Euro 2016: Η ώρα των σταρ και του σούπερ σταρ

Η Πορτογαλία έγινε η πρώτη ομάδα που έφτασε στα ημιτελικά του Euro 2016 και το βράδυ της Παρασκευής έμαθε τον αντίπαλό της, την Ουαλία που έκανε τη μεγάλη έκπληξη, καθώς στην παρθενική της συμμετοχή στη διοργάνωση θα δώσει το «παρών» στα ημιτελικά.

Και για να τα καταφέρει χρειάστηκε να αποκλείσει μια ποιοτικά ανώτερή της ομάδα, που όμως δεν είχε την ευψυχία, τη θέλησή και την πίστη των παικτών της ότι θα τα καταφέρουν. Εκείνο που μένει να αποδειχτεί είναι αν μπορούν να πάνε το θαύμα τους... ένα βήμα παραπέρα, φτάνοντας και μέχρι τον τελικό.

Λίγο πριν το συναπάντημα με την Ουαλία, όπως επίσης και τη συνάντηση στο γήπεδο του Ρονάλντο με τον συμπαίκτη του στη Ρεάλ Μπέιλ, μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο τρόπος που έφτασαν οι Πορτογάλοι μέχρι τον ημιτελικό, καθώς δεν έχουν κερδίσει κανένα από τα πέντε μέχρι στιγμής παιχνίδια τους στη διοργάνωση, αλλά εξασφάλισαν δύο προκρίσεις σε νοκ άουτ αναμετρήσεις μέσω της διαδικασίας των πέναλτι, όπου αποδείχθηκαν απολύτως εύστοχοι. Ο Φερνάντο Σάντος έχει δημιουργήσει μια συμπαγή και πανέτοιμη στον ψυχολογικό τομέα ομάδα, η οποία καταφέρνει να επιβιώνει παίρνοντας ελάχιστα από τον σούπερ σταρ της αλλά πάρα πολλά από το supporting cast του. 

Παίκτης-κλειδί μέχρι στιγμής για τους Πορτογάλους στα νοκ άουτ ο τρομερός 19χρονος Ρενάτο Σάντσες, ένας σπάνιος συνδυασμός δύναμης και ταχύτητας με ποδοσφαιρική τεχνική και οξυδέρκεια. Μόνο που από δω και πέρα η Πορτογαλία θα χρειαστεί τον σούπερ σταρ της. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο είναι εξουθενωμένος, στα 31 του έχει αγωνιστεί σε 59 παιχνίδια φέτος, εκ των οποίων μόνο στα πέντε έγινε αλλαγή, και στον ημιτελικό θα συμπληρώσει τα 60. Από την άλλη πλευρά, γνωρίζει πολύ καλά πως πλέον έχουν απομείνει δύο παιχνίδια για να γράψει ιστορία, λίγες μέρες αφότου ο Μέσι ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την Εθνική Αργεντινής, λίγη ώρα αφότου υπέγραψε, αστοχώντας στην εκτέλεσή του, την ήττα της στη διαδικασία των πέναλτι από τη Χιλή στον τελικό του επετειακού –για τη συμπλήρωση των 100 χρόνων της ιστορίας του– Κόπα Αμέρικα. Και αυτό για τον Κριστιάνο Ρονάλντο σημαίνει πολλά. Όπως σημαίνει πολλά και το γεγονός πως πλέον από τον τελικό τον χωρίζει η Ουαλία (και μάλιστα χωρίς τον Ράμσεϊ που συμπλήρωσε κάρτες), όχι το Βέλγιο. Μένει να αποδειχθεί αν μπορεί να βρει και τις δυνάμεις να αντεπεξέλθει στη δοκιμασία. 

Πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον σε σχέση με τους δύο πρώτους προημιτελικούς παρουσιάζει ο τρίτος, του Σαββάτου, μεταξύ της Ιταλίας και της Γερμανίας. Ένα παιχνίδι που κάλλιστα θα μπορούσε να είναι ο τελικός, όπως άλλωστε και το αμέσως προηγούμενο παιχνίδι της Ιταλίας. Από τη μια πλευρά βρίσκεται η ομάδα με τον καλύτερο προπονητή –και έναν από τους δύο προπονητές σταρ του Euro 2016, με τον Ντεσάν να είναι ο άλλος– της διοργάνωσης, τον Αντόνιο Κόντε, η οποία δεν έχει κάποιο τρομερά ποιοτικό ρόστερ, για τα δεδομένα της. Διαθέτει όμως μια τρομερά καλοδουλεμένη ομάδα, η οποία στη φάση των «16» πέταξε εκτός συνέχειας την για δύο διαδοχικές φορές υπερασπίστρια του τίτλου Ισπανία, κλείνοντας έτσι άδοξα τον κύκλο της ισπανικής κυριαρχίας στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Συνυπολογίζοντας την παραδοσιακή ικανότητα των Ιταλών στα νοκ άουτ και την πολύ θετική προϊστορία τους κόντρα στους Γερμανούς, το συμπέρασμα είναι πως η Γερμανία μπορεί να νιώθει πως είναι ανώτερη αλλά δεν μπορεί να θεωρηθεί και φαβορί.

Η Γερμανία είναι μια εξίσου καλοδουλεμένη ομάδα, με ανώτερο ποιοτικά ρόστερ, γεμάτο σταρ, η οποία ξεκίνησε νωθρά αλλά στη διάρκεια του τουρνουά βρήκε τα πατήματά της, όταν ο Γιόακιμ Λεβ βρήκε τη σωστή σύνθεση για την πρώτη ενδεκάδα. Επιπλέον, η Γερμανία είναι η παγκόσμια πρωταθλήτρια και διαθέτει τεράστια αυτοπεποίθηση. Συνεπώς, οι Γερμανοί έχουν ένα μικρό προβάδισμα, ωστόσο θα πρέπει να το αποδείξουν και στον αγωνιστικό χώρο προκειμένου να βρεθούν στα ημιτελικά.

Εκεί όπου εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα περιμένει τον νικητή του προαναφερθέντος προημιτελικού η Γαλλία, η οποία είναι απίθανο να πέσει στην ίδια παγίδα με την Αγγλία κόντρα στους τρομερούς Ισλανδούς. Άλλωστε οι Γάλλοι είναι σαφώς ανώτερη ποιοτικά ομάδα από την Αγγλία, παίζουν καλύτερα και δεν έχουν τις ίδιες τάσεις αυτοκαταστροφής. Αντιθέτως, όπως έχει αποδείξει το παρελθόν τους, μπορούν να διαχειρίζονται καταπληκτικά τον ρόλο του οικοδεσπότη της διοργάνωσης και να φτάσουν στην κατάκτησή της. Βάσει των όσων έχουν δείξει οι δύο ομάδες μέχρι τώρα, πάντως, ο μεταξύ τους προημιτελικός προβλέπεται κλειστός. Είναι πολύ πιθανό πάντως οι Ισλανδοί να έχουν… αδειάσει ψυχολογικά μετά το ξεφάντωμα της πρόκρισης επί της Αγγλίας και να αποδειχθούν εύκολη λεία στα χέρια της Γαλλίας.