Κάτια Γέρου: «Η κοινωνία του θεάματος είναι τόσο “φωνακλού”»- Σήμερα η πρεμιέρα του «Stand Up Tragedy» - Free Sunday
Κάτια Γέρου: «Η κοινωνία του θεάματος είναι τόσο “φωνακλού”»- Σήμερα η πρεμιέρα του «Stand Up Tragedy»

Κάτια Γέρου: «Η κοινωνία του θεάματος είναι τόσο “φωνακλού”»- Σήμερα η πρεμιέρα του «Stand Up Tragedy»

.Φιγούρες-ρόλοι που εκπροσωπούν όσα επηρεάζουν και δυναστεύουν τη ζωή μας εμφανίζονται στη σκηνή του Artiria Athens - performing arts lab, εκεί όπου η Κάτια Γέρου ερμηνεύει σε έναν ιδιαίτερο μονόλογο πολλαπλών ρόλων ένα δικό της κείμενο, το «Stand Up Tragedy». Μας εξηγεί πώς προέκυψαν όλα.

Πώς προέκυψε η ιδέα του «Stand Up Tragedy»; Τι σας παρακίνησε να ξεκινήσετε να γράφετε αυτό το κείμενο;

Πριν από περίπου έναν χρόνο άρχισα να γράφω τα πρώτα κείμενα. Με παρακίνησε ένα αίσθημα αμηχανίας, ανημποριάς και απορίας με όσα συνέβαιναν τριγύρω, και εννοώ σε όλο τον κόσμο, όχι μόνο στη χώρα μας: από τη μια καλπάζουσα τεχνολογία κι από την άλλη μια καλπάζουσα δυστυχία. Εστίες πολέμου, το ανύπαρκτο διεθνές δίκαιο, η παγκόσμια σκακιέρα, οι διεθνείς παίκτες –τι άθλιες φράσεις, να εξισώνεται ο θάνατος με το παιχνίδι!–, ένας πλανήτης που κακοποιείται και στη μέση όλοι εμείς τρομαγμένοι, σαν γερασμένοι πριν την ώρα μας. Μα θα μου πείτε: Μιλάς για όλα αυτά; Προς Θεού, όχι! Μόνο καλλιτέχνες όπως ο Σαίξπηρ ή ο Μπέκετ μπορούν να μιλήσουν για όλα αυτά. Το μόνο που κάνω είναι να ανέβω στη σκηνή ως ηθοποιός με τις δικές μου σημειώσεις. Κι αν καταφέρω να πω δυο κουβέντες επί της ουσίας, θα είμαι ευχαριστημένη.

Πώς συνδέονται στην παράσταση η κοινωνία του θεάματος, που δυναστεύει τις ζωές μας, με τους ανθρώπους του περιθωρίου, στους οποίους δίνετε φωνή μέσα από αυτό το έργο;

Η κοινωνία του θεάματος είναι τόσο «φωνακλού», μας ξεκουφαίνει με αυτό το «πάρτι» διαρκείας που ευαγγελίζεται, με αυτό το αμφιβόλου ποιότητας φαΐ που μας ταΐζει, με την παντοκρατορία της, ώστε στο τέλος κανείς δεν ασχολείται με τίποτα το ουσιαστικό και το επείγον. Τα ουσιαστικά και τα επείγοντα είναι μπροστά μας, ζητούν τη φωνή μας. Όμως όχι, δεν προλαβαίνουμε. Η κοινωνία του θεάματος μας γνέφει κι εμείς τις στέλνουμε φιλάκια! Γιατί μας είναι οικεία, άρα αγαπητή. Τώρα, αν υπάρχει και το περιθώριο, ε, τι να κάνουμε; Αυτά πάντα συμβαίνουν και θα συμβαίνουν (άλλη απίστευτα σκληρή φράση, σκληρή σκέψη).

Σε αυτή την παράσταση ερμηνεύετε αρκετούς διαφορετικούς χαρακτήρες, οι οποίοι συμβολίζουν αρχέτυπα κοινωνικών συμπεριφορών που συναντάμε καθημερινά γύρω μας. Ποιος από αυτούς είναι ο αγαπημένος σας και ποιος σας προκαλεί τη μεγαλύτερη θλίψη και γιατί;

Ο αγαπημένος μου χαρακτήρας είναι ένας σοβαρός, μάλλον μοναχικός κύριος –έτσι τον φαντάζομαι–, που μπαίνει στον χώρο του Artiria Athens να δει μια παράσταση και μέσα από ένα θεατρικό εύρημα κατακλύζεται από τις σιωπηλές περσόνες που κατοικούν στη σκηνή και γίνεται αυτές. Μεταμορφώνεται δηλαδή. Στο τέλος κάθε μονολόγου είναι έκπληκτος, εμβρόντητος, ίσως και ενοχλημένος με όσα έγιναν ή ειπώθηκαν. Λίγο πριν από το τέλος της παράστασης, όμως, γίνεται λαλίστατος! Εκφράζει τη βουλιμία του για τη ζωή και τη λαχτάρα του να κερδίσει έναν χαμένο χρόνο. Και γίνεται κάτι σαν κλόουν, ένα πλάσμα χωρίς φύλο και χωρίς ηλικία.

