Εμμανουήλ Μαύρος: «Στις ψυχικές δράσεις δεν χρειάζεται να υπάρχει περιορισμός»

Η Θεατρική ομάδα ΜΗΔΕΙΑ παρουσιάζει το τελευταίο έργο του μεγάλου δραματουργού Ερρίκου Ίψεν “Όταν Ξυπνήσουμε Εμείς οι Νεκροί” σε μετάφραση (από το αγγλικό κείμενο του William Archer) και σκηνοθεσία Εμμανουήλ Γ. Μαύρου. Ο ίδιος μας μάς εξηγεί γιατί επέλεξε να ανεβάσει το κύκνειο άσμα του Ίψεν.

Μιλήστε μας με λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου «Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί» του Ε. Ίψεν που ανεβάσατε πρόσφατα με την Ομάδα σας Μήδεια.

Είναι γνωστό πως  ο μεγάλος Νορβηγός δραματουργός είχε την τάση  να δημιουργεί στα έργα του ερωτικά τρίγωνα μια κατάσταση δηλαδή κατά την οποία ο/η σύζυγος έχει ερωτική σχέση με κάποιον που είναι φίλος\φίλη του ενός ή του άλλου. Σε αυτό το τελευταίο έργο του ο μεγάλος δραματουργός μένει πιστός στην τεχνική του τριγωνικού παιχνιδιού  παρουσιάζοντας όμως ακόμα περισσότερες αλήθειες για την ψυχική ένταση που βρίσκονται οι χαρακτήρες του. Το Ιψενικό τρίγωνο, λοιπόν, είναι ένα μοτίβο που αναπαράγεται πολύ συχνά και μας δείχνει πώς η ζωή μερικών ανθρώπων τείνει να ακολουθήσει ένα κοινό "μονοπάτι" άλλοτε με κόστος και άλλοτε χωρίς.

Ο καθηγητής και γλύπτης Άρνολντ Ρύμπεκ έγινε παγκοσμίως γνωστός, κυρίως λόγω του πλαστικού αριστουργήματός του με τίτλο “Η Ημέρα της Ανάστασης”. Επιστρέφει στη πατρίδα του μετά από μια μακροχρόνια παραμονή στο εξωτερικό μαζί με τη νεαρή σύζυγό του Μάγια. Η σχέση του ζευγαριού έχει πλέον τελματώσει, με αποτέλεσμα και οι δυο τους να έχουν αποξενωθεί. Στο σανατόριο όπου διαμένουν, μια γυναίκα εμφανίζεται ξαφνικά για να ταράξει το παρελθόν του διάσημου γλύπτη και καθηγητή. Η γυναίκα αυτή είναι η Ειρήνη, η οποία είχε ποζάρει ως μοντέλο του στο έργο που τον έκανε γνωστό ανά τον κόσμο και ταυτόχρονα η μούσα του Ρύμπεκ όταν ήταν ακόμα νέος και άσημος.

Όμως για την Ειρήνη, ο Ρύμπεκ δεν ήταν ο καλλιτέχνης, αλλά ο ανεκπλήρωτος έρωτας που άφησε πίσω μετά την ολοκλήρωση του έργου του “Η Ημέρα της Ανάστασης”. Η Ειρήνη τον κατηγορεί για την καταστροφή της ζωής της, με τον Ρύμπεκ να αναγνωρίζει το λάθος του και να της ζητά να ζωντανέψουν για μια ακόμα φορά τον έρωτά τους, που ίσως η αναγέννηση αυτή να σταθεί ως εφαλτήριο βοήθειας για την τέχνη του, επανακτώντας την δημιουργική του δύναμη.

