Κωνσταντίνα Κωνσταντίνου: «Ο χορός είναι ψυχοθεραπεία»
Τι είναι για σένα χορός;
Χορός για μένα δεν είναι δουλειά, ούτε υποχρέωση, είναι η φύση μου. Είναι τέχνη, ελευθερία. Είναι ο πληρέστερος και αμεσότερος τρόπος έκφρασης και δημιουργίας. Το σώμα μας είναι ο καθρέφτης των σκέψεων και των πεποιθήσεών μας. Κάθε κύτταρο που υπάρχει μέσα στο σώμα μας ανταποκρίνεται σε κάθε σκέψη που κάνουμε και σε κάθε λέξη που προφέρουμε. Ο χορός είναι ψυχοθεραπεία! Ακόμη κι όταν βιώνεις δύσκολες καταστάσεις στην καθημερινότητά σου, ο χορός σε αναζωογονεί και σε τροφοδοτεί με θετική ενέργεια. Σε κάνει να νιώθεις πολύ καλύτερα. Για μένα, είναι το πιο σημαντικό στοιχείο στη ζωή μου.
Έχεις χορέψει σε παραστάσεις στο Ηρώδειο, στο Μέγαρο Μουσικής και στο New York City Center, αλλά, πλέον, τα τελευταία χρόνια βρίσκεσαι στο πλευρό διάσημων καλλιτεχνών, όπως η Πάολα, ο Γιώργος Σαμπάνης, ο Σάκης Ρουβάς, ο Γιώργος Μαζωνάκης, η Πέγκυ Ζήνα και η Ελένη Φουρέιρα. Τι ήταν αυτό που σε κέρδισε σε αυτά τα μπαλέτα;
Οι άνθρωποι έχουμε την τάση να βάζουμε ταμπέλες, όπως έκανα κι εγώ όταν μου είχαν προτείνει να χορέψω σε μουσικές σκηνές. Είχα παρεξηγήσει τη νύχτα για πολλούς λόγους. Μου αρέσει όμως να δοκιμάζω τον εαυτό μου και να μην του βάζω όρια. Πάντα θέλω κάτι παραπάνω, κάτι καλύτερο. Για μένα, ήταν μια πρόκληση να κάνω κάτι διαφορετικό, κάτι έξω από τα νερά μου. Ως κοινωνικό παιδί που είμαι, αυτό που με κέρδισε είναι η άμεση επαφή με τον κόσμο. Η νύχτα σε ωριμάζει πολύ γρήγορα και απότομα. Έμαθα να βλέπω τα πράγματα πιο καθαρά, να δοκιμάζω τις δυνάμεις μου και τα όριά μου, να μετράω προσεκτικά τις καταστάσεις και να είμαι πιο ψύχραιμη.
Ωστόσο, δεν είσαι μόνο χορεύτρια αλλά και χορογράφος. Πώς έγινε η μετάβαση από τον ρόλο του εκτελεστή σε εκείνον του δημιουργού;
Έχω αποφοιτήσει από την Κρατική Σχολή Χορού. Αυτό σημαίνει πως είμαι επαγγελματίας χορεύτρια, δασκάλα χορού και χορογράφος. Η πρώτη μου συνεργασία σε αυτόν τον χώρο ήταν με τον φανταστικό σκηνοθέτη και πλέον φίλο μου Κωνσταντίνο Ρήγο, που μου πρότεινε να ξεκινήσω συνεργασία μαζί του και ως χορογράφος.
Είναι εύκολο να είσαι και τα δύο; Πώς τα συνδυάζεις;
Υπάρχουν τα θετικά και τα αρνητικά στο να χορεύεις και να χορογραφείς ταυτόχρονα. Είναι πολύ δύσκολο, γιατί είσαι μέσα σε αυτό που δημιουργείς και δεν μπορείς να το δεις ως θεατής. Ωστόσο, μαθαίνεις να λειτουργείς με περισσότερη προσοχή. Υπάρχουν και οι δουλειές όπου ο ρόλος μου είναι μόνο αυτός της χορογράφου, υπάρχουν και δουλειές όπου γίνονται και τα δύο ταυτόχρονα.
Πώς είναι ο Σάκης ως συνεργάτης;
Ο Σάκης, όπως γνωρίζουμε όλοι μας, είναι πάντα λαμπερός και παραμένει μοναδικός σε αυτό που κάνει. Ένας σωστός επαγγελματίας με δυνατή προσωπικότητα. Δεν είναι τυχαίο που έχει φτάσει στην κορυφή και παραμένει εκεί μέχρι σήμερα. Είναι αυστηρός κριτής του εαυτού του και της ομάδας του και γι’ αυτό καταφέρνει πάντα να έχει το καλύτερο και το πιο ξεχωριστό αποτέλεσμα.
