Ήρα Κατσούδα: «Πλέον όλοι κάνουν “τέχνη”» - Free Sunday
Ήρα Κατσούδα: «Πλέον όλοι κάνουν “τέχνη”»

Ήρα Κατσούδα: «Πλέον όλοι κάνουν “τέχνη”»

Μετά την επιτυχημένη πορεία της stand-up comedy «Χωρίς Γλουτένη» η Ήρα Κατσούδα είναι έτοιμη για νέες περιπέτειες. Με κείμενα ολόφρεσκα, ιστορίες βγαλμένες από την καθημερινότητα (ή περίπου) και τίτλο σίγουρα βγαλμένο από τη ζωή, παρουσιάζει τη δεύτερη σόλο παράστασή της «Για γυναίκα, καλή είναι» και μας μιλάει για στερεότυπα.

Ποιος ήταν ο πιο καθοριστικός παράγοντας που σε έκανε να ασχοληθείς με το stand-up;

Τρελαίνομαι για την αμεσότητα του stand-up. Το ότι είσαι μόνο εσύ στη σκηνή, χωρίς κοστούμια, χωρίς σκηνικά, χωρίς ρόλο, μόνο με ένα μικρόφωνο και τη φωνή σου. Μου αρέσει που βασίζεται στον λόγο. Και επίσης είναι μια δουλειά της οποίας τα αποτελέσματα φαίνονται επιτόπου. Γελάει το κοινό και αμέσως καταλαβαίνεις ότι το έκανες καλά. Δεν γελάει το κοινό και κλαις εμβρυακά. Πλάκα κάνω. Ξέρω, θα ακουστεί κλισέ, αλλά για μένα δεν υπάρχει καλύτερο αίσθημα από το να προκαλείς γέλιο και καλή διάθεση στον κόσμο. Ειδικά όταν έρχονται μετά και σου λένε ότι κατάφερες και τους έκανες να ξεχαστούν από τα προβλήματα τους! Ε, δεν υπάρχει κάτι καλύτερο.

 MG 0269 min

Πώς αισθάνθηκες την πρώτη φορά που βρέθηκες μόνη επί σκηνής;

Ενώ πάνε πάρα πολλά χρόνια, το θυμάμαι ακόμα αυτό το αίσθημα. Ήταν όμορφα και τρομακτικά μαζί. Το περίεργο που ένιωθα ήταν ότι, ενώ ήμουν με πολύ κόσμο εκείνη την ώρα, ταυτόχρονα ήμουν και τελείως μόνη μου. Ένιωθα να τους έχω απέναντί μου και όχι μαζί μου. Ένιωθα ότι έπρεπε να τους αποδείξω κάτι και όχι ότι περνάμε όλοι μαζί καλά. Αυτό ήταν το λάθος μου. Και είναι ένα «λάθος» που συμβαίνει σε όλους όταν πρωτοανεβαίνουν στη σκηνή. Με τα χρόνια καταλαβαίνεις ότι δεν είναι έτσι. Παίρνεις την ενέργεια του κόσμου και παράλληλα τους δίνεις τη δική σου. Είναι ένα διαρκές πάρε-δώσε. Δεν μπορείς να κάνεις stand-up χωρίς κόσμο. Είναι το πιο απαραίτητο και το πιο υπέροχο!

Τι ένιωσες την πρώτη φορά που άντρας θεατής σού είπε την ατάκα «Για γυναίκα, καλή είσαι» και ποια η αντίδρασή σου;

Την πρώτη φορά κοκάλωσα. Δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι κάποιος το ξεστόμισε. Και, ακόμα χειρότερα, ότι το σκέφτηκε πρώτα και ένιωσε σκόπιμο να το προφορικοποιήσει κιόλας! Αλήθεια, δεν καταλάβαινα για ποιον λόγο το είπε. Βλέπεις, ήμουν πολύ μακριά από τέτοιες αντιλήψεις. Δεν ξέρω αν είναι προσωπικό ή θα μπορούσα να το γενικεύσω, αλλά νομίζω τον σεξισμό τον αντιλαμβάνεσαι περισσότερο όσο μεγαλώνεις. Σε πιο νεαρές ηλικίες ίσως δεν αντιμετωπίζεις τόσο συχνά καταστάσεις που θα μπορούσαν να αποδειχθούν σεξιστικές. Ίσως όσο η σχέση των δύο φύλων μένει στο ερωτικό και στο φιλικό να είναι πιο απλά τα πράγματα. Μετά μπαίνει το επαγγελματικό και έχεις εκπλήξεις… Πάντως, όταν μου το είπε αυτό ο θεατής, μετά από λίγα δευτερόλεπτα, που συνήλθα, του απάντησα «εσύ, πάντως, για θεατής, δεν είσαι και πολύ καλός».

 MG 0380 min

Πώς αποφάσισες να το κάνεις παράσταση;

Από πριν είχα κείμενο γι’ αυτή τη φράση και την ισότητα των φύλων. Σε συνδυασμό και με το γεγονός ότι την περίοδο που έψαχνα τίτλο για την παράσταση βίωνα μια «για γυναίκα, καλή είναι» κατάσταση, ε, ο τίτλος πήγε από μόνος του.

