Έξι βιβλία για τον Νοέμβριο
Άρης Σφακιανάκης, Η σκιά του κυβερνήτη, εκδ. Κέδρος
Τέλη του 1827. Ο Καποδίστριας φτάνει στη χώρα και ρίχνεται αμέσως στη δουλειά. Στην αρχή γίνεται δεκτός με ανακούφιση και ενθουσιασμό. Ωστόσο, δεν αργεί να συναντήσει τα πρώτα εμπόδια. Οι κοτζαμπάσηδες αντιδρούν, οι οπλαρχηγοί δυσανασχετούν, η αντιπολίτευση μηχανορραφεί. Και ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας εγκαταλείπεται σιγά σιγά απ’ όλους. Ή σχεδόν απ’ όλους. Πλάι του στέκει ως το τέλος ο σωματοφύλακάς του. Μέσα από τη δική του αφήγηση ζούμε τα πιο σημαντικά γεγονότα του τόπου αλλά και τις προσωπικές στιγμές του Καποδίστρια μέχρι τις 27 Σεπτεμβρίου του 1831 που πέφτει νεκρός από τους Μαυρομιχάληδες στην είσοδο μιας εκκλησίας του Ναυπλίου.
Γιώργος Κοντογιώργης, Νίκος Πουλαντζάς – Κράτος, κοινωνικές τάξεις, καπιταλισμός, ιμπεριαλισμός, εκδ. Παπαζήση
Ο Νίκος Πουλαντζάς αποτέλεσε μία από τις σημαντικότερες μορφές του κοινωνικού στοχασμού μεταπολεμικά, αναλαμβάνοντας το κρίσιμο εγχείρημα της ανανέωσης της μαρξιστικής σκέψης. Με το παρόν βιβλίο, στο οποίο περιέχονται οι διαλέξεις του Πουλαντζά στο Πάντειο Πανεπιστήμιο κατά το έτος 1977, παρουσιάζονται αφενός οι βασικές συντεταγμένες του έργου του πάνω σε κρίσιμα ζητήματα της πολιτικής και της οικονομίας και αφετέρου οι πνευματικές του κατακτήσεις κατά την τελευταία περίοδο της στοχαστικής του παραγωγής. Στο βιβλίο αυτό ο Γιώργος Κοντογιώργης, με μια εκτενή εισαγωγή, αναλαμβάνει την ευθύνη της κριτικής αποτίμησης τόσο της θεωρητικής σχέσης του Πουλαντζά με τον μαρξισμό όσο και της διαχρονικότητας του έργου του.
Χριστίνα Πουλίδου, Πέρα Δώθε, εκδ. Μεταίχμιο
Η οικογένεια Χωρέµη, ξεριζωμένη από τη γενέτειρά της, τη Χίο, για να γλιτώσει από τη σφαγή του 1822, ξαναχτίζει µε επιμονή και πίστη στην πρόοδο τη ζωή της στη Σύρο, όπου στη διάρκεια των χρόνων συγκεντρώνονται πρόσφυγες και κατατρεγμένοι από διάφορες περιοχές της Μεσογείου. Οι οικονομικές δραστηριότητες της οικογένειας συνδέονται µε τη ραγδαία ανάπτυξη της Ερμούπολης και την ανάδειξή της σε εμπορικό και ακτοπλοϊκό κέντρο στα μέσα του 19ου αιώνα. Ο καιρός κυλά και τα µέλη της οικογένειας ερωτεύονται, παντρεύονται, σπουδάζουν στο εξωτερικό, παραθερίζουν όλοι μαζί στο Πισκοπιό, εξελίσσονται παράλληλα µε τον τόπο. Μια τραγωδία, ωστόσο, που ρίχνει βαριά τη σκιά της στην οικογένεια Χωρέµη θα σταθεί η αφορμή για να αναδυθούν έριδες και ανταγωνισμοί, ανοίγοντας έναν ακόμη κύκλο στο αδιάκοπο πέρα δώθε των µελών της.
