Μητροπολίτης Αχαΐας Αθανάσιος: «Είναι ανάγκη να γνωρίσεις και να κατανοήσεις τον γείτονά σου» - Free Sunday
Μητροπολίτης Αχαΐας Αθανάσιος: «Είναι ανάγκη να γνωρίσεις και να κατανοήσεις τον γείτονά σου»

Μητροπολίτης Αχαΐας Αθανάσιος: «Είναι ανάγκη να γνωρίσεις και να κατανοήσεις τον γείτονά σου»

Τις δραστηριότητες της Εκκλησίας της Ελλάδος στο επίκεντρο των ευρωπαϊκών εξελίξεων, τις Βρυξέλλες, περιγράφει στην FS ο μητροπολίτης Αχαΐας Αθανάσιος Χατζόπουλος, διευθυντής του Γραφείου της Αντιπροσωπείας της Εκκλησίας της Ελλάδος στην Ε.Ε.

Εκπροσωπείτε την Εκκλησία της Ελλάδος στις Βρυξέλλες σε μια περίοδο κατά την οποία η Ελλάδα πέρασε από τη δυναμική και εύκολη ανάπτυξη στην κρίση διαρκείας. Επηρεάζει αυτό το έργο σας και με ποιον τρόπο;

Παρακολουθούμε με ευαισθησία τις εξελίξεις, προσπαθούμε να διαμορφώσουμε τον λόγο μας με γνώση και ενημερώνουμε από το μέρος μας κάθε πλευρά με οργάνωση συνεδρίων, με εκδόσεις,με συνεντεύξεις, με την ιστοσελίδα μας (www.regue.eu) και επικοινωνώντας καθημερινά με όσους μπορούμε. Μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα η ηθική και ψυχική τόνωση των νέων, που σήμερα απειλούνται από την ανεργία.

Έχοντας επαφή με τους Έλληνες που ζουν και εργάζονται στις Βρυξέλλες και στο Βέλγιο, τι συμπεράσματα βγάζετε για τα προβλήματα και τους επαγγελματικούς, οικογενειακούς τους στόχους και τι μηνύματα θέλετε να στείλετε στην Αθήνα;

Με την αναγκαία συντομία μπορώ να σας πω ότι οι υπάλληλοι των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων με τις υψηλές αποδοχές τους έχουν διαμορφώσει μια κοινωνία διαφορετική από τους ανθρώπους του μεροκάματου. Ιδιαίτερα σε εκείνους που έρχονται να αναζητήσουν εργασία στο Βέλγιο θα ήθελα να πω ότι υπάρχει κι εδώ ανεργία. Ας σημειωθεί ότι παρατηρείται, δυστυχώς, συχνά μια αναντιστοιχία μεταξύ επαγγελματικής και οικογενειακής κατάστασης. Αυτό σημαίνει ότι η ευτυχία δεν εξαρτάται μόνον από την οικονομική ευρωστία. Ο σεβασμός του άλλου, η αλληλεγγύη, η αγάπη, η τιμιότητα και η αυτοθυσία θα παραμείνουν αξίες αναπαλλοτρίωτες, διαχρονικές και απαραίτητες για τη στήριξη μιας κοινωνίας που έχει μέλλον.

Ο κόσμος αναζητεί σε περίοδο κρίσης στήριξη από την Εκκλησία; Ή φεύγει από αυτήν κινούμενος προς πιο «κοσμικές» λύσεις;

Και στα δύο ερωτήματα η απάντηση κατά περίπτωση μπορεί να είναι θετική ή αρνητική. Αυτό συμβαίνει διότι η κατάσταση σε μεγάλο μέρος διαμορφώνεται ανάλογα με την πειστικότητα της μαρτυρίας του μηνύματος του Ευαγγελίου. Εκείνοι που καταθέτουν τη μαρτυρία τους λέγοντας ότι είναι χριστιανοί αλλά στην πραγματικότητα προκαλούν με την εμπάθειά τους, δυσφημίζοντας στην πραγματικότητα το μήνυμα της αγάπης και προκαλώντας συχνά με ψεύδη εκατόμβες θυμάτων είτε φυσικά είτε ψυχικά, έχουν μεγάλη ευθύνη για τη στάση που κρατάει ο απλός κόσμος. Ευτυχώς, σε όλες τις εποχές δεν έπαψαν να υπάρχουν άνθρωποι θυσίας και αγάπης, δίκαιοι και ειρηνοποιοί, που σαν το αλάτι της γης κάνουν τη διαφορά.

