Είδαμε την παράσταση «Σου φυλάξαμε μια θέση», στην κεντρική σκηνή του θεάτρου του Ν. Κόσμου - Free Sunday
Είδαμε την παράσταση «Σου φυλάξαμε μια θέση», στην κεντρική σκηνή του θεάτρου του Ν. Κόσμου

Είδαμε την παράσταση «Σου φυλάξαμε μια θέση», στην κεντρική σκηνή του θεάτρου του Ν. Κόσμου

 

Μια ιδιαίτερη performance της Μάρθας Φριντζήλα και της Ελένης Κοκκίδου, σε σκηνοθεσία της πρώτης και ερμηνεία της δεύτερης, με συνοδεία ζωντανής ευφάνταστα δοσμένης μουσικής από τους Παναγιώτη Τσεβά και Κώστα Νικολόπουλο… παρακολουθήσαμε.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Κι έρχεται κάποτε η στιγμή που ο λόγος δεν φτάνει.

Κι έρχεται η στιγμή που το συναίσθημα βαθαίνει τόσο, που είναι αδύνατο με τρόπους συμβατικούς και μέσα υλικά να το αντλήσεις.

Και τότε μια νότα γεννιέται κι έπειτα άλλη κι άλλη, μια μουσική… κι ύστερα η φωνή μελωδική, για να βαστήξει στους ώμους της το βάρος του συναισθήματος,                                           να του λύσει τα χέρια, να μην το αφήσει να σβολιάσει, να γίνει κραυγή γόνιμη,

διάλογος με το απροσμέτρητο, με τις μνήμες, με τους απόντες… με τον εαυτό μας.

Διότι όπως υπέροχα εκφράζει και ο Φρήντριχ Νίτσε «χωρίς μουσική, η ζωή θα ήταν ένα λάθος».

Ένα υπέροχο ταξίδι από εμάς σε εμάς, μια performance στημένη επάνω στην αλληγορική λαϊκή προδιάθεση ενός κιτς διακόσμου, με ψυχή και νεύρο…που μόνον κιτς δεν φαντάζει.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Το πρόσωπο παιχνιδίζει στο φως γεμάτο συναίσθημα.

Τα μάτια ακολουθούν την νοητή γραμμή ανάμεσα στην μουσική… και την ελευθερία.

Η Ελένη Κοκκίδου με την πληθωρική της παρουσία και το ταπεραμέντο της, σαν άλλη περσόνα  φερμένη πότε από το παρελθόν, πότε ζώντας στο παρόν και πότε εκτοξεύοντάς μας στο μέλλον της επόμενης στιγμής, μας ποτίζει έρωτα, ελευθερία μα και εξάρτηση μαζί, πόθο και πάθος, πόνο και μοναξιά, δημιουργική τρέλα… και συναισθηματική παράδοση- τελμάτωση.

Τι άλλο πλην της μουσικής δύναται αυτό τόσο μεστά να καταφέρει;

Πως αλλιώς εκφράζονται οι ανθρώπινοι πόθοι πιο ιδανικά, αν όχι μέσα από τους λόγους ενός τραγουδιού;

«Αν η μουσική είναι η τροφή της αγάπης, παίξε κι άλλο», φωνάζει ο Σαίξπηρ… μην σταματάς… φωνάζουμε εμείς.

Μια γλυκιά και ιδιαίτερα δυναμική ερμηνεία που παντρεύει το αστραφτερό, το glamour, με την ερμηνευτική λάμψη, που όσο ασύμβατα κι αν μοιάζουν σε κάποιους παρατηρητές, είναι αδιαμφησβήτητα άξια προσοχής.

Μια συρραφή γραμμάτων έρωτος σε φα μείζονα, με την εξαίρετη στήριξη δυο ταλαντούχων πολυμουσικών εργαλείων, του Παναγιώτη Τσεβά και του  Κώστα Νικολόπουλου στο πεντάγραμμο της καρδιάς μας, ξεδίπλωσαν της κραυγές που φυλακισμένες από καιρό…ζητούν ορίζοντα και ψυχή… να εκτοξευθούν.

Μια ιδιαίτερη και απρόβλεπτη παράσταση που αξίζει να παρακολουθήσει κανείς.

Συντελεστές της παράστασης

Κείμενα, σύνθεση, δραματουργία: Ελένη Κοκκιδου, Μάρθα Φριντζήλα.
Σκηνοθεσία: Μάρθα Φριντζήλα
Μουσική επιμέλεια: Παναγιώτης Τσεβάς 
Σκηνικά - Κοστούμια: Ελλη Παπαγεωργακοπούλου
Σχεδιασμός φωτισμών: Περικλής Μαθιέλλης
Βοηθός σκηνοθέτη: Γιώργος Βουρδαμής Μαυρογέννης

Φωτογραφίες: Δομνίκη Μητροπούλου

Παίζει και τραγουδά η ηθοποιός:

Ελένη Κοκκίδου 

Μουσικοί: Παναγιώτης Τσεβάς, Κώστας Νικολόπουλος

Θέατρο του Νέου Κόσμου

Αντισθένους και Θαρύπου, Αθήνα

Τηλέφωνο: 21 0921 2900