Η Μάγια, η σύζυγός του, αποδέχεται τη θέληση του Ρύμπεκ να ζήσει με τον ανεκπλήρωτο αυτό έρωτά του, βρίσκοντας όμως η ίδια προστασία στον άξεστο, λαϊκό, λάγνο και γήινο Υλφέιμ, ο οποίος είναι ο ιδιοκτήτης του σανατορίου που διαμένουν. Ο Ρύμπεκ και η Ειρήνη αποφασίζουν να ακολουθήσουν το δικό τους δρόμο ανεβαίνοντας στην κορυφή ενός βουνού, με την διαδρομή αυτή να τους φέρνει σε κάποια συμφιλίωση, όμως ο δρόμος για μια καινούργια ζωή προς την ψυχική ελευθερία είναι μακρύς και ίσως ατελείωτος!

Γιατί επιλέξατε να ανεβάσετε το κύκνειο άσμα του Ίψεν;

Το τελευταίο έργο του μεγάλου δραματουργού Ερρίκου Ίψεν έχει να κάνει με ένα υποβόσκων αναρχισμό - που αυτό τον αναρχισμό όποτε τον συναντώ σε έργα τον λατρεύω - που συναντά την ουτοπική ελευθερία της ψυχής και συνάμα του ανθρώπου, μακριά από στερεότυπα και πολιτικοκοινωνικές πραγματικότητες. Αυτή η σύμβαση μας δίνει την δυνατότητα μιας άχρονης τοποθέτησης. Όπως σε όλα τα έργα του είναι βαθύτατα πολιτικός και πλησιάζοντας προς την ολοκλήρωση, καταλαβαίνοντας δηλαδή το τέλος του το βιολογικό και κυρίως το καλλιτεχνικό, συμπλέκει επεισόδια τα οποία αφενός είναι κοινωνικά και συνάμα πολιτικά. Το κυριότερο, τα επεισόδια αυτά είναι βαθύτατα ανθρωπινά. Το συγκεκριμένο έργο όταν το διάβασα πριν 30 χρόνια στην αγγλική γλώσσα το λάτρεψα γι αυτό ακριβώς τον αναρχισμό που κρύβει.

Το έργο βρίθει από συμβολισμούς, αντιμετωπίσατε δυσκολίες στην απόδοση των συμβολισμών του έργου;

Δυσκολίες όχι, δεν θα το έλεγα. Αναλύσαμε με την θεατρική μας ομάδα το έργο σε βάθος, τους μετέφερα αυτό που ήθελα από την αρχή να κάνω και μείναμε πιστοί σε αυτό. Αυτό το άχρονο που σου δίνει την δυνατότητα το κείμενο να το αναπαραστήσεις, αλλά συνάμα να μεταδώσεις τα παιχνίδια του "εγω", του "υπερεγώ", του καλού και του κακού που υποβόσκει στο μέσα μας και είναι τόσο διαχρονικό που παρατηρείται πολύ συχνά στις σχέσεις των ανθρώπων και το συναντάμε μάλιστα στις ανθρώπινες κοινωνίες, ίσως ακόμη και από την αρχή της ύπαρξής τους.

Κρίνετε ότι υπάρχουν διαφορές της πριν και μετά το lock down εποχής για το θέατρο;

Σαφέστατα υπάρχουν... Υπάρχει αυτή την στιγμή κοινό που είναι εγκλωβισμένο και δεν μπορεί να πάει θέατρο. Η μετά  lock down εποχή έδειξε πως το κοινό αναζητούσε το θέατρο και το ευχάριστο ήταν πως αποζητούσε τις μικρές σκηνές, το πυρήνα δηλαδή του πειραματισμού και της μετάδοσης μηνυμάτων. Η δική μου θέση πάντως είναι πως στις παραστατικές και οπτικοακουστικές τέχνες, αλλά και σε όλες τις ψυχικές δράσεις αυτές που έχουν να κάνουν με την αγωγή της ψυχής, δεν χρειάζεται να υπάρχει περιορισμός. Λογική χρειάζεται, που μια τέτοια λογική απουσιάζει από τα κέντρα των αποφάσεων. Είναι να απορείς πως είναι δυνατόν τόσο πολλοί ηλίθιοι να έχουν μαζευτεί σε ένα κτίριο, να συνομιλούν και να αποφασίζουν δίχως να λένε τίποτα. Μιλώ ξεκάθαρα για τους εμβολιασμένου και ανεμβολιαστους, που έχει κάτσει ως κατάρα εντολής πάνω από τα κεφάλια μας. Σαν να μην έφτανε αυτό άρχισαν και τα τύμπανα του πολέμου. Όλες οι τέχνες αποτελούν ένα μεγάλο κεφάλαιο παιδείας και γνώσης για το κάθε άτομο ξεχωριστά, όταν κάτι το περιορίζεις, σημαίνει πως κάτι φοβάσαι. Γενικότερα πάντως η μετά το lock down εποχή είναι μια περίοδος σύγχυσης όπου δεν μπορεί κάποιος έτσι να βγάλει σαφή συμπεράσματα.

