Ισμήνη Μίχα: «Δύσκολος ο δρόμος της τέχνης»

Στην πιο ανθρωποκεντρική της έκθεση έως σήμερα, η Ισμήνη Μίχα υμνεί τις γυναίκες. Οι δικές της γυναίκες είναι νεαρές, αλλά ώριμες, αποφασιστικές, σαγηνευτικές και συνειδητοποιημένες. Η εικαστικός, εμπνευσμένη από την Αναγέννηση, τοποθετεί τις ρεαλιστικές μορφές της σε ένα μπαροκικό, θεατρικό σκηνικό, προσδίδοντάς τους μια μυστηριακή διάθεση. Τα πρόσωπα στα έργα της συνήθως δεν φαίνονται, δυσκολεύοντας τον θεατή να προσεγγίσει τα μάτια τους, τον καθρέφτη της ψυχής τους. Είναι, όμως, η γλώσσα του σώματός τους που μαρτυρά πολλά για τον εσωτερικό τους κόσμο… 

Ποια ήταν η στιγμή που σας έκανε να συνειδητοποιήσετε ότι θέλετε να γίνετε εικαστικός;Πάντα ήταν αυτό που ήθελα να κάνω. Από μικρό παιδάκι, θυμάμαι, ζωγράφιζα παντού: στα βιβλία μου, στα τετράδιά μου, στο θρανίο, στους τοίχους. Ειδικά όταν συνειδητοποίησα ότι με τα χρώματα μπορώ να δώσω μια εικόνα συναισθημάτων. 

Γιατί στραφήκατε στη ζωγραφική;Γιατί είναι η μεγάλη μου αγάπη, ένα ταξίδι συναισθημάτων, μια φυγή σε έναν άλλον κόσμο, στον κόσμο μου. Τα όνειρα και τα παραμύθια ζωγραφίζονται πάντα με τα πιο όμορφα χρώματα. Αυτά κυριαρχούν μέσα μου και αυτά θέλησα να εκφράσω με τα πινέλα μου. Είναι η δική μου ελεύθερη έκφραση με βάση αυτά που νιώθω και αυτά που συμβαίνουν γύρω μου. 

Ποια είναι η βασική πηγή της έμπνευσής σας;Πηγή έμπνευσης για μένα είναι κάτι που βλέπω και με αναστατώνει εσωτερικά ή βιώνω εκείνη τη στιγμή. Αυτό που νιώθω και αυτό που μου προκαλούν οι γύρω μου. Ό,τι με αγγίζει, το εκφράζω με χρώματα. Περισσότερο με ελκύει η ανθρωποκεντρική ζωγραφική. Και ειδικότερα η γυναίκα, γιατί πιστεύω ότι έχει πολλά πρόσωπα. 

Ποιοι ήταν οι έως τώρα σημαντικότεροι σταθμοί στην πορεία σας και γιατί;Όλη την πορεία της ζωής μου τη θεωρώ σημαντική. Ειδικά στην τέχνη, σημαντικός σταθμός ήταν η κάθε μου έκθεση, όπως και οι άνθρωποι που γνώρισα. Αυτοί που θαύμασαν τα έργα μου, αλλά κι εκείνοι που έγραψαν γι’ αυτά. Όπως ο Γιώργος Καλακαλλάς, καθηγητής της Σχολής Καλών Τεχνών, ο Μάκης Αποστολάτος, κριτικός τέχνης, ο ακαδημαϊκός Ευάγγελος Μουτσόπουλος και η Λύμπερτυ Πολύζου, ιστορικός τέχνης, που εμβαθύνοντας στους πίνακές μου έγραψε ένα υπέροχο κείμενο. 

Πώς προέκυψε ο τίτλος της καινούργιας σας έκθεσης;Γεωμετρία είναι το διαμάντι στον χώρο της ενέργειας και μια ανώτερη γνώση. Η ζωή μας είναι χρώμα, σχήμα και συναίσθημα. Η πορεία μας στον κόσμο δεν είναι μια ευθεία, αλλά μια συνεχόμενη τεθλασμένη με διάφορα συναισθήματα. Μια σύνθεση με τεθλασμένες δημιουργεί ένα δυναμικό και ενδιαφέρον αποτέλεσμα. Περιέχει ένταση, κίνηση, ρυθμό. 

