Ήθελε τη νίκη και την πήρε ο Παναθηναϊκός

O Παναθηναϊκός ήθελε πολύ τη νίκη στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και την πήρε, με 1-0 χάρη σε γκολ του Βιγιαφάνιες, πλησιάζοντας στον ένα βαθμό τον «αιώνιο» αντίπαλό του. Υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε να πει κανείς πως ο Παναθηναϊκός επανήλθε στη μάχη του τίτλου, εφόσον είναι μόλις έναν βαθμό πίσω από τον Ολυμπιακό, ωστόσο δύσκολα μπορεί να ισχυριστεί κανείς κάτι τέτοιο για μια ομάδα που δεν ξέρει τι της ξημερώνει λόγω των τεράστιων οικονομικών και διοικητικών προβλημάτων της.

Το σίγουρο, πάντως, είναι πως ο Ουζουνίδης και οι παίκτες του έδειξαν πως δεν πρόκειται να τα παρατήσουν, αυτό ήταν το μήνυμα που ήθελαν να στείλουν και το κατάφεραν.

Όπως το συνηθίζει ο Ουζουνίδης στα ντέρμπι, ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε πολύ πιεστικά και με το πόδι στο γκάζι, δημιουργώντας άμεσα προϋποθέσεις για να γίνει απειλητικός. Εξίσου γρήγορη όμως ήταν και η αντίδραση του Ολυμπιακού, καθώς ο Φορτούνης εκμεταλλεύτηκε σε δύο περιπτώσεις με τις πάσες του το κενό που έμενε στη διάταξη του Παναθηναϊκού, οπότε μετά τον πολύ γρήγορο ρυθμό του πρώτου δεκαλέπτου και την σχετική οδηγία του Ουζουνίδη, ο Παναθηναϊκός έγινε πιο προσεκτικός, συνεχίζοντας όμως να αξιοποιεί καλύτερη την ώρα που είχε την μπάλα στα πόδια του και να είναι εκείνος που απειλούσε, είτε με γρήγορους συνδυασμούς είτε από στημένες φάσεις.

Κάτι στο οποίο βοήθησε και ο τρόπος με τον οποίο παρέταξε τον Ολυμπιακό ο Λεμονής, καθώς ο μοναδικός που προσπαθούσε να προκαλέσει καταστάσεις ήταν ο Φορτούνης: όλες οι προσπάθειες του Ολυμπιακού περνούσαν από τα πόδια του. Αν συνυπολογίσουμε το γεγονός πως οι παίκτες του Παναθηναϊκού συνήθως κέρδιζαν τις προσωπικές μονομαχίες και οι «πράσινοι» αμυντικοί και μεσοαμυντικοί ήταν σε πολύ καλή κατάσταση, με κορυφαίο όλων των ανίκητο Μολέντο, έρχεται η εξήγηση γιατί ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε το πρώτο ημίχρονο χωρίς τελική και με μοναδική ουσιαστική απειλή την κάθετη του Φορτούνη στον Εμενίκε, στο ξεκίνημα, ο οποίος θα έβγαινε τετ-α-τετ αν ο Μολέντο δεν τον έκοβε με τρομερής ακρίβειας τάκλιν, για να ακολουθήσει ένα ακόμα ανάλογης ποιότητας στην ίδια φάση, από τον Κουλιμπαλί στον Ανδρούτσο. Στην εξέλιξη της συγκεκριμένης φάσης ο Βιγιαφάνιες βγήκε στην αντεπίθεση, έδωσε προς τον Μολίνς που ήταν στα όρια της περιοχής, εκείνος άφησε την μπάλα να περάσει για τον Χίλιεμαρκ, ο οποίος δεν έπιασε καλό σουτ. Άλλες δύο ευκαιρίες από στημένες φάσεις (11’, 14’) και μία ωραία ομαδική συνεργασία στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου που δεν ολοκλήρωσε επιτυχώς ο Λουντ, ήταν ο απολογισμός του Παναθηναϊκού στο πρώτο ημίχρονο.

