Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων που ζούνε στο χωριό τράβηξε την προσοχή των ρεπόρτερ. Κι αυτό γιατί στο σπίτι τους μπαινόβγαιναν πρόσφυγες.
Ο κ. Χρήστος και η κ. Ελένη άνοιξαν το σπίτι τους στους πρόσφυγες
για να μπορούν να πιουν νερό και να πλυθούν.
«Χθες ήρθαν 4 παιδιά και τους δώσαμε ένα καφάσι ξύλα, ύστερα
πάλι κι άλλα, κάνουμε ό,τι μπορούμε» λέει ο κ. Χρήστος.
Τον διακόπτει μια νεαρή γυναίκα πρόσφυγας που βγαίνει εκείνη
την ώρα από το σπίτι. Σπεύδει να φιλήσει το χέρι της κ. Ελένης επειδή την άφησε
να πλυθεί…
Και η απάντηση: «Όχι πουλάκι μου… Δεν κάνουμε τίποτα…» λέει
η κ. Ελένη, τραβά το χέρι της και αγκαλιάζει την κοπέλα.
Η κ. Ελένη και ο κ. Χρήστος ξεσπούν σε κλάματα… Η κοπέλα
αποχωρεί επίσης συγκινημένη.
«Έχω ζήσει πολλά, τη Γερμανική Κατοχή και τα λοιπά, αλλά
ποτέ τέτοιο πράγμα όπως αυτό τώρα» λέει ο κ. Χρήστος.
Τελευταία άρθρα από τον/την Super User
- Κώστας Χρυσόγονος: «Τα αλλεπάλληλα ψυχοδράματα επιδρούν δυσμενέστατα στην εθνική μας οικονομία»
- Η ΕΚΕ ως δικλείδα ασφαλείας για το περιβάλλον
- Τα προειδοποιητικά σημάδια και τα συμπτώματα του αυτισμού σε κάθε ηλικία
- Δύσκολη η αναζήτηση νέου ρόλου για τη Γερμανία στην Ε.Ε.
- Θ. Διαμαντόπουλος: «Ο Μητσοτάκης είχε ιστορικά υποτιμηθεί, υπό την έννοια ότι δεν αναδείχθηκαν τα καλά του»