Γιατί επιλέξατε να κρύψετε τα πρόσωπα των γυναικών;Θέλησα οι γυναίκες στα έργα μου να μην έχουν ηλικία, να έχει σταματήσει ο χρόνος γι’ αυτές μέσα σε ένα ιδεατό περιβάλλον. Πιστεύω ότι η γυναίκα, που είναι δημιουργός της ζωής και τη διαμορφώνει με δύναμη, ομορφιά και αρμονία, έχει το χάρισμα με το σώμα της να δίνει μηνύματα. Αυτά τα μηνύματα θέλησα να μεταφέρω στον θεατή, επιθυμώντας να ερμηνεύει τον πίνακα με τον προσωπικό του τρόπο, όχι μόνο με αυτό που βλέπει αλλά και με αυτό που φαντάζεται μέσα από τη δική του αλήθεια. 

Τα στερεότυπα κατά των γυναικών υφίστανται και μάλιστα αναπαράγονται από τα social media. Θεωρείτε ότι με όπλο την τέχνη μπορεί να αφυπνιστεί και να αλλάξει προς το καλύτερο η κοινωνία;Κοινωνία είμαστε όλοι εμείς. Εμείς τη φτιάχνουμε, εμείς τη διαμορφώνουμε. Είναι η εικόνα που ο καθένας μας της δίνει. Η γυναίκα ανά τους αιώνες υμνήθηκε και υμνείται μέσα από την τέχνη. Αν συλλογιστεί και αναλογιστεί ο καθένας τι είναι η γυναίκα στη ζωή του, θα πάρει και τη θέση που της αξίζει.Και βέβαια η τέχνη μπορεί να αλλάξει και να αφυπνίσει την κοινωνία. Ο δημιουργός επεμβαίνει στον κόσμο, τον απεικονίζει, τον κατακτά με την ομορφιά και προσφέρει τη μαρτυρία του. Διδάσκει, στοχάζεται. Η τέχνη είναι παντού. Δεν νοείται πολιτισμός χωρίς αυτήν. Όλος ο πνευματικός κόσμος με μια φωνή πάντα. Είναι εκεί που τον χρειάζεται η κοινωνία, έχει λόγο και έκφραση μέσα από το έργο του. 

Ποιες οι δυσκολίες με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπος ένας καλλιτέχνης στην Ελλάδα;Δύσκολος ο δρόμος της τέχνης. Ένας νέος καλλιτέχνης πρέπει να έχει δύναμη ψυχής και πολλή αγάπη γι’ αυτό που κάνει. Το κράτος ποτέ δεν στήριξε, ούτε στηρίζει, τους καλλιτέχνες. Ο καθένας μόνος του πρέπει να παλεύει χαμένος μες στα χρώματα, με ατελείωτες ώρες δουλειάς και ελάχιστες ή καθόλου απολαβές, θυσιάζοντας πολλά από τον εαυτό του και από τους ανθρώπους που τον χρειάζονται. 

Τι σας αρέσει να κάνετε τον ελεύθερο χρόνο σας;Τον ελεύθερο χρόνο μου τον μοιράζομαι με τις δύο κόρες μου και τα αγαπημένα μου πρόσωπα, πηγαίνοντας θέατρο, κινηματογράφο και στα εικαστικά δρώμενα της πόλης. Επίσης, μου αρέσει να ταξιδεύω, να γνωρίζω πολιτισμούς και να βλέπω από κοντά τα αριστουργήματα των μεγάλων ζωγράφων. Και επειδή νους υγιής εν σώματι υγιεί, γυμνάζομαι όσο μπορώ. Ποιο είναι το μότο σας απέναντι στη ζωή;Η τέχνη, ο έρωτας και η αγάπη, ένα παράθυρο σε έναν μαγικό κόσμο, ένας κόσμος που δεν μπορεί να είναι ευθεία γραμμή, αλλά μια συνεχόμενη τεθλασμένη. Τι σας κάνει να αισιοδοξείτε και τι σας θλίβει;Με θλίβει η ανθρώπινη αλαζονεία και μισαλλοδοξία να κατακτήσει τη γη, καταστρέφοντάς την σε όλα τα επίπεδα.Αισιοδοξώ, σαν καλλιτέχνης που είμαι, πολεμώντας να δώσω την αλήθεια της ζωής με χρώματα. Μέσα από τα έργα μου θέλω να περάσω μηνύματα αισιοδοξίας και ελπίδας. Ο κόσμος, στη μάχη για ένα καλύτερο αύριο, έχει ανάγκη τους καλλιτέχνες του.  INFO«Η τεθλασμένη του κόσμου»Ατομική έκθεση της Ισμήνης ΜίχαΕγκαίνια: Παρασκευή 16 Οκτωβρίου, στις 19:00Πού: Αίθουσα Τέχνης Ελληνογαλλικού Συνδέσμου, πλ. Κολωνακίου 2, τηλ.: 210 3606231Διάρκεια έκθεσης: Έως Τρίτη 20 Οκτωβρίου