Το θέατρο Δρόμος είναι μια καινούρια άφιξη στην θεατρική Κυψέλη, μιλήστε μας λίγο για τη φιλοσοφία και το σκεπτικό του ρεπερτορίου του καινούριου Θεάτρου.

Το θέατρο "ΔΡΟΜΟΣ" με υπότιτλο "στέκι τεχνών" σχεδιάστηκε στα πρότυπα των μικρών alternative underground theatres του Λονδίνου έχοντας στο μυαλό μας μόνο μια σκέψη.

Ελεύθερο βήμα έκφρασης σε όλους! Αποτέλεσε μάλιστα και μια ανάγκη για να έχει μόνιμη στέγη η Θεατρική Ομάδα ΜΗΔΕΙΑ. Έκφραση, πειραματισμός και τόλμη είναι αυτά που μας διακρίνουν, σε μια μικρή σκηνή μπορείς να χωρέσεις όλες τις ομορφιές του κόσμου - που θα έλεγε και ο Ίψεν. Μόνο που αυτές οι ομορφιές ως παραστατικές εικόνες άλλοτε είναι πικρές άλλοτε ευχάριστες. Το ρεπερτόριο μας κινείται μεταξύ κλασικών και σύγχρονων κοινωνικοπολιτικών θεατρικών έργων εμπλουτισμένα από δυστοπικές δράσεις και ατμόσφαιρες, οι οποίες καταλήγουν σε ένα ευτοπικό αποτέλεσμα.. Η φιλοσοφία του θεάτρου και κατ' επέκταση της ομάδας ΜΗΔΕΙΑ είναι το παλιό να ενωθεί με το νέο, για να χτιστεί το θέατρο της ομάδας. Το σύγχρονο θέατρο και οι τάσεις που αναπτύσσονται εκτός συνόρων ο "μαέστρος" αποτελεί μέλος μιας ομάδας και η ομάδα συντάσσεται σε ένα όραμα για ένα κοινό θετικό αποτέλεσμα. 

Πόσο σημαντικοί είναι οι συντελεστές, πέρα από τους ηθοποιούς, για την ολοκλήρωση μιας παράστασης, έχετε σταθερούς συνεργάτες και με ποιο κριτήριο τους επιλέξατε;

Απόλυτα σημαντικοί. Η Θεατρική Ομάδα ΜΗΔΕΙΑ για όλα τα έργα της έχει σταθερούς συνεργάτες που εμπιστεύονται τους πόθους και τα οράματά μας και επενδύουν με την εμπειρία τους και τις γνώσεις τους να συνεισφέρουν σε αυτά. Το να κάνεις λοιπόν μια επιλογή για εμάς είναι να φτάσεις να γίνεις μέλος αυτών των πόθων και των οραμάτων και όλοι όσοι συνεργάζονται με το θέατρο ΔΡΟΜΟΣ και ειδικότερα τη Θεατρική Ομάδα ΜΗΔΕΙΑ το έκαναν πράξη. Για να φτάσουμε σε αυτό το επιθυμητό σημείο ευτυχώς δεν αντιμετωπίσαμε πολλές δυσκολίες στις επιλογές, εκτός μικρών εξαιρέσεων.

