Ελένη Γερασιμίδου: «Εμπιστεύομαι την αγάπη του κόσμου μας προς το αληθινό, ζωντανό θέατρο»

Από τις 8 Ιουλίου το Από Κοινού Θέατρο παρουσιάζει στην όμορφη και δροσερή αυλή του την ξεκαρδιστική επιθεώρηση του Δημήτρη Χαλιώτη «Μένουμε… ταπί». Σε μια εποχή που το να κάνεις θέατρο συνιστά πράξη πολιτική και γενναία, το Από Κοινού Θέατρο δίνει το «παρών» με μια επιθεώρηση που δεν αφήνει τίποτα όρθιο. Με βιτριολικό χιούμορ, πολύ χορό και τραγούδι. Η Ελένη Γερασιμίδου μάς εξηγεί περισσότερα.

Φέτος το καλοκαίρι παρουσιάζετε στην αυλή του θεάτρου Από Κοινού την επιθεώρηση «Μένουμε… ταπί». Πείτε μας λίγα λόγια γι’ αυτή την παράσταση.

Είναι μια παράσταση βασισμένη σε κείμενα εξαιρετικά, γραμμένα με ιδιαίτερη φροντίδα από τον Δημήτρη Χαλιώτη. Σχολιάζουν με πολύ εύστοχο τρόπο την πρόσφατη ζοφερή καθημερινότητά μας χωρίς να βαραίνουν τον θεατή αλλά βοηθώντας τον –όπως είναι καθήκον του είδους– να ξορκίσει το κακό και να ελπίσει σε καλύτερες μέρες. Παρελαύνουν επί σκηνής όλες οι φυσιογνωμίες και οι καταστάσεις της καραντίνας που μας επέβαλε η πανδημία.

Είστε μια ηθοποιός με πολλά χρόνια και πολλές επιτυχίες στο σανίδι, καθώς και μεγάλη εμπειρία στην επιθεώρηση. Τι σας γοητεύει στο συγκεκριμένο είδος θεάτρου;

Η επιθεώρηση είναι είδος οριακού θεάτρου και συντρόφεψε τους Έλληνες σε πολύ σημαντικές περιόδους της Ιστορίας μας. Διακρίνεται κυρίως για την ελευθερία του λόγου που «συμφωνείται» ανάμεσα στη σκηνή και την πλατεία, με τη «μυστική» παρέμβαση του συγγραφέα. Είναι γοητευτική διεργασία για τον ηθοποιό να προβάλλει χωρίς φτηνά τερτίπια αυτή τη συνεννόηση και συνωμοσία απέναντι –κυρίως– στην εξουσία πάσης φύσεως.

Η επιθεώρηση ως είδος τα τελευταία χρόνια δεν θυμίζει σε τίποτα τις παλιές της δόξες. Τι πιστεύετε ότι φταίει; Μπορεί να υπάρξει νέα επιθεώρηση;

Μπορεί πολλές φορές να μην τις θυμίζει και να ξεφεύγει από τους στόχους της, αλλά σίγουρα δεν πεθαίνει ποτέ, όσες προσπάθειες κι αν γίνουν για να ευτελιστεί. Σημασία έχει η επιθεώρηση ως είδος να προβάλλει όσα ταλαιπωρούν το σύνολο του λαού και να μη στοχεύει στο θυμικό και στη χλεύη όσων θεωρεί –αφ’ υψηλού– κάποιος αδύναμους.

Μιλήστε μας για κάποια από τις ηρωίδες που υποδύεστε στο «Μένουμε… ταπί».

Στην επιθεώρησή μας υποδύομαι διάφορες ηρωίδες: μια κολλημένη στην τηλεόραση γυναίκα που ακολουθεί κατά γράμμα τις συμβουλές της Πολιτικής Προστασίας, μια έμπιστη σύμβουλο της υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, μια εθελόντρια του ΕΟΔΥ, μια μάνα αναρχικής κόρης, μια μυστηριώδη γυναίκα που έχει εμμονή με τον Σωτήρη Τσιόδρα.

Εσείς προσωπικά πώς βιώσατε όλη αυτή τη συνθήκη της καραντίνας και του κορονοϊού;

Με μηνύματα στο «6» του 13033 και μεγάλο καημό για το τι θα γίνει με τα άτομα της ηλικίας μου.

Πιστεύετε ότι ο κόσμος θα θελήσει να πάει θέατρο το φετινό καλοκαίρι;

Εμπιστεύομαι την αγάπη του κόσμου μας προς το αληθινό, ζωντανό θέατρο.

Ποια είναι η γνώμη σας για τα σοβαρά ζητήματα που έχουν ανακύψει στον χώρο του πολιτισμού τους τελευταίους μήνες;

Δυστυχώς, είναι πάγια τα ζητήματα του πολιτισμού στην Ελλάδα, την «κοιτίδα» του, και αναδείχθηκαν τραγικά μέσα στην πανδημία. Οι περιφρονημένοι κατά το πλείστον άνθρωποι του χώρου μας ζουν στο πετσί τους τις συνέπειες. Όταν τα διάφορα ιδρύματα καιροφυλακτούν να επιβάλουν έναν πολιτισμό «άνευ», ο ρόλος του υπουργείου πρέπει να καταστεί αποφασιστικός επιτέλους για έναν πολιτισμό με αντικείμενο τις ανάγκες όλου του λαού.

Το 2016 αποκτήσατε μαζί με τον σύζυγό σας και ηθοποιό Αντώνη Ξένο τον δικό σας θεατρικό χώρο, το Από Κοινού Θέατρο. Πώς το αποφασίσατε και ποιο είναι το όραμά σας για τον συγκεκριμένο χώρο;

Να ξεκαθαρίσουμε αρχικά πως ο χώρος είναι ενοικιαζόμενος, δεν είναι ιδιοκτησία μας, αλλά τον φτιάξαμε με τα χέρια μας, με κόπο και όνειρα. Έχουμε ήδη τέσσερα χρόνια λειτουργίας με άξιες λόγου παραστάσεις και σημαντικές συνεργασίες. Ευτυχώς για μας, εξαιρετικοί άνθρωποι μας εκτιμούν και συμπαραστέκονται δημιουργικά στις επιδιώξεις μας. Φέτος είμαστε επιχορηγούμενοι από το υπουργείο Πολιτισμού για ποντιακό θέατρο για την περίοδο 2020-2021.

Ποια είναι τα θεατρικά σας σχέδια μετά το «Μένουμε… ταπί»;

Θα επαναλάβουμε αρχικά τις «Καρέκλες» του Ιονέσκο σε σκηνοθεσία Κοραή Δαμάτη και στη συνέχεια θα παρουσιάσουμε τα τρία ποντιακά μονόπρακτα για τα οποία έχουμε επιχορηγηθεί.

Φωτό: Φραντζέσκα Καλπακίδου

INFO

«Μένουμε… ταπί»

Κείμενα: Δημήτρης Χαλιώτης

Σκηνοθεσία: Ελένη Γερασιμίδου

Χορογραφίες: Mia Molika

Παίζουν: Ελένη Γερασιμίδου, Αντώνης Ξένος, Αγγελική Ξένου, Ανδρέας Βελέντζας

Από Κοινού Θέατρο

Ευπατριδών 4, Γκάζι

Τηλ. επικοινωνίας: 211 4057249