Victoria Hislop, Όσοι αγαπιούνται, εκδ. Ψυχογιός
Στην κατοχική Ελλάδα η δεκαπεντάχρονη Θέμις βλέπει την οικογένειά της να ταλανίζεται από βαθιές πολιτικές διαφορές. Και το χάσμα ανάμεσα σ’ αυτούς που αγαπά βαθαίνει, όσο η χώρα βυθίζεται στην ανέχεια. Καθώς η δυστυχία μεγαλώνει γύρω της, και φίλοι της χάνονται από τον μεγάλο λιμό, η Θέμις μπαίνει στην Αντίσταση. Στον Εμφύλιο που ακολουθεί μετά την Απελευθέρωση, η Θέμις θα ενταχθεί στον Δημοκρατικό Στρατό, όπου θα βιώσει τον έρωτα, το μίσος και τον παραλογισμό του αδελφοκτόνου πολέμου. Ύστερα, θα έρθει η εξορία, στη Μακρόνησο και στο Τρίκερι. Μια άλλη κρατούμενη θα σταθεί στο πλευρό της στις κακουχίες και οι ζωές τους θα δεθούν με τρόπο απρόβλεπτο. Ώσπου, κάποια στιγμή, η Θέμις θα πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στα «πιστεύω» της και τη λαχτάρα της να ζήσει.
Γρηγόριος Γ. Σπυράκης, Τερματικός Σταθμός, εκδ. Libron
«Είχα αυτή τη συνήθεια, να θέλω στο τέρμα να διασχίζω το άδειο βαγόνι. Προσποιούμουν ότι καθυστερώ, τους άφηνα όλους να βγουν και στο τέλος περπατούσα στον έρημο διάδρομο μέχρι την πρώτη του πόρτα. Από εκεί έβγαινα· όταν ήξερα ότι δεν υπάρχει άλλη ψυχή μέσα, όταν τα φώτα μες στον συρμό χαμήλωναν και οι πόρτες του ξέμεναν ανοιχτές, λες και μόλις ήρθαν στην επιφάνεια ν’ ανασάνουν». Η Libron Εκδοτική μάς προσκαλεί στην παρουσίαση της συλλογής διηγημάτων του Γρηγορίου Σπυράκη, με τίτλο «Τερματικός Σταθμός», τη Δευτέρα 4 Νοεμβρίου, στις 17:30, στο Polis Art Café (Αίθριο Στοάς του Βιβλίου, Πεσμαζόγλου 5). Για το βιβλίο θα μιλήσει ο Γιώργος Μπασιάκος (ηθοποιός). Αποσπάσματα θα διαβάσει η Κλέλια Πάππου (εκδότρια). Συμμετέχουν οι μουσικοί Αντιγόνη Πενέζη (κιθάρα-τραγούδι) και Κώστας Μπιλίσης (πιάνο-τραγούδι).
Άλβιν Μέγιερ, Μην ξεχάσεις το όνομά σου – Τα παιδιά του Άουσβιτς, εκδ. Καπόν
Τα παιδιά στο Άουσβιτς: είναι η πιο σκοτεινή κηλίδα μιας σκοτεινής ιστορίας. Εκτοπίστηκαν με τους γονείς τους στο Άουσβιτς ή γεννήθηκαν εκεί, κάτω από αδιανόητες συνθήκες. Λίγα επιβίωσαν. Την ημέρα, το βράδυ, τη νύχτα: ο αποχωρισμός από τους γονείς και τα αδέλφια, τα λεγόμενα «μπλοκ των παιδιών» στο στρατόπεδο, τα πειράματα στα οποία υποβλήθηκαν, η μόνιμη πείνα, η λαχτάρα για την οικογένεια, για ένα ζεστό πάπλωμα, για ασφάλεια. Μετά την απελευθέρωσή τους, κάποια από αυτά δεν γνώριζαν το όνομά τους, ούτε την ηλικία τους ή την καταγωγή τους. Σχεδόν όλα ήταν ορφανά. Για ολόκληρες δεκαετίες, ο Άλβιν Μέγιερ έψαξε, με μεγάλη υπομονή, να βρει τα παιδιά του Άουσβιτς, μίλησε με ενσυναίσθηση μαζί τους και κέρδισε την εμπιστοσύνη τους. Ορισμένα από αυτά μίλησαν για πρώτη φορά για τη ζωή στο στρατόπεδο, για την παιδική τους ηλικία, όπου ο θάνατος ήταν μονίμως παρών αλλά ποτέ φυσικός.
