Γιάννα Βασιλείου: «Δεν θέλω να κατηγοριοποιήσω το στυλ μου. Η μουσική είναι μουσική». - Free Sunday
Γιάννα Βασιλείου: «Δεν θέλω να κατηγοριοποιήσω το στυλ μου. Η μουσική είναι μουσική».

Γιάννα Βασιλείου: «Δεν θέλω να κατηγοριοποιήσω το στυλ μου. Η μουσική είναι μουσική».

Ο κόσμος της Γιάννας Βασιλείου είναι εύθραυστος, πολύχρωμος, ρυθμικός αλλά και απίστευτα μελωδικός, τρυφερός και παιχνιδιάρης. Ένα μήνα μετά την προηγούμενη sold out εμφάνιση της στο Faust bar-theatre-arts, η Γιάννα Βασιλείου επιστρέφει με ένα νέο live στον ίδιο χώρο, την Τετάρτη 11 Απριλίου και μας εξηγεί αν γυρνούσε πίσω το χρόνο γιατί θα επέστρεφε στην Γαλλία του 1840.

 Μιλήστε μας για το δεύτερο album σας «Γυάλινος κόσμος».

Ο «Γυάλινος Κόσμος» κυκλοφόρησε τον περσινό Μάιο. Ένας δίσκος με μεγάλη ποικιλία ακουσμάτων, στην οποία αφέθηκα κι εγώ η ίδια, ώστε να δοκιμάσω πράγματα και ηχοχρώματα. Με ρωτάνε πολλοί τί στυλ μουσικής κάνω, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν ήθελα μέχρι τώρα να το κατηγοριοποιήσω. Η μουσική είναι μουσική.

Αυτό θα ακούσουμε στον Σταυρό του Νότου;

Την Παρασκευή 11 Μαίου, θα κλείσουμε τον κύκλο των χειμερινών εμφανίσεων με ένα live στο Σταυρό του Νότου και συντροφιά όλους τους αγαπημένους μου φίλους και συνεργάτες που έχω αποκτήσει το λίγο αυτό διάστημα που βρίσκομαι στη δισκογραφία. Να περιμένετε μία απόλυτη αναδίπλωση του δικού μου γυάλινου κόσμου μπροστά στα μάτια σας.

Ωστόσο, προηγουμένως θα εμφανιστείτε στο Faust. Τι μας έχετε ετοιμάσει τότε;

Πρωτοπαίξαμε στο Faust αυτό το Μάρτιο. Μας άρεσε πολύ η ενέργεια του κόσμου και του χώρου οπότε δε διστάσαμε να κλείσουμε αμέσως και τη δεύτερή μας εμφάνιση εκεί στις 11 Απριλίου. Με τους έξι μουσικούς μου πάντα, παίζουμε τραγούδια δικά μου και παλιότερα μέσα από τη δική μας αισθητική και ματιά.

Ποια πιστεύεις ότι είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της περιόδου που διανύουμε για το ελληνικό τραγούδι;

Μου αρέσει που βλέπουμε πλέον να μπαίνουν στο χώρο άνθρωποι που γνωρίζουν και έχουν σπουδάσει μουσική. Ίσως είναι αυτή η αντίδρασή μας για τα χρόνια που έχουμε βομβαρδιστεί σαν παιδιά από θόρυβο. Αυτό αναπόφευκτα συνεχίζεται, απλώς πιστεύω πως έχουμε πια τα αφτιά μας ανοιχτά και την κριτική μας σκέψη ενεργή. Το καλό φαίνεται και αγγίζει, ακόμα κι αν εμπορικά ακόμα δεν μπορεί να φτάσει την επιτυχία άλλων ειδών μουσικής.

Μόλις κέρδισες ένα φανταστικό μουσικό ταξίδι στον χρόνο, για να ακούσεις από κοντά και να επικοινωνήσεις με όποιον μουσικό θέλεις. Πού θα πήγαινες;

Θα γυρνούσα στο 1840, στη Γαλλία όπου διέμενε τότε ο Frederic Chopin. Τα χρόνια εκείνα είχε ήδη συνθέσει τα αγαπημένα μου “Νυχτερινά” του. Θα ήταν εκπληκτικό να μπορούσα να τα ακούσω από τον ίδιο και να ανακαλύψω τον ψυχικό του κόσμο.

Στα τηλεοπτικά talent shows εναποθέτουν τις ελπίδες τους εκατοντάδες νέοι, ενώ στην κριτική επιτροπή βρίσκονται άνθρωποι επιτυχημένοι στον χώρο τους. Πιστεύετε ότι βοηθιέται έτσι ένας νέος καλλιτέχνης;

Πιθανώς εφήμερα και τηλεοπτικά μόνο. Είναι λίγα τα παραδείγματα των ανθρώπων, σε αναλογία με το πόσοι έχουν πάει, που έχτισαν την καριέρα τους εξαιτίας κάποιου talent show. Καταλαβαίνω την ανάγκη των παιδιών που πάνε αναζητώντας μια ευκαιρία και μη γνωρίζοντας που αλλού να στραφούνε. Την έχω περάσει κι εγώ αυτή την αγωνία. Η ουσία, όμως, είναι στη δουλειά στην επιμονή και την ειλικρίνεια σε αυτό που κάνουμε.

Τα περισσότερα τραγούδια μιλάνε για την αγάπη, τον έρωτα και τις δυσκολίες του. Ακόμη και τραγούδια που μιλάνε για πολιτικά ή κοινωνικά θέματα, όπως π.χ. το «Dance me to the end of love» του Λέοναρντ Κοέν, που εκείνος το έγραψε για το Ολοκαύτωμα, ο κόσμος τα ερμηνεύει διαφορετικά. Γιατί έχουμε, νομίζετε, την ανάγκη να τραγουδάμε τον έρωτα ή την αποτυχία του;

Χαίρομαι πολύ που αναφέρετε το συγκεκριμένο τραγούδι ως παράδειγμα γιατί είναι κάτι που λίγοι γνωρίζουν. Και κάποια δικά μου τραγούδια φαίνεται πως μιλάνε για τον έρωτα, αλλά εγώ, όπως τα έγραφα, δεν τον είχα στο μυαλό μου. Παρ' όλα αυτά, ο έρωτας μας δίνει ζωή, μας εμπνέει, μας γεμίζει συναισθήματα. Είναι άμεσα συνδεδεμένος με το τραγούδι, γιατί το τραγούδι είναι άμεσα συνδεδεμένο με την ψυχή. Και κάνουμε πολύ καλά που μέσα από αυτό ξεσπάμε ή ονειρευόμαστε. Αυτό κάνω κι εγώ.

Γιάννα Βασιλείου -Faust bar-theatre-arts, Τετάρτη 11 Απριλίου.  

Είσοδος: 5 ευρώ (7 ευρώ με κράτηση – χωρίς ποτό)
Διεύθυνση: Kαλαμιώτου 11 & Αθηναϊδος 12, Αθήνα 150 60
Πληροφορίες - Κρατήσεις: FAUST | Τηλ.: 210 3234095