Πλέον δεν μπορούμε να φανταστούμε πρώτης γραμμής σχήμα χωρίς χορογραφίες. Είναι εύκολο για τους τραγουδιστές να ακολουθήσουν το μπαλέτο; Τους αρέσει; Ποιοι είναι οι καλύτεροι «μαθητές»;
Πράγματι, νομίζω πως δεν υπάρχει πλέον πρώτης γραμμής σχήμα χωρίς χορευτικά. Είναι αναγκαίο και για τον καλλιτέχνη να δημιουργεί και να νιώθει την ενέργεια ενός χορευτή πάνω στη σκηνή δίπλα του, αλλά και για τον θεατή να βλέπει μια ολοκληρωμένη εικόνα με μουσική και χορό. Εύκολο δεν το λες, αλλά νιώθω υποχρεωμένη να δώσω γνώση στους ανθρώπους που με έχουν επιλέξει και με έχουν εμπιστευτεί. Γι’ αυτό και υπάρχει ο ρόλος της χορογράφου. Δημιουργεί, μαθαίνει, στήνει τη σκηνική παρουσία και εικόνα και βγαίνει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Δεν υπάρχει καλός και κακός μαθητής, υπάρχει αργός και γρήγορος, αλλά περισσότερο απ’ όλα μετρά αυτό που εκπέμπεις στη σκηνή. Η τεχνική και το στιλ μαθαίνονται, η ψυχή παίζει καθοριστικό ρόλο. Οι περισσότεροι καλλιτέχνες με τους οποίους συνεργάζομαι έχουν πάθος, ξεχωρίζουν, καθένας με το δικό του στιλ, και μαθαίνουν εύκολα.
Και πώς γίνεται η χορογραφία; Εξήγησέ μας το διαδικαστικό…
Πρώτα συζητάει ο καλλιτέχνης με τον μαέστρο του ποια τραγούδια θα χορογραφηθούν και ποια χρειάζονται κάποια εικόνα. Από την πλευρά μου, ως χορογράφος, πρώτα έρχεται το θέμα που ταιριάζει με το κάθε κομμάτι, γίνονται εικόνες και ακολουθεί μια έρευνα με αναφορές στο κομμάτι της αισθητικής, εστιάζοντας κυρίως σε φωτογραφίες. Στη συνέχεια δίνω ζωή στις εικόνες που έχω στο μυαλό μου. Για παράδειγμα, καλλιτέχνες με τους οποίους συνεργάζομαι για τις χορογραφίες, όπως η Πάολα και ο Γιώργος Σαμπάνης, απαιτούν μια πιο αφαιρετική και εικαστική χορογραφία, αλλά ταυτόχρονα εντυπωσιακή. Τέλος, έχω μεγάλη αγάπη στο ενδυματολογικό κομμάτι. Μου αρέσει να ασχολούμαι προσωπικά με αυτό και να δημιουργώ. Μπορεί μια χορογραφία να επηρεαστεί από το κουστούμι και να αλλάξει εντελώς. Αισθάνομαι πολύ τυχερή σχετικά με το ενδυματολογικό κομμάτι, γιατί έχω δημιουργήσει μια πολύ καλή και δημιουργική ομάδα μαζί με τη στιλίστρια και σχεδιάστριά μου και δημιουργούμε όλοι μαζί ένα όμορφο αποτέλεσμα.
Το μπαλέτο, ειδικά τα κορίτσια, ποτέ δεν περνά απαρατήρητο. Είναι δύσκολο να δουλεύεις ως χορεύτρια βράδυ;
Η δουλειά δεν είναι ντροπή. Το να χορεύεις βράδυ είναι κι αυτό μια μορφή τέχνης. Το πιο σημαντικό για μένα είναι να δίνεις αξία στον εαυτό σου και να τον μεταχειρίζεσαι με αξιοπρέπεια και σεβασμό. Έτσι, θα σε σεβαστούν και όλοι οι άλλοι. Οι Έλληνες αγαπάμε τον χορό, χορεύουμε, έχουμε τον ρυθμό μέσα μας και θαυμάζουμε το όμορφο, οπότε λογικό είναι να μην περνάει απαρατήρητο το μπαλέτο. Ως κριτές, είμαστε πολύ αυστηροί, πράγμα που εμένα με εξιτάρει, γιατί έτσι ξεχωρίζει και εντυπωσιάζει η καλή και σωστή δουλειά. Τίποτα δεν είναι δύσκολο για έναν επαγγελματία χορευτή που είναι πειθαρχημένος, έχει μάθει να κινείται στα όρια και έχει συνηθίσει να ζει κάτω από δύσκολες και έντονες συνθήκες.
Τελευταία άρθρα από τον/την Super User
- Κώστας Χρυσόγονος: «Τα αλλεπάλληλα ψυχοδράματα επιδρούν δυσμενέστατα στην εθνική μας οικονομία»
- Η ΕΚΕ ως δικλείδα ασφαλείας για το περιβάλλον
- Τα προειδοποιητικά σημάδια και τα συμπτώματα του αυτισμού σε κάθε ηλικία
- Δύσκολη η αναζήτηση νέου ρόλου για τη Γερμανία στην Ε.Ε.
- Θ. Διαμαντόπουλος: «Ο Μητσοτάκης είχε ιστορικά υποτιμηθεί, υπό την έννοια ότι δεν αναδείχθηκαν τα καλά του»
