Είδαμε την παράσταση «Ένα Μάθημα Χορού», στο Θέατρο Θησείον

23.11.2018
Πολιτισμός

Μια ιδιαίτερη παράσταση από το έργο του Μαρκ Σαν Ζερμέν και Παραγωγή από τη "Vision Artt" σε σκηνοθεσία του ταλαντούχου Δημήτρη Μπογδάνου, μετά τις sold out παραστάσεις του, «Mon Petit Prince» και «Ορφέας & Ευρυδίκη»… παρακολουθήσαμε.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Έχοντας υποστεί έναν σοβαρό τραυματισμό που έχει ανακόψει την πορεία της στο Μπρόντγουει, μια ταλαντούχα χορεύτρια, δέχεται μετά από πιέσεις ενός καθηγητή Γεωφυσικής που πάσχει από το σύνδρομο Asperger, να του παραδώσει ένα μάθημα χορού έναντι του ποσού των 2153 δολαρίων.

Μια γυναίκα βυθισμένη στην απογοήτευση και ένας άνδρας με ψυχαναγκαστική «αναπηρία», που απαντώνται, αποστασιοποιούνται από τις κοινωνικές, έστω για λίγο συμβάσεις… μεταλλάσσουν και μεταλλάσσονται.

Ένα ζευγάρι δυο τελείως ξεχωριστών ανθρώπων, που για λίγο, συντονίζεται μέσα στην διαφορετικότητά του, διαρρηγνύοντας το όριο της φυσιολογικότητας … οδηγούμενο σε νέες ανακαλύψεις.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Σε έναν σκηνικό λιτό μα άρτια σχεδιασμένο, δυο διαφορετικοί κόσμοι απαντώνται.

Υπό τη συνθήκη της έντονης διαφορετικότητας, ετούτο το μάθημα χορού, είναι το ξεδίπλωμα δυο διαφορετικών χαρακτήρων σε έναν και τον αυτό χώρο.

Αποτέλεσμα ετούτης την συνάντησης είναι η προσαρμογή.

Προσαρμογή της μιας πραγματικότητας με μιαν άλλη, τόσο διαμετρικά αντίθετης, που εκ πρώτης φαντάζουν ασύμβατες. Είναι όμως;

Η διαφορετικότητα ως έννοια είναι παρεξηγημένη, μιας και όλοι είμαστε διαφορετικοί, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Αυτό που κάνει μια κατάσταση απρόσιτη, έστω φαινομενικά, δεν είναι αυτή καθεαυτή η φύση της, μα η ταμπέλα που της έχει δοθεί, και που φιλτραρισμένη είναι από τον προκατασκευασμένο τρόπο σκέψης.

Μια χορεύτρια και ένας καθηγητής γεωφυσικής με μια μορφή αυτισμού…

Κι όμως, σαν ξεδιπλώνεται του καθενός ο χαρακτήρας εξελικτικά, αντιλαμβάνεται κανείς πως η συνταγή της ευτυχίας δεν είναι ποτέ μία και η αυτή, αλλά προσαρμόζεται με γνώμονα τη στιγμή, της ψυχής την καλλιέργεια, την αλήθεια… μα πάνω από όλα την ειλικρίνεια απέναντι στον εαυτό μας.

Με την μουσική σωστά επιλεγμένη από τους Κωστή Ξενόπουλο και Δημήτρη Μπογδάνο, οι δυο ηθοποιοί η Βίκυ Παπαδοπούλου και ο Γιωργής Τσαμπουράκης, καταφέρνουν να μας κρατήσουν ζωντανούς κοντά τους, σε αυτό το εμπρός πίσω του δικού τους χορευτικού ντουέτου, φέρνοντάς μας αντιμέτωπους με πολλά και ποικίλα φαινόμενα της εποχής.

Κοινωνική απομόνωση, φοβίες, άρνηση, επιθετικότητα, μοναξιά, αδυναμία επικοινωνίας, συμπτώματα κατάθλιψης, αυτοσαρκασμός μα και τελικά ο έρωτας, είναι μονάχα λίγα από τα χαρακτηριστικά που πραγματεύεται η παράσταση.

Μα…Omnia vincit amor, μας λέει εν τέλη ο Λατίνος ποιητής Βιργίλιος.(Ο έρωτας νικάει τα πάντα.)

Με προσανατολιστικό λοιπόν γνώμονα τον έρωτα, οι ηθοποιοί, καλά κουρδισμένοι, αντιμετώπισαν άρτια την πρόκληση της παράστασης και με ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη μας έστειλαν σπίτι… ευχαριστημένους.

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μπογδάνος

Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος

Πρωταγωνιστούν: Βίκυ Παπαδοπούλου & Γιωργής Τσαμπουράκης

Κινησιολογία: Μαριάννα Καβαλλιεράτου

Σκηνικά & Κοστούμια: Λυδία Κοντογιώργη

Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

Μουσική: Κωστής Ξενόπουλος

Μουσική επιμέλεια: Κωστής Ξενόπουλος, Δημήτρης Μπογδάνος

Βοηθός Σκηνοθέτη: Κωνσταντίνος Κουνέλλας

Φωτογραφίες: Γιάννης Ζάχος

Ημέρες και ώρες παραστάσεων