Στέφανος Τσιτσιπάς: Από μικρός ονειρευόταν την κορυφή

Τι κι αν ήταν η πρώτη φορά που αγωνίστηκε στο ATP Finals; Τι κι αν δεν ήταν το φαβορί της διοργάνωσης; Τι κι αν σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι παίκτες ήταν πιο έμπειροι από αυτόν; Τι κι αν οι top 3 ήταν διψασμένοι κι αυτοί να κατακτήσουν το συγκεκριμένο τουρνουά; Τι κι αν ήταν ο «μικρότερος» της παρέας; Ο Στέφανος απτόητος! Με απόλυτη ψυχραιμία και συγκέντρωση σε κάθε αγώνα, απέδειξε ότι όλα είναι πιθανά. Με αφοσίωση, ταπεινότητα και πίστη στον στόχο του, πέτυχε να κατακτήσει την κορυφή του κόσμου στο πιο δύσκολο τουρνουά της σεζόν, όπου μόνο οι οκτώ καλύτεροι παίκτες παγκοσμίως συμμετείχαν.

Το ταλέντο του Έλληνα αθλητή μας, σε συνδυασμό με τη σκληρή και σωστή προπόνηση που έχει κάνει όλα τα προηγούμενα χρόνια, άξια τον οδήγησαν στην κορυφή. Σε αυτό το σημείο πρέπει να επισημάνουμε ένα βασικό χαρακτηριστικό του Στέφανου, που ίσως να μη γίνεται αντιληπτό από το ευρύ κοινό αλλά παίζει τεράστιο ρόλο στην εξέλιξη της καριέρας ενός αθλητή. Αυτό δεν είναι άλλο από τη σωστή διαχείριση της ψυχολογίας και των συναισθημάτων κατά τη διάρκεια του αγώνα. Όσο σημαντική είναι η τεχνική κατάρτιση και η φυσική κατάσταση ενός πρωταθλητή στο τένις, τόσο σημαντικό είναι και το πνευματικό κομμάτι του παιχνιδιού: είναι αυτό που τελικά μπορεί να κρίνει οποιονδήποτε αγώνα. Και σε αυτό δεν φαίνεται να υστερεί καθόλου.

Πιο συγκεκριμένα, ο Στέφανος, πάρα το νεαρό της ηλικίας του, έχει πετύχει στο εξαιρετικά υψηλό επίπεδο όπου αγωνίζεται να κοντρολάρει τα συναισθήματά του, να μην απογοητεύεται και να παλεύει σκληρά για τον κάθε πόντο. Αν πάμε λίγο πίσω και θυμηθούμε τον Ρότζερ Φέντερερ όταν ξεκινούσε την καριέρα του, αλλά και άλλους κορυφαίους αθλητές, θα καταλάβουμε πόσο δύσκολο είναι το έργο του Στέφανου, που σε γενικές γραμμές διαχειρίζεται σωστά τα νεύρα του, δεν σπάει τις ρακέτες του, δεν βρίζει μέσα στο γήπεδο και προπάντων σέβεται τους αντιπάλους του εντός και εκτός γηπέδου, κερδίζοντας έτσι τη συμπάθεια και την εκτίμηση τόσο των υπόλοιπων παικτών όσο και του κοινού.

Η διαδρομή του είναι πραγματικά εκπληκτική. Τέτοιες μέρες πριν από πέντε ακριβώς χρόνια (24/11/2014) ο Στέφανος εμφανιζόταν στο 1271 της παγκόσμιας κατάταξης. Όχι κι άσχημα για ένα παιδί 16 χρονών. Σχεδόν κανείς, ωστόσο, δεν φανταζόταν ότι το ίδιο παιδί θα φιγουράριζε το 2019 στο Νο5 της παγκόσμιας κατάταξης, θα νικούσε μέσα στη χρονιά και τους τρεις θρύλους του τένις (δύο φορές τον Φέντερερ τις τελευταίες μέρες) και πέρα από αυτά θα ήταν στο επίκεντρο της επικαιρότητας. Το σύγχρονο παγκόσμιο τενιστικό κοινό (ας μην ξεχνάμε ότι το τένις κατατάσσεται από τρίτο έως πέμπτο σπορ σε δημοφιλία παγκοσμίως) είχε ακούσει μόνο για τον (Ελληνοαυστραλό) Νικ Κύργιο και τον (Ελληνοκύπριο) Μάρκο Παγδατή. Μέσα σε έναν χρόνο με τον Στέφανο (αλλά και τις τεράστιες επιτυχίες της Μαρίας Σάκκαρη, που αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο Νο23 της κατάταξης των γυναικών – αν δεν υπήρχε η εξωπραγματική πορεία του Στέφανου, ίσως όλοι να μιλούσαν γι’ αυτήν) ο κόσμος όλος γνωρίζει το ελληνικό τένις. Δοκιμάστε να πατήσετε Tsitsipas στο Google: θα πάρετε 43.300.000 αποτελέσματα!

Φυσικά, δεν έφτασε εύκολα ως εδώ. Σε συνέντευξή του στην ελληνική τηλεόραση είπε μεταξύ άλλων «Δυσκολεύομαι να κοιμηθώ το βράδυ. Υπάρχουν νύχτες δύσκολες. Βλέπουμε τα ωραία, τα καλά, τη λάμψη. Υπάρχει όμως πολύ κλάμα, πολύ στενοχώρια… έχω περάσει πολύ κόπο και πόνο για να φτάσω ως εδώ. Η ζωή μου είναι πολύ διαφορετική απ’ οποιουδήποτε άλλου ανθρώπου… Κάθε μέρα που ξυπνάς, πρέπει να θες να γίνεσαι καλύτερος». Ούτε το να διαχειριστεί τέτοια επιτυχία ήταν εύκολο: πρώτη του δουλειά ήταν να συγχαρεί τον αντίπαλό του και να ευχαριστήσει το κοινό. «Το κάνατε τόσο ξεχωριστό για μένα, δεν έχω λάβει ποτέ στη ζωή μου τόση αγάπη» δήλωσε. Πάντα προσγειωμένος, ωστόσο, στη συνέντευξή του στο CNN λίγο αργότερα απάντησε για το ζήτημα που είχε θίξει ο Φέντερερ, πότε δηλαδή θα κερδίσει ένας νεότερος παίκτης grand slam: «Είναι σίγουρα ένας από τους στόχους μου για την επόμενη χρονιά να κερδίσω έναν τίτλο grand slam. Για να συμβεί, θα πρέπει να πονέσω, να παλέψω και να κινητοποιηθώ». Δεν είναι εύκολο. Αλλά του έχουμε εμπιστοσύνη και είμαστε σίγουροι ότι θα το πετύχει.