Είστε στο κέντρο των ευρωπαϊκών εξελίξεων και σε έναν πόλο του παγκόσμιου συστήματος. Θεωρείτε ότι ο χριστιανισμός ενισχύει την επιρροή του στην Ε.Ε. και στον κόσμο; Ή έχει μπει σε φάση συρρίκνωσης εξαιτίας άλλων αναζητήσεων ή και διωγμών; Πώς εξελίσσονται οι σχέσεις μεταξύ των Εκκλησιών; Υπάρχει διάθεση συνεννόησης και κοινής κοινωνικής δράσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο; Ή παρατηρείται ένας στείρος ανταγωνισμός μεταξύ τους;

Στο πρώτο μέρος της ερώτησης πιστεύω ότι η Εκκλησία γενικά ως κοινωνία ανθρώπων σε πορεία μέσα στον χρόνο υφίσταται πιέσεις για να προσαρμοστεί στις συνθήκες που επιβάλλει το δικαιικό σύστημα ή η κοινωνική κατάσταση κάθε κρατικής ενότητας στην οποία δραστηριοποιείται. Ως κοινωνία πιστών, όμως, άσχετα από τον αριθμό των μελών της, η Εκκλησία καταθέτει μια μαρτυρία που έχει τη δική της δυναμική και αξία ανάλογη με την αυθεντικότητά της, που αντισταθμίζει είτε τη φαρισαϊκή υποκρισία, όπου υπάρχει, είτε πολιτικές σκοπιμότητες που πάντα εκμεταλλεύτηκαν τη θρησκεία σύμφωνα με συμφέροντα της στιγμής.
Αναφορικά με τις σχέσεις των Εκκλησιών διαφόρων ομολογιακών παραδόσεων, σήμερα θεωρώ ότι ο θεολογικός ή αδελφικός διάλογος που διεξάγεται εδώ και έναν αιώνα, σε διάφορες φάσεις, οι διεθνείς οργανισμοί, όπως το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών και το Συμβούλιο των Ευρωπαϊκών Εκκλησιών, καθώς και οι προσωπικές σχέσεις μεταξύ εκκλησιαστικών ηγετών, αλλά και απλών ανθρώπων, έχουν συμβάλει στην εξομάλυνση σχέσεων, στην καλύτερη γνωριμία των διαφόρων πλευρών και στην κατανόηση της ανάγκης να επιτευχθεί μια συνεργασία, για να αντιμετωπιστεί όχι μόνον το φαινόμενο της απιστίας αλλά και ο ξεριζωμός χριστιανικών κοινοτήτων από τόπους στους οποίους έζησαν επί αιώνες χριστιανοί και ανέπτυξαν αξιόλογο πολιτισμό. Ο ανταγωνισμός, όπου υπάρχει, αποδεικνύεται σήμερα ατελέσφορος και επικίνδυνος, αφού ασκεί πιέσεις σε πιστούς οι οποίοι είναι ήδη εμπερίστατοι.

Έχετε συμμετοχή στον διαθρησκευτικό διάλογο και σε ποιο επίπεδο εκτιμάτε ότι βρίσκεται;

Περιστασιακά έχω συμμετάσχει σε διεθνείς συναντήσεις με θέμα τον διαθρησκευτικό διάλογο. Ως σήμερα ίσως να μην έχει αναπτυχθεί αρκετά, αλλά με τις διεθνείς εξελίξεις που όλοι βλέπουμε θεωρώ ότι είναι ανάγκη να εντατικοποιηθεί. Είναι ανάγκη να γνωρίσεις και να κατανοήσεις τον γείτονά σου.

Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνετε για τις άγιες ημέρες του Πάσχα;

Το Πάσχα είναι η γιορτή στην οποία εκφράζεται κατεξοχήν η χριστιανική πίστη. Χωρίς πίστη το «Χριστός Ανέστη!» καταντάει μια «παπαγαλία» για παιδάκια, που επαναλαμβάνουν ό,τι ακούνε χωρίς να καταλαβαίνουν το νόημά του. Η πίστη αυτή επί αιώνες γονιμοποίησε τη σκέψη πάμπολλων ανθρώπων, μερικοί από τους οποίους είχαν το ταλέντο και την έμπνευση να δημιουργήσουν έργα που σφράγισαν έναν λαμπρό και θαυμαστό πολιτισμό, τον χριστιανικό πολιτισμό. Η κατανόηση όμως αυτού του πολιτισμού και η αξιολόγησή του χωρίς την πίστη μοιάζει με άνθρωπο που στέκεται μπροστά σε μια εντυπωσιακή πόρτα που είναι κλειστή και δεν έχει το κλειδί για να την ανοίξει και να δει τι κρύβεται από πίσω. Το μήνυμά μου, λοιπόν, είναι «μακάριοι οι πιστεύοντες». Αυτοί μπορούν να γίνουν οι δίκαιοι και ειρηνοποιοί που χρειάζεται ο κόσμος.