Αιμιλία Υψηλάντη: «Η πολιτική θέλει νέους ανθρώπους»

Η Ρούλα Πατεράκη σκηνοθετεί το εμβληματικό έργο του Γρηγορίου Ξενόπουλου «Το μυστικό της κοντέσσας Βαλέραινας» όπου τον ρόλο της κοντέσσας κρατά η Αιμιλία Υψηλάντη, η οποία μας περιγράφει τη συνεργασία τους, μας λέει γιατί δεν υπέκυψε στις πλαστικές επεμβάσεις και γιατί δεν την ενδιαφέρει πια η ανάμειξη με τα κοινά.

Μιλήστε μας για την παράσταση…

Είναι μια σύγχρονη παράσταση, χωρίς τα ηθογραφικά στοιχεία του έργου του Ξενόπουλου, αλλά με σεβασμό στον μύθο και στους χαρακτήρες του έργου. Είναι μια διαχρονική παράσταση, που μπορεί να γίνεται στη Ζάκυνθο την εποχή του Ξενόπουλου αλλά και στην Αθήνα σήμερα.

Γράφει η Ρούλα Πατεράκη: «Ένα θέμα που στις αρχές του 20ού αιώνα μπορεί να ήταν ακόμα και επίκαιρο, μετά το τέλος ενός τόσο ισχυρού και ανήσυχου αιώνα, όπως ήταν ο 20ός, και μέσα στην αρχή του πρώτου τετάρτου του 21ου, θα έπρεπε να δεχτεί ριζικές ανατροπές». Τελικά πώς το κατάφερε;

Έφτιαξε ένα καινούργιο κείμενο κρατώντας τους βασικούς ρόλους του έργου και τους χαρακτήρες του, κρατώντας τον μύθο και τους αξιακούς κώδικες της εποχής του Ξενόπουλου, βάζοντας όμως με μια σύγχρονη γλώσσα και τα ερωτηματικά και τις αμφιβολίες της εποχής μας.

«Το συνέλαβα νέος, το έγραψα άνδρας, το ξανάγραψα μεσόκοπος και το τελείωσα σχεδόν γέρος» έλεγε ο Ξενόπουλος, που θεωρούσε το «Μυστικό της κοντέσσας Βαλέραινας» ένα από τα καλύτερα έργα του. Γιατί, θεωρείτε, το ξεχώριζε;

Είναι φανερό ότι όταν ένας συγγραφέας επεξεργάζεται ένα έργο και το ξαναγράφει απ’ όταν ήταν νέος μέχρι τα γεράματά του το αγαπά ιδιαίτερα.

Συναντάτε για πρώτη φορά τη Ρούλα Πατεράκη. Περιγράψτε μας τη συνεργασία σας.

Η Ρούλα Πατεράκη είναι ένας σημαντικός θεατράνθρωπος. Είδος που στο σημερινό θέατρο είναι σπάνιο. Και όταν λέω θεατράνθρωπος, εννοώ έναν καλλιτέχνη ο οποίος μπορεί να υπηρετήσει σφαιρικά όλους τους τομείς του θεάτρου (ηθοποιία, σκηνοθεσία, συγγραφή κ.ά.) αλλά κυρίως έχει συγκεκριμένες και τεκμηριωμένες απόψεις για πολλά είδη θεάτρου και συνδυάζει έναν πλούτο εμπειριών με τη διαρκή αναζήτηση και έρευνα.

Είστε από τις πρωταγωνίστριες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου που αγαπήθηκαν και ξεχώρισαν. Έχετε σκεφτεί γιατί αγαπάμε τόσο εκείνες τις ταινίες ώστε τις συστήνουμε (μέσα από την τηλεόραση) και στις νεότερες γενιές – και γιατί τις αγαπάνε τελικά και οι νέοι;

Πιστεύω ότι τις αγαπάμε γιατί νομίζουμε ότι ανήκουν σε μια ιδανική εποχή, όπου όλα ήταν όμορφα και εύκολα, γιατί το παρελθόν συνήθως το ωραιοποιούμε και το εξιδανικεύουμε και ξεχνάμε τα δυσάρεστα. Ας πούμε, η φτώχεια, η ανέχεια, που χαρακτήριζε μεγάλη μερίδα του πληθυσμού τις δεκαετίες του ’50 και του ’60, και που αποτυπώνεται στον κινηματογράφο, σήμερα μπορεί να θεωρείται γραφική. Από τη στιγμή που δεν μας αφορά, μπορεί να είναι και όμορφη. Ο παλιός ελληνικός κινηματογράφος μοιάζει με τις παλιές φωτογραφίες της νεότητάς μας που τις κοιτάμε με νοσταλγία ακόμα και όταν αποτυπώνουν στιγμές μας που δεν ήταν ευτυχείς.

Η ομορφιά σας παραμένει φυσική. Πώς αντισταθήκατε στις διορθωτικές επεμβάσεις, τις οποίες δοκίμασαν πολλές συνάδελφοί σας;

Πρώτον, δεν έχω χρήματα να ξοδέψω για κάτι τέτοιο –γιατί νομίζω ότι κοστίζει ακριβά– και ύστερα γιατί πιθανόν να φοβάμαι το αποτέλεσμα που μπορεί να αντικρίσω.

Πολιτευτήκατε τη δεκαετία του ’80 με το ΚΚΕ. Θα το επιχειρούσατε ξανά σήμερα και, αν ναι, γιατί;

Η πολιτική θέλει νέους ανθρώπους. Είμαι αρκετά μεγάλη γι’ αυτό.

INFO

Το μυστικό της κοντέσσας Βαλέραινας

του Γρηγορίου Ξενόπουλου

Δραματουργική μεταγραφή - σκηνοθεσία: Ρούλα Πατεράκη

Παίζουν: Αιμιλία Υψηλάντη, Κωνσταντίνος Λεβαντής, Ευανθία Κουρμούλη, Τασία Σοφιανίδου, Ευθύμης Μπαλαγιάννης, Νικόλας Παπαευθυμίου

Θέατρο Αργώ

Ελευσινίων 15, Αθήνα

Τηλ.: 210 5201684