Μια πόλη, δύο ομάδες, ένα φαβορί

H ποδοσφαιρική σεζόν φτάνει στο αποκορύφωμά της το Σάββατο με τον τελικό του Champions League, όπου η Ρεάλ θα αντιμετωπίσει την Ατλέτικο κάνοντας τη Μαδρίτη την πόλη με τις περισσότερες παρουσίες στον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης: 17, έναντι 16 του Μιλάνου, της πόλης δηλαδή στην οποία διεξάγεται ο τελικός. Όπως επίσης θα κάνει την Ισπανία την πρώτη χώρα τις οποίας οι ομάδες θα κατακτήσουν το Champions League τρεις διαδοχικές χρονιές (Ρεάλ Μ., Μπαρτσελόνα, Ατλέτικο ή Ρεάλ Μαδρίτης). 

Τρεις διαδοχικές χρονιές έχει κατακτήσει ισπανική ομάδα και το Europa League –και μάλιστα η ίδια, η Σεβίλλη-, πιθανότητα να αλλάξουν δραματικά τα δεδομένα στα επόμενα χρόνια δεν υπάρχει, συνεπώς η Ισπανία είναι αναμφισβήτητα το αφεντικό του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου για τη δεκαετία που διανύουμε.  

Σε μια αρκετά προφανή κατηγοριοποίηση των δύο αντιπάλων του τελικού, από τη μία πλευρά θα βρεθεί η ομάδα των σούπερ σταρ και από την άλλη ένα σύνολο στο οποίο ο σούπερ σταρ είναι η ομάδα. Είναι το ένα από τα δύο στοιχεία που κάνει πιο εύπεπτο έναν συνήθως μη επιθυμητό τελικό μεταξύ ομάδων από την ίδια χώρα, πόσω μάλλον από την ίδια πόλη. Το άλλο στοιχείο είναι ο υπέροχος τελικός που οι δύο συμπολίτισσες  πρόσφεραν προ διετίας, όταν η Ρεάλ ισοφάρισε στο τέλος από στημένη φάση το γκολ, επίσης από στημένη φάση, της Ατλέτικο, για να βάλει άλλα τρία γκολ στην παράταση απέναντι στην εξαντλημένη ομάδα του Σιμεόνε. 

Δεδομένης της ευχέρειας των δύο ομάδων στην αξιοποίηση των στημένων φάσεων και του γεγονότος πως η Ρεάλ είναι η ομάδα με την καλύτερη άμυνα στη φετινή διοργάνωση, σε επίπεδο αριθμών, ενώ η Ατλέτικο είναι η ομάδα που παίζει, στην πραγματικότητα, την καλύτερη άμυνα στη διοργάνωση, είναι πολύ πιθανό και πάλι να κριθούν πολλά στις στημένες φάσεις. Άλλωστε στα τέσσερα τελευταία παιχνίδια μεταξύ των δύο ομάδων έχουν σημειωθεί μόλις τέσσερα γκολ.

Σε μεγάλο βαθμό η εικόνα του αγώνα είναι αναμενόμενη. Η Ατλέτικο για να φτάσει στον τελικό απέκλεισε δύο από τις κορυφαίες ομάδες του κόσμου, τις Μπαρτσελόνα και Μπάγερν, και τώρα βρίσκει μπροστά της την τρίτη. Σε κανένα από τα τέσσερα παιχνίδια των προημιτελικών και των ημιτελικών δεν είχε κατοχή μπάλας μεγαλύτερη από 27%. 

Και στα τέσσερα παιχνίδια έβγαλε το λάδι των αντιπάλων της, με τους παίκτες της να κινούνται σαν ένα σώμα τόσο στο μήκος όσο και στο πλάτος του γηπέδου και αποδείχτηκε «φονική» στις λίγες ευκαιρίες που της παρουσιάστηκαν χάρη σε αυτοματοποιημένες κινήσεις επιθετικής ανάπτυξης μόλις αποκτήσει την κατοχή της μπάλας. Ο χαρισματικός Γκριζμάν και ο αναγεννημένος Φερνάντο Τόρες, ο οποίος δεν έχει την έκρηξη και την πλαστικότητα των κινήσεων του παρελθόντος αλλά παίρνει μέρος στη «μάχη» όσο ποτέ άλλοτε, αποτελούν εγγύηση για την αξιοποίηση της όποιας ευκαιρίας θα τους παραχωρηθεί από την αντίπαλη άμυνα. 

