Υπόγεια Ρεύματα: Ο φασισμός δεν θα σταματήσει να νοσεί την κοινωνία πριν η κοινωνία αλλάξει

07.12.2018
Μουσική

Έναν καινούργιο χώρο στον Πειραιά, το Kremlino Gallery Bar εγκαινιάζουν το Σάββατο 8 Δεκεμβρίου τα Υπόγεια Ρεύματα.

Το συγκρότημα που μετρά 25 χρόνια παρουσίας, το περασμένο καλοκαίρι κυκλοφόρησε το πρώτο συλλεκτικό του 45άρι με τα τραγούδια «Κάτι» και «Δεν είναι Αρκετό».

Μιλώντας στο Freesunday.gr ανέφεραν μεταξύ άλλων τι τους οδήγησε στην κίνηση αυτή και για το πώς επιβιώνει στην Ελλάδα του 2018 μία μπάντα.

Πώς βρίσκει το τέλος του 2018 τα Υπόγεια Ρεύματα;

Σε οργασμό και σε αέναη κίνηση. Αν μπορούσε η κίνηση μας να παράγει ηλεκτρισμό θα φωταγωγούσαμε την πόλη.

Σε λίγες ημέρες, θα εμφανιστείτε σε έναν νέο χώρο στον Πειραιά. Τι ακριβώς θα παρουσιάσετε;

Τα αγαπημένα μας κομμάτια παλιά και νέα στη μουσική τους μορφή που μας εκφράζει τώρα. Αυτοδιασκευαζόμαστε συνέχεια! Και πειράζουμε και άλλων που μας αρέσουν πολύ…

Συμπληρώνετε 25 χρόνια παρουσίας… Πώς επιβιώνει μία μπάντα της δεκαετίας του ’90, σήμερα;

Όπως και ο κάθε φίλος γύρω μας που κάνει μια δουλειά, που παράγει και προσφέρει: Πολύ δύσκολα.

Το περασμένο καλοκαίρι ανακοινώσατε ότι πλέον τα νέα σας τραγούδια θα κυκλοφορούν σε συλλεκτικά 45άρια και σε ψηφιακή μορφή δύο δύο. Τι σας οδήγησε σε αυτήν την απόφαση;

Πρώτον η απουσία ενδιαφέροντος της ανύπαρκτης μουσικής βιομηχανίας αλλά και η ζήτηση του κομματιού ως οντότητα. Όπως και στα 50’ς έτσι και τώρα τα κομμάτια κυρίως πρωταγωνιστούν στην ζωή μας. Για να συγχρονιστούμε λοιπόν με την ταχύτητα του οποιοδήποτε YouTube αποφασίσαμε να κυκλοφορούμε τα τραγούδια μας όσο το δυνατόν ταχύτερα την ώρα που τα δημιουργούμε και να μην περιμένουμε να μαζευτεί σε δύο χρόνια ένα ολόκληρο άλμπουμ για να ακούσει ο τοίχος του Facebook ένα-δυο κομμάτια του δίσκου. Μας οδηγεί η ανάγκη να δώσουμε την ίδια προσοχή σε κάθε παιδί μας, κάθε κομμάτι πρέπει να παίρνει το χώρο και το χρόνο που του αναλογεί, μαζί με τη εξαφάνιση - μετεξέλιξη της βιομηχανίας της μουσικής εξαφανίστηκε και η ανάγκη για μεγάλους δίσκους με τραγούδια που δεν έχουν κάποιο ιδιαίτερο λόγο να βρίσκονται μαζί (επιτέλους) και απλά «γεμίζουν» χώρο για να βγουν 1-2 σουξέ.
Κάνουμε λοιπόν το αυτονόητο και απορούμε με όποιους κάνουν κάτι άλλο εκτός αν έχουν κάποιο συγκεκριμένο concept δίσκο.

Παρατηρούμε ότι η κρίση έχει φέρει στην επιφάνεια και στην καθημερινότητα «τοξικά» φαινόμενα . Μεταξύ άλλων η δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου, υποστηριζόμενες από τη Χρυσή Αυγή καταλήψεις σχολείων για το Μακεδονικό και ρατσιστικά φαινόμενα σε βάρος προσφύγων. Πώς προσλαμβάνει ένας καλλιτέχνης το περιβάλλον αυτό και πώς το εκφράζει μέσα από τη μουσική του;

Νιώθουμε όπως οποιοσδήποτε συνάνθρωπος μας που βλέπει να έρχεται όλη αυτή η μισαλλοδο-τοξική καταιγίδα πάνω μας. Δυστυχώς ο φασισμός, σε όλες του τις εκφάνσεις, σαν σπυρί γεμάτο πύον θα περιμένει να σκάσει και όταν εκδηλωθεί θα πρέπει να αντικρουστεί. Αν και δεν θα σταματήσει να νοσεί την κοινωνία πριν η κοινωνία αλλάξει. Σε τέτοιες στιγμές γεννάται και τρέφεται ο φόβος, ο πιο καλός φίλος και συνεργάτης του φασισμού. Τότε είναι που η αλληλεγγύη, η συμπαράσταση και το έναυσμα από στίχους και τραγούδια λειτουργούν εμψυχωτικά και σπάνε τον φόβο.

Μετά το live στο Κρεμλίνο Gallery Bar, τι θ΄ακολουθήσει;

Στις 4 και 5 Ιανουαρίου θα επαναλάβουμε στο Κύτταρο μια περσινή συνάντηση που ευχαριστηθήκαμε πολύ! Έτσι επετειακά, θα βρεθούμε στην ίδια σκηνή με τους Magic De Spell και Δημήτρη Μητσοτάκη και Παναγιώτη Κατσιμάνη από τους Ενδελέχεια. Για τη συνέχεια συναυλίες σε όλη την Ελλάδα και μερικές εκπλήξεις στην Αθήνα καταρχάς και μετά βλέπουμε…