθημερινότητα εκατομμυρίων συμπολιτών μας όσο και στην πορεία που θα λάβει η πραγματική ελληνική οικονομία το προσεχές διάστημα.

Η απάντηση που δίνει η κυβέρνηση είναι η υποταγή στις υποδείξεις της αγοράς. Η μυωπική ανάλυση της οικονομίας και η έμφαση στη γρήγορη ρευστοποίηση της περιουσίας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των πολιτών.

Η απάντηση που δίνουμε εμείς είναι δίκαιοι κανόνες στην οικονομία που θα τηρούνται, με επιμερισμό του ρίσκου και έμφαση στην εξυγίανση και στη διατήρηση ζωντανών των επιχειρήσεων και της κύριας κατοικίας των πολιτών.

Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι με το παρόν νομοσχέδιο η κυβέρνηση αποκλείει το μεγαλύτερο τμήμα της μεσαίας τάξης από το να επανενταχθεί με ελπίδες και δυναμικά σε μια πορεία ατομικής αλλά και συλλογικής παραγωγικής ανασυγκρότησης.

Η κυβέρνηση ναρκοθετεί κάθε προσπάθεια ενός υγιούς νέου ξεκινήματος. Όπως ναρκοθέτησε και την ελληνική οικονομία με την καταστροφική της πολιτική το 2004-2009.

Και πάει πολύ να έρχεται σήμερα ο υπουργός Οικονομικών και να κουνάει το δάχτυλο στο ΠΑΣΟΚ.

Λίγη αυτοκριτική δεν θα έβλαπτε!