Ίδια η εικόνα και στο δεύτερο ημίχρονο, με τον Φορτούνη να προσπαθεί αλλά να είναι μόνος, καθώς ο Οτζίτζα είχε χαθεί μεταξύ των Κουρμπέλη και Σιλά, ενώ Κουλιμπαλί και Χουλτ είχαν εξαφανίσει Ανδρούτσο και Πάρντο. Ο Παναθηναϊκός συνέχισε να ψάχνει και να βρίσκει συνδυασμούς με κινητήριο μοχλό τον Χίλιεμαρκ, ο οποίος, σε αντίθεση με τον Φορτούνη, είχε συμπαραστάτες, χάρη στις συγκλήσεις των Βιγιαφάνιες και Λουντ προς τον άξονα αλλά και την καλή παρουσία του Μολίνς. Κάπως έτσι προέκυψε και το γκολ, στο 56’, με τον Λουντ να βρίσκει τον Μολίνς και να συνεχίζει την κίνησή του, ο οποίος του επέστρεψε την μπάλα με όμορφο τρόπο στα αριστερά της περιοχής, έκανε το γύρισμα παράλληλα με την εστία, ο Προτό ακούμπησε την μπάλα χωρίς να της αλλάξει ουσιαστικά πορεία και ο επερχόμενος στο δεύτερο δοκάρι Βιγιαφάνιες, τον οποίο δεν είχε ακολουθήσει ο Ανδρούτσος, έσπρωξε την μπάλα στα δίχτυα.

Η εικόνα του αγώνα άρχισε να αλλάζει από τη στιγμή που ο Λεμονής ξεκίνησε τις αλλαγές του, στο 65’ με τον Καρσελά. Ο Παναθηναϊκός παραχώρησε κάποια μέτρα στον αντίπαλό του, με στόχο να χτυπήσει στις αντεπιθέσεις. Ή, ίσως, επειδή δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά, εφόσον πρόκειται για κάτι που έχουμε ξαναδεί επί Ουζουνίδη στα ντέρμπι: ο Παναθηναϊκός τρέχει πάρα πολύ στα πρώτα 60 λεπτά και από εκεί και πέρα αρχίζει να κουράζεται και να οπισθοχωρεί. Παρ’ όλ’ αυτά ο Παναθηναϊκός συνέχισε να υπερέχει μέχρι να μπει το τελευταίο τέταρτο της αναμέτρησης, μέχρι τότε ο Ολυμπιακός προσπαθούσε να γίνει απειλητικός μόνο με γεμίσματα.

Από τη στιγμή όμως που πέρασε στον αγώνα ο Ανσαριφάρντ τα δεδομένα άλλαξαν, καθώς πλέον ο Φορτούνης δεν ήταν μόνος του, ενώ επιπλέον όσο περνούσε η ώρα ο Παναθηναϊκός έδειχνε και πιο κουρασμένος αλλά και νευρικός. Στο 78’ από μπαλιά του Φορτούνη ο Εμενίκε πήρε την κεφαλιά και ο Ανσαριφάρντ μπήκε στην περιοχή, σούταρε, αλλά ο Βλαχοδήμος απέκρουσε στην κλειστή γωνία. Η φάση… συνεχίστηκε με την εκτέλεση του κόρνερ, από την οποία ο Βλαχοδήμος νίκησε και δεύτερη φορά τον Ανσαριφάρντ μέσα σε λιγότερο από ένα λεπτό, καθώς απέκρουσε με το πόδι την μπάλα πάνω στη γραμμή στην κεφαλιά του Ιρανού, γλιτώνοντας από την ισοφάριση την ομάδα του.

Σταδιακά ο Παναθηναϊκός βρέθηκε όλος γύρω από την περιοχή του και με τη συμπλήρωση των 90 λεπτών ο Ολυμπιακός είχε την καλύτερη ευκαιρία του, όταν ο Κούτρης κινήθηκε από αριστερά και γύρισε παράλληλα, με τον Εμενίκε να βρίσκεται με πλάτη στην εστία και τον Βλαχοδήμο ήδη στο έδαφος, να γυρίζει ωραία το σώμα του αλλά να βρίσκει… ίσα ίσα την μπάλα, στέλνοντάς την αντί για τα δίχτυα στην αγκαλιά του Βλαχοδήμου. Ήταν η μεγαλύτερη αλλά και η τελευταία ευκαιρία του Ολυμπιακού να πάρει κάτι από την αναμέτρηση.

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Βλαχοδήμος, Κουλιμπαλί, Μολέντο, Κολοβέτσιος, Χουλτ, Κουτρουμπής, Σιλά, Βιγιαφάνιες (83' Καμπέσας), Λουντ, Χίλιεμαρκ (87' Κουτρουμπής), Μολίνς (69' Μουνιέ)

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Προτό, Ελαμπντελαουί, Σισέ, Ένχελς, Κούτρης, Ρομαό, Οτζίτζα (77' Ζιλέ), Πάρντο (74' Ανσαριφάρντ), Φορτούνης, Ανδρούτσος (65' Καρσελά), Εμενίκε.