Τι θα δούμε στη συνέχεια στο Θέατρο Δρόμος;

Το μόνο που μπορώ να ανακοινώσω αυτή την στιγμή είναι η συνεργασία μας με τον Θοδωρή Γκόγκο και το Politheatro Performing Arts στο «ΠΑΛΤΟ» του Νικολάι Γκόγκολ αλλά και την «ΑΡΡΏΣΤΙΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ» της Μαργκερίτ Ντυράς από την Θεατρική Ομάδα ΜΗΔΕΙΑ. Στήνεται πάντως ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον θεατρικό πρόγραμμα με  την Θεατρική Ομάδα ΜΗΔΕΙΑ σε ένα απόλυτα επίκαιρο θεατρικό έργο. Αυτή είναι η μαγεία άλλωστε των κλασικών έργων, είναι πάντα επίκαιρα. 

Φωτογραφία: Χριστίνα Φυλακτοπούλου

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΜΗΔΕΙΑ

Όταν Ξυπνήσουμε Εμείς οι Νεκροί

Ερρίκου Ίψεν

Συντελεστές

Συγγραφέας: Ερρίκος Ίψεν

Μετάφραση (από το αγγλικό κείμενο του William Archer): Εμμανουήλ Γ. Μαύρος

Σκηνοθεσία: Εμμανουήλ Γ. Μαύρος

Καλλιτεχνική Επιμέλεια- Σκηνικά: Ρένα Σανταμούρη

Κοστούμια: Μάγδα Καλορίτη

Μουσική: Crypt of Insomnia

Φωτισμοί: Χριστίνα Φυλακτοπούλου

Κινησιολογία: Ναταλία Βογιατζόγλου, Εύη Τσακλάνου

Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου

Trailer: Εμμανουήλ Γ. Μαύρος

Video Post Production: Μανώλης Πετρής

Σχεδιασμός Αφίσας: Ρένα Σανταμούρη

Ψιμυθιολόγος: Γιώτα Κουτσάφτη

Βοηθός Σκηνοθέτη: Ήρα Δαμίγου

Παραγωγή: Medea Pictures

Διανομή (αλφαβητικά): Αντώνης Αντωνάκος (Υλφέιμ),  Ναταλία Βογιατζόγλου (Μέτρ), Ήρα Δαμίγου (Μάγια Ρύμπεκ), Χριστίνα Κωνσταντινίδου (Ειρήνη), Σάββας Πογιατζής (Άρνολντ Ρύμπεκ), Εύη Τσακλάνου (Σκιά)

Πληροφορίες Παράστασης

Παραστάσεις                                                                                                                                            Από Σάββατο 26  Φεβρουαρίου

Ημέρες & ώρες παραστάσεων

Σάββατο στις 21:00 – Κυριακή στις 20:00

Τιμές εισιτηρίων

Γενική Είσοδος: 14€

Μειωμένο: 11€ (φοιτητικό, ανέργων, πολυτέκνων, ΑμεΑ, 65+)

Ειδικές Τιμές Για ομαδικές κρατήσεις άνω των 10 ατόμων (στο τηλέφωνο 210 88 18 906)

Διάρκεια παράστασης

90 λεπτά χωρίς διάλειμμα

Προπώληση εισιτηρίων

Viva.gr: https://www.viva.gr/tickets/theater/henrik-ibsen-when-we-dead-awaken/

Για την είσοδό τους στην παράσταση οι θεατές πρέπει να επιδεικνύουν είτε πιστοποιητικό πλήρους εμβολιασμού είτε πιστοποιητικό νόσησης, καθώς και πιστοποιητικό ταυτοπροσωπίας (αστυνομική ταυτότητα, διαβατήριο, δίπλωμα οδήγησης). Επίσης  υποχρεούνται να φορούν μάσκα κατά την παραμονή τους σε όλους τους χώρους του θεάτρου.

Θέατρο Δρόμος

Αγ. Μελετίου 25, Αθήνα

Τηλ. 210 8818906

Web Site: https://dromostheatre.gr/

Facebook: https://www.facebook.com/dromostheatre

Instagram: https://www.instagram.com/dromostheatre/