Τρία βιβλία για τον Σεπτέμβρη

Νίκος Μαθιουδάκης, Η οδύσ[σ]εια των λέξεων, επιμέλεια: Παναγιώτης Μιχαλόπουλος, πρόλογος: Peter Bien, εκδ. Κάπα Εκδοτική

Ο Νίκος Μαθιουδάκης παρουσιάζει την οδύσσεια των λέξεων μέσα σε ένα λογοτεχνικό δημιούργημα, από την έμπνευση και τη γραφή τους από τον συγγραφέα μέχρι την ανάγνωση και την κατανόησή τους από τον αναγνώστη, επικεντρώνοντας την έρευνά του στην «Οδύσεια» του Καζαντζάκη, η οποία αποτελεί θεματικά τη συνέχεια της «Οδύσσειας» του Ομήρου.

Ασχολείται με τις στρατηγικές κατανόησης της ποιητικής γλώσσας της «Οδύσειας» του Καζαντζάκη, προκειμένου να εντοπιστούν οι μέθοδοι που ακολουθεί ο εκάστοτε αναγνώστης για να αποκωδικοποιήσει τη σημασία άγνωστων λέξεων, διευκολύνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την κατανόηση του κειμένου, που είναι και ο κύριος σκοπός της διδασκαλίας της λογοτεχνίας.

Η παρούσα μελέτη αποτελεί την πρώτη γλωσσολογική πραγματεία για το μεγαλειώδες αυτό έπος του Νίκου Καζαντζάκη, μέσα από την οποία αναδεικνύονται το ύφος και η γλώσσα του Κρητικού λογοτέχνη, αλλά και ο λεξικογραφικός πλούτος που χρησιμοποιεί για την ποιητική σύνθεση της «Οδύσειάς» του.

Fang Fang, Το ημερολόγιο της Γουχάν, μτφρ.: Ορέστης Μανούσος, εκδ. Anubis

Στις 25 Ιανουαρίου 2020, όταν η κυβέρνηση της Κίνας επέβαλε γενικό lockdown στη Γουχάν, η Fang Fang ξεκίνησε να καταγράφει τα γεγονότα και τις σκέψεις της στα social media με τη μορφή ημερολογίου. Τις εβδομάδες που ακολούθησαν, οι νυχτερινές δημοσιεύσεις της έδωσαν φωνή στους φόβους, στην αγωνία, στην οργή και στις ελπίδες εκατομμυρίων συμπολιτών της, αντανακλώντας τον ψυχολογικό αντίκτυπο της καθημερινότητας στην επ’ αόριστον απομόνωση χωρίς αξιόπιστες πληροφορίες για την κατάσταση «εκεί έξω» – αφού, εκτός από μοναδικό παράθυρο στον έξω κόσμο, το διαδίκτυο αποτελούσε και βασική πηγή παραπληροφόρησης.

Με τον αριθμό των θυμάτων να αυξάνεται συνεχώς και την ανασφάλεια να κορυφώνεται, η συγγραφέας αντλούσε κουράγιο από το σθένος φίλων, επαγγελματιών στον τομέα της υγείας και εθελοντών. Παράλληλα, θεώρησε καθήκον της να εκφραστεί ενάντια στις κοινωνικές ανισότητες και στην κατάχρηση της εξουσίας, ερχόμενη σε σύγκρουση με την κυβέρνηση. Καθώς η Fang Fang εξιστορεί τις απαρχές της πανδημίας, εντοπίζουμε μοτίβα και λάθη τα οποία επανέλαβαν πολλές από τις χώρες που αντιμετώπισαν στη συνέχεια τον νέο κορονοϊό. Όπως μας θυμίζει η ίδια, ο εχθρός είναι κοινός για όλη την ανθρωπότητα και ο μόνος τρόπος να τον κατανικήσουμε είναι να συνεργαστούμε αρμονικά.

Ένα χρονικό για το ξεκίνημα της φονικής πανδημίας γραμμένο από το χέρι μιας από τους πιο καταξιωμένους συγγραφείς της Κίνας παρά τις απόπειρες λογοκρισίας του καθεστώτος.

Για πολλούς στην Κίνα, οι άμεσες, απερίφραστες και συνάμα συγκρατημένες αναρτήσεις της Fang Fang στα social media έγιναν γρήγορα η ανεπίσημη πηγή πληροφοριών για τα γεγονότα στη Γουχάν, δημοσιοποιώντας σε πραγματικό χρόνο τις εσφαλμένες αρχικές αναφορές των αξιωματούχων της Γουχάν, και την ταλαιπωρία και απόγνωση που ακολούθησαν.

Το «Ημερολόγιο της Γουχάν» έχει κυκλοφορήσει ήδη στα αγγλικά και στα γερμανικά, ενώ αναμένεται να μεταφραστεί σε 15 γλώσσες.

Jussi Adler Olsen, Το κορίτσι στο δέντρο, εκδ. Λιβάνη

Το 1997 η νεαρή Αλμπέρτε Γκόλντσμιντ παρασύρεται από ένα όχημα σε αυτοκινητόδρομο, όπου έχει πάει με το ποδήλατό της, και βρίσκεται κρεμασμένη σε ένα δέντρο δίπλα στον δρόμο, εκσφενδονισμένη από την πρόσκρουση με το αυτοκίνητο. Ο θάνατός της αντιμετωπίζεται ως τροχαίο δυστύχημα, αλλά ο αστυνομικός Κρίστιαν Χάμπερσοτ έχει τις αμφιβολίες του και ξεκινάει μια έρευνα για να αποδείξει ότι ο θάνατος της κοπέλας ήταν δολοφονία. Δεν καταφέρνει όμως να διαλευκάνει την υπόθεση, η οποία στη συνέχεια τον στοιχειώνει επί χρόνια, διαλύοντας και την οικογένειά του. Το 2014 ο Χάμπερσοτ επικοινωνεί με τον Καρλ Μερκ, τον επικεφαλής του Τομέα Q, για να ζητήσει τη βοήθειά του στη διερεύνηση της υπόθεσης Αλμπέρτε. Στην προσπάθεια ανακάλυψης του ενόχου για τον θάνατο της νεαρής κοπέλας και αποκάλυψης των πραγματικών γεγονότων που είχαν διαδραματιστεί δεκαεφτά χρόνια πριν, η μια έκπληξη διαδέχεται