Ο χαρακτήρας που μου προκαλεί θλίψη είναι μια γυναίκα, μάλλον μικροαστή, που μιλάει στο τηλέφωνο με τη φίλη της. Τα θέματά της και ο τρόπος που παθιάζεται με αυτά σε κάνουν να θες να της φωνάξεις: Σταμάτα πια, έλεος! Στο τέλος κάτι συμβαίνει που της δίνει πίσω το ανθρώπινό της πρόσωπο, το ωραίο της πρόσωπο. Γιατί το ανθρώπινο πρόσωπο είναι πάντα ωραίο όταν βγαίνουν οι μάσκες της ανοησίας, της απάθειας ή της υστερίας που μας φοράει η σύγχρονη, παγκοσμιοποιημένη μας ζωή.

Με τον Κυριάκο Κατζουράκη ετοιμάζετε την ψηφιοποίηση του τεράστιου προσωπικού σας αρχείου, αλλά και το σενάριο της νέας σας ταινίας. Μιλήστε μας γι’ αυτά τα σχέδια.

Ο Κυριάκος έχει κάνει έναν τεράστιο κόπο στήνοντας ένα κοινό site με τη δουλειά και των δυο μας. Περιλαμβάνει 400 έργα ζωγραφικής, 30 βίντεο παραστάσεων, θεατρικά τραγούδια, τις ταινίες μας, βιβλία που έχουν εξαντληθεί, σκηνικά, βιβλιογραφία, κείμενα, κριτικά σημειώματα κ.λπ. Μακάρι όσοι με το καλό το επισκεφτούν να βρουν εκεί μέσα υλικά που τους ενδιαφέρουν!

Όσο για το σενάριο της επόμενης ταινίας, είναι ακόμη σε πολύ αρχικό στάδιο. Σκέφτομαι τον μόχθο που θα χρειαστεί, όμως χαλάλι. Αν έχουμε την υγεία μας, την επόμενη τριετία ίσως προλάβουμε να αφηγηθούμε ένα παραμύθι ακόμη.

Σας βλέπουμε συχνά τα τελευταία χρόνια να συνεργάζεστε με σκηνοθέτες της νέας γενιάς, όπως ο Σάββας Στρούμπος και ο Παντελής Δεντάκης. Επόμενη συνεργασία σας, μάλιστα, θα είναι με τον Αντώνη Μόργκαν στη σκηνοθεσία της «Μήδειας» του Ευριπίδη. Μιλήστε μας γι’ αυτή σας την προτίμηση.

Δεν είναι προτίμηση, είναι ότι έτσι τα φέρνει η ζωή. Σε μια πρόταση που με ενδιαφέρει καλλιτεχνικά, πάντα θετικά ανταποκρίνομαι. Με τον Αντώνη Μόργκαν ήδη έχουμε ξεκινήσει να δουλεύουμε πάνω στη «Μήδεια», μια επιθυμία που είχα εδώ και πολλά χρόνια. Είναι σαν να έχουμε ξαναδουλέψει μαζί, τον εκτιμώ και τον εμπιστεύομαι. Μαζί με τον Νίκο Νίκα και εμάς τους δύο έχει φτιαχτεί μια ομάδα εργασίας. Το Πάσχα του 2021 θα παίξουμε για έναν μήνα στην Πειραματική Σκηνή του Πειραιά, στα Καμίνια, και βρισκόμαστε σε διαπραγματεύσεις για τον χώρο στην Αθήνα.

Ως ηθοποιός, δασκάλα υποκριτικής και αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του Θεάτρου Τέχνης, θα ήθελα τη γνώμη σας για το θεατρικό τοπίο στην Αθήνα σήμερα.

Το θεατρικό τοπίο της Αθήνας είναι δυναμικό και πολυφωνικό. Δεν μπορώ να συμμεριστώ την «γκρίνια» του τύπου «είναι πολλές οι παραστάσεις». Ε και; Πολλοί οι καλλιτέχνες, πολλές και οι παραστάσεις. Ποιον ενοχλούν; Δεν παίρνουν χρήματα από το κράτος. Οι περισσότεροι γίνονται οι ίδιοι χορηγοί, δεν πληρώνονται στις πρόβες, μοιράζουν όσα χρήματα κερδίζουν διά του όσα μέλη έχει ο θίασος κ.λπ. Από αυτό το παλλόμενο τοπίο σίγουρα θα ξεπηδήσουν καινούργιες, αυθεντικές φωνές, το πιστεύω.

Τελειώνοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους φίλους συντελεστές της παράστασης και την Ευγενία Μαραγκού για το κείμενο που μου πρόσφερε.

INFO

Stand Up Tragedy

Κείμενο - Ερμηνεία: Κάτια Γέρου

Σκηνοθεσία: Κυριάκος Kατζουράκης

Artiria Athens - performing arts lab

Λεωχάρους 13 - 2ος όροφος

Εμπορικό τρίγωνο Αθήνας

Πρεμιέρα: 6 Μαρτίου 2020