ΠΑΟ στο όριο

Ο Ολυμπιακός -παρ’ όλες τις δυσκολίες που… παραδοσιακά αντιμετωπίζει αυτή την εποχή επί Σφαιρόπουλου και κοστίζουν σε εκτός προγράμματος ήττες όπως αυτή από την Αρμάνι Μιλάνο- εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα βρεθεί στις πρώτες τέσσερις θέσεις της κατάταξης, εξασφαλίζοντας το πλεονέκτημα της έδρας στα πλέι οφ. Συνεπώς έχει πολύ μεγάλες πιθανότητες να βρεθεί και στο φάιναλ φορ της Κωνσταντινούπολης. 

Από την πλευρά του, ο Παναθηναϊκός έχει απομακρυνθεί πλέον από τις θέσεις που εξασφαλίζουν το πλεονέκτημα έδρας και μπορεί εξίσου εύκολα να καταλήξει στην εξάδα όσο και να αποκλειστεί. Αυτό που συμβαίνει με τους «πράσινους» είναι πως δεν έχουν κάποια «εκτός προγράμματος» ήττα αλλά από την άλλη πλευρά δεν μπορούν να πετύχουν και κάποια… εκτός προγράμματος νίκη. Σε 20 παιχνίδια έχουν μία εντός έδρας ήττα, από τον Ολυμπιακό, και δύο εκτός έδρας νίκες, μια οριακή επί της Μπάμπεργκ και μια εύκολη επί της Αρμάνι Μιλάνο. Η νίκη επί των Γερμανών αποτελεί την εξαίρεση στον φετινό κανόνα που τους θέλει όποτε το ματς κρίνεται στο τέλος και δεν βρίσκονται στη θαλπωρή του ΟΑΚΑ να ηττώνται. 

Στο πρόσφατο ματς στο Βελιγράδι με τον Ερυθρό Αστέρα ξεκίνησαν απόντες από το γήπεδο και οι Σέρβοι προηγήθηκαν με 16-0 και ολοκλήρωσαν επίσης απόντες από το γήπεδο, κάνοντας τα πάντα λάθος απέναντι σε μια ομάδα πιεσμένη από τις 6 διαδοχικές νίκες της και έτοιμη να παραδοθεί. Στο μεσοδιάστημα ο Παναθηναϊκός είχε φέρει το παιχνίδι στα μέτρα του, πραγματοποιώντας μια μεστή εμφάνιση.

Τα επιμέρους στοιχεία που κρίνουν τον κάθε αγώνα αλλάζουν κάθε φορά, ωστόσο η γενική εικόνα παραμένει η ίδια. Και δεν είναι μόνο φετινή. Στην Ευρωλίγκα ο Παναθηναϊκός τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχτεί σε ομάδα έδρας. Ιδίως για τη φετινή σεζόν, πάντως, αυτό δεν είναι κάτι το απρόσμενο, καθώς οι «πράσινοι» αποτελούν μία ομάδα που ακόμη… χτίζεται. 

Υπήρξε αλλαγή προπονητή και μετάβαση σε έναν εξαιρετικό προπονητή αλλά με εντελώς διαφορετική φιλοσοφία (άρα που δεν θα επέλεγε το συγκεκριμένο ρόστερ), όπως επίσης και δύο τραυματισμοί που συνοδεύτηκαν με πολύμηνη απουσία βασικών εργαλείων της ομάδας, του Τζέιμς και του Γκιστ. Στην πορεία προστέθηκε ο Γκέιμπριελ που στα τελευταία παιχνίδια δείχνει να ενσωματώθηκε και πλέον δείχνει να ενσωματώνεται και ο Τζεντίλε. Στο Βελιγράδι έκανε όλα τα υπόλοιπα καλά εκτός από το… βασικό του προσόν, δηλαδή το σκοράρισμα. Και το πρόβλημα που φαίνεται να έχει είναι αυτοπεποίθησης. 

Επίσης, στην τελευταία τριάδα παιχνιδιών ο Πασκουάλ αναβάθμισε τον ρόλο των Μπουρούση και Παππά, ενώ αντιστοίχως ο Νίκολς, που ξεκίνησε έχοντας σημαντικό ρόλο, τείνει να εξαφανιστεί από το «πράσινο» ροτέισον. Επιπλέον, ο Πασκουάλ καλείται να αντιμετωπίσει και ένα δομικό πρόβλημα της ομάδας του, το γεγονός ότι στηρίζεται πάρα πολύ στο μακρινό σουτ, με αποτέλεσμα, πέραν των υπολοίπων, να μην «πονάει» την αντίπαλη άμυνα, να μην μπορεί να την φθείρει ουσιαστικά. 

Από τα 10 παιχνίδια που απομένουν τα μισά είναι εκτός έδρας και μάλιστα σε έδρες που δεν είναι «απαγορευτικές» (Γαλατασαράι, Νταρουσάφακα, Ζαλγκίρις, Μπασκόνια, Μακάμπι). Αν ο Παναθηναϊκός δεν βρει τον τρόπο να αλλάξει την εκτός έδρας μοίρα του, τότε είναι πολύ πιθανό να παίξει την πρόκρισή του στο ΟΑΚΑ κόντρα σε Ρεάλ και ΤΣΣΚΑ. Αν τα καταφέρει και παράλληλα, όσο πλησιάζει στο τέλος της η σεζόν, βρει την αγωνιστική του ισορροπία και αποκτήσει και επιθετικές σταθερές στο παιχνίδι του πέρα από την πολύ καλή άμυνά του, τότε θα αποτελέσει έναν εξαιρετικά επικίνδυνο αντίπαλο για οποιονδήποτε βρεθεί απέναντί του στα πλέι οφ.