Το στοιχείο που καλείται να εκμεταλλευτεί η Ρεάλ προκειμένου να αποδιοργανώσει το παιχνίδι της Ατλέτικο είναι η ικανότητα στις μακρινές μπαλιές ακριβείας των Κρόος και Μόντριτς: όπως συγκεντρώνονται βάσει σχεδίου οι παίκτες της Ατλέτικο στην πλευρά του γηπέδου όπου βρίσκεται η μπάλα ο μοναδικός οργανωμένος τρόπος αντίδρασης είναι η αλλαγή παιχνιδιού στην απέναντι πλευρά του γηπέδου. Εφόσον βέβαια προλάβεις και έχεις την ικανότητα να το κάνεις σωστά. Τις περισσότερες φορές η άμυνα της Ατλέτικο θα προλάβει να ανταποκριθεί, καταναλώνοντας όμως ακόμη περισσότερες δυνάμεις απ’ ό,τι το ενεργοβόρο παιχνίδι της επιβάλει. Κάτι που θα μετρήσει όσο το παιχνίδι θα πλησιάζει προς το τέλος του. 

Αντιστοίχως, το κρίσιμο στοιχείο για  την αμυντική λειτουργία της Ρεάλ είναι ο –όχι ιδιαίτερα γρήγορος- Κασεμίρο και ο τρόπος που θα αντιδράσει στις διάφορες καθοριστικές αποφάσεις που θα κληθεί να πάρει: στα ένα-δύο που θα κάνουν στο πεδίο δράσης του οι παίκτες της Ατλέτικο, στις κάθετες πάσες ή όταν ο Γκριζμάν θα βρει χώρο να τρέξει με την μπάλα. 

Φυσικά απολύτως κρίσιμη για τη Ρεάλ θα είναι η κατάσταση του Ρονάλντο, ο οποίος αποχώρησε με ενοχλήσεις από την προπόνηση μεσοβδόμαδα, ωστόσο διαβεβαιώνει ότι θα αγωνιστεί: έχει σημειώσει ο ίδιος ή έχει δώσει την ασίστ σχεδόν για το 75% των γκολ της Ρεάλ Μαδρίτης στο φετινό Champions League, για τα 20 από τα 27.

Έχοντας αποκλείσει τα δύο φαβορί για την κατάκτηση της διοργάνωσης –φαβορί τόσο πριν το ξεκίνημα της σεζόν όσο και μέχρι… να βρεθούν αντίπαλοί της- και παρουσιάζοντας αυτή την εικόνα στα νοκ άουτ παιχνίδια αλλά και κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης, η Ατλέτικο θα θα έπρεπε να θεωρείται το φαβορί του τελικού. Θα έπρεπε, αλλά δεν είναι το φαβορί. 

Γιατί απέναντί της έχει την ομάδα που έχει κατακτήσει 10 φορές το τρόπαιο σε 14 παρουσίες σε τελικούς (αμφότερα ρεκόρ), γιατί απέναντί της έχει τους παίκτες με το τεράστιο ειδικό βάρος που μετράει καθοριστικά στους τελικούς, γιατί απέναντι της έχει την ομάδα που έχει την αύρα της διοργάνωσης: ακόμη και σε επίπεδο προπονητή, ο Ζιντάν έχει πολλά να μάθει και να κάνει ακόμη για να πλησιάσει στο επίπεδο που βρίσκεται ήδη ο Σιμεόνε, ωστόσο όταν σκέφτεσαι Champions League στο μυαλό σου έρχεται ο Ζιντάν, όχι ο Σιμεόνε. 

Όλα τα παραπάνω αποτυπώνονται σε ένα απλό στατιστικό: από τα 12 τελευταία παιχνίδια μεταξύ των δύο ομάδων η Ρεάλ έχει κερδίσει μόλις δύο. Μόνο που το ένα ήταν ο τελικός του Champions League του 2014 και το άλλο στον περσινό δεύτερο προημιτελικό του Champions League, παίρνοντας την πρόκριση επί της αντιπάλου της στον φετινό τελικό.