Ποιο από τα έμφυλα στερεότυπα που κυριαρχούν ακόμη και σήμερα σε ενοχλεί πιο πολύ και γιατί;

Με τρελαίνει ότι ακόμα και τώρα, το 2019, υπάρχουν αντιλήψεις που θέλουν τους άντρες να είναι στο απυρόβλητο, σε αντίθεση με τη γυναίκα. Για παράδειγμα, αν ένας άντρας δεν κάνει οικογένεια είναι «αλάνι» και «κάνει ζωάρα». Αν μια γυναίκα δεν κάνει οικογένεια είναι «σεξουαλικά ανικανοποίητη», για να το πω κομψά, και πρέπει να αρχίσει να μαζεύει γάτες. Αν ένας άντρας έχει μια αποτυχία στη δουλειά του «δεν πειράζει, συμβαίνει σε όλους». Αν μια γυναίκα έχει μια αποτυχία «ε, δεν γίνεται και οικογένεια και καριέρα». Με νικητήριο το θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης, όπου η γυναίκα φταίει σε κάθε περίπτωση. Είτε όταν παρενοχλεί (που προφανώς και φταίει) είτε όταν δέχεται τη σεξουαλική παρενόχληση, όπου «εντάξει, προκαλούσε κι αυτή». Από την άλλη, για να είμαστε και δίκαιοι, με ενοχλεί το «τσουβάλιασμα» των αντρών που κάνουν ορισμένες γυναίκες, ότι όλοι οι άντρες είναι βλάκες, γουρούνια, κόπανοι κ.λπ. Ούτε με αυτό συμφωνώ καθόλου.

Ποιο ήταν το τελευταίο περιστατικό που παρατήρησες και έσπευσες να το εντάξεις στην παράσταση;

Το τελευταίο που έχω είναι πολύ φρέσκο και δεν έχω προλάβει να το εντάξω ακόμη. Έχει να κάνει με τον νομό Ηλείας, στον οποίο έχω περάσει πολλά καλοκαίρια και τον αγαπάω, αλλά γενικά, ας το παραδεχτούμε, είναι το Τέξας της Ελλάδας. Αλλά δεν θέλω να σποϊλάρω, οπότε δεν θα πω περαιτέρω. Ένα από τα τελευταία, όμως, που μπήκαν στην παράσταση είναι ότι μερικοί Έλληνες, όταν δεν ξέρουν αγγλικά, μιλάνε ελληνικά, αλλά αργά. Γιατί στο μυαλό τους έτσι το καταλαβαίνει και ο ξένος…

 MG 0395 min

Τα κείμενά σου είναι πιο πολύ αποτέλεσμα παρατήρησης ή προσωπικών βιωμάτων;

Είναι μια μείξη των δύο. Μου αρέσει να παρατηρώ και να δίνω τη δική μου οπτική σε καθημερινά πράγματα που όλοι ζούμε αλλά πολλές φορές δεν τους δίνουμε σημασία, γιατί μας φαίνονται νορμάλ. Αλλά αγαπάω και τις βιωματικές ιστορίες. Πολλές φορές ζούμε κάποια κατάσταση τόσο ανήκουστη, που σίγουρα ξεπερνάει κάθε φαντασία. Νομίζω, συμβαίνει σε όλους. Αρνούμαι να παραδεχτώ ότι έχω μαγνήτη σουρεάλ καταστάσεων. Ξέρεις, πολλές φορές συμβαίνει κάτι και όταν το κάνω κείμενο και το λέω στην παράσταση, μετά έρχονται και μου λένε «έλα, δεν παίζει, από το μυαλό σου το έβγαλες».

Τι ποσοστό καταλαμβάνει ο αυτοσχεδιασμός στις παραστάσεις σου;

Δεν είναι κάτι σταθερό, αλλιώς δεν θα λεγόταν αυτοσχεδιασμός! Τώρα, εξαρτάται από την κάθε παράσταση, το κάθε κοινό, την πόλη, τι μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια κ.λπ. Χονδρικά, όμως, αν θα μπορούσα να πω ένα ποσοστό, νομίζω ότι θα ήταν γύρω στο 20%.

Τελικά, ποια είναι ακριβώς η «τέχνη» των κοκτέιλ;

Έλα ντε! Πάντως σχολή «Καλών Τεχνών Κοκτέιλ» δεν υπάρχει. Τουλάχιστον όχι ακόμη. Πλέον όλοι κάνουν «τέχνη». Η τέχνη και η τεχνική είναι δυο πράγματα τα οποία τα μπλέκουν μεταξύ τους αρκετά. Όμως, αν περιμένετε να πω κάτι αστείο τώρα γι’ αυτό, να ξέρετε δεν θα πω τίποτα. Να έρθετε στην παράσταση να δείτε μόνοι σας!

INFO

Ήρα Κατσούδα – «Για γυναίκα, καλή είναι»

Θέατρο Eliart

Κων/πόλεως 127, Γκάζι

Tηλ.: 210 3477677

Πρεμιέρα: 7 Νοεμβρίου

Κάθε Πέμπτη έως και 26 Δεκεμβρίου στις 21:30

Είσοδος: €10