Πωλίνα: Θέλει θυσίες το ΟΧΙ
Πωλίνα, Μπίγαλης, Χαριτοδιπλωμένος.
Οι ιερείς της ποπ των «αθώων» 80s και 90s συνυπάρχουν επί σκηνής σε μια σειρά συναυλιών που
έμελλαν να γίνουν κάτι περισσότερο από comeback. Μεταμφιέζουν το
Κύτταρο σε μηχανή του χρόνου και στήνουν ένα ξέφρενο πάρτι με προσκεκλημένους
απ’ όλες τις γενιές. Νοσταλγία ή αναβίωση; Η Πωλίνα έχει τις απαντήσεις.
Μα τι γίνεται
επιτέλους στο Κύτταρο; Φαίνεται πως το πάρτι δεν έχει τελειωμό. Οι συναυλίες
σας κάθε φορά έχουν περισσότερα από 1.000 άτομα προσέλευση, περισσότερο κόσμο
κι από τα… μπουζούκια. Πώς το εξηγείτε;
Η αναβίωση των 80s-90s πράγματι ήταν
μια ευχάριστη έκπληξη για μας, και απρόσμενη, γιατί μεσολάβησαν χρόνια με άλλα
ακούσματα και άλλο τρόπο διασκέδασης, φαίνεται όμως πως αυτό το φασόν καρμπόν και
γενικά οι ρυθμοί της απόλυτα επιφανειακής ζωής και διασκέδασης μας γύρισαν στα
χρόνια της αθωότητας. Tο σημαντικό και
περίεργο είναι ότι αυτή η αναβίωση έγινε από νεαρές ηλικίες, με αποτέλεσμα ο
χαμός στις συναυλίες μας να έχει μέσο όρο ηλικίας 20-25 χρονών άτομα.
Όταν ξεκινούσατε
τις συναυλίες με τον Κώστα Μπίγαλη, περιμένατε αυτή την ανταπόκριση;
Με τον Κώστα Μπίγαλη πρωτοδουλέψαμε πριν από είκοσι χρόνια στο Αχ Μαρία στα
Εξάρχεια και στήσαμε μια παράσταση μουσικοθεατρική με εξαιρετικές κριτικές και
έτσι, πριν από τρία χρόνια, όταν ξαναβρεθήκαμε στον ιστορικό αυτό χώρο του
Κυττάρου, νιώσαμε πως ξεκινούσαμε δεύτερη καριέρα. Οι λίγες εμφανίσεις μας πιο
πριν είχαν επιτυχία, αλλά το θέαμα, τα συναισθήματα, ο πανικός και η απόλυτη
ταύτιση με το κοινό, που συνεχώς αυξανόταν, ήρθε στον μαγικό χώρο του Κυττάρου.
Είστε από τα πρόσωπα
που στιγμάτισαν τα ξέφρενα 80s. Τα αναπολείτε;
Δεν αναπολώ εκείνα τα χρόνια, απλώς απολαμβάνω το καινούργιο που βιώνω τώρα
περισσότερο από τότε, γιατί τώρα, μετά τα μαγικά χρόνια με τον Κραουνάκη, όλη η
μουσικοθεατρική μου παιδεία βγαίνει στις παραστάσεις που στήνουμε. Το επίσης
μαγικό στο Κύτταρο είναι ότι όλες οι γενιές, όλα τα κοινωνικά στρώματα, και οι
μπουζουκόβιοι ακόμα, γίνονται ένα, διασκεδάζουν πραγματικά, χορεύοντας και
τραγουδώντας, απελευθερωμένοι από τη στημένη διασκέδαση και τη δηθενιά των
προηγούμενων ετών.
Η δεκαετία του
’80 δεν είχε, όμως, μόνο αθώες καλλιτεχνικές στιγμές. Ήταν η εποχή που μπήκαν
και τα θεμέλια για πολλές ελληνικές παθογένειες. Πολλοί είναι εκείνοι που όταν
αναλύουν το τωρινό οικονομικοπολιτικό κατεστημένο ανατρέχουν σ’ εκείνη τη
δεκαετία για να βρουν εξηγήσεις. Βλέπαμε κι εμείς τα λάθη από τότε. Γιατί,
νομίζετε, εμείς ως πολίτες δεν αντιδρούσαμε τότε;
Δεν πιστεύω πως το πρόβλημα άρχισε τη δεκαετία του ’80. Πάντα ο Έλληνας
είχε τη νοοτροπία της αρπαχτής και του βολέματος, απλώς το ’80 και το ’90 βρήκε
έδαφος, με τις εικονικές προσφορές από παντού, να θεωρεί το σπίτι και το τζιπ
στόχο ζωής. Και όντας όλοι βολεμένοι, γιατί να αντιδράσουμε;
Και τώρα τι
περιθώρια αντίδρασης έχουμε;
Πάντα υπάρχουν περιθώρια αντίδρασης, επανάστασης και ξεσηκωμού, φτάνει οι Νεοέλληνες
να καταλάβουν ότι από τον καναπέ και με μούντζες έξω από τη Βουλή αλλαγή δεν
έρχεται. Θέλει θυσίες το ΟΧΙ.
Ο ρόλος του
καλλιτέχνη ποιος οφείλει να είναι, πέραν της ψυχαγωγίας;
Ο ρόλος του καλλιτέχνη, πέρα από την ψυχαγωγία, είναι να εκπαιδεύει και να
προσφέρει πολιτισμό με το έργο του, να είναι πολιτικοποιημένος αλλά ανεξάρτητος
και όχι καθοδηγούμενος από κόμματα, θρησκείες και άλλα φασιστικά σύμβολα που
καταστρέφουν χώρες και λαούς.
INFO
Κώστας Χαριτοδιπλωμένος & Polis, Κώστας Μπίγαλης,
Πωλίνα
Σάββατο 13 Φεβρουαρίου: St. Valentine’s Night
Παρασκευή 19 & Σάββατο 20 Φεβρουαρίου: Απόκριες
Παρασκευή 4 & Σάββατο 5 Μαρτίου
Παρασκευή 11, Σάββατο 12, Κυριακή 13 Μαρτίου: Μασκέ
Τηλ.: 210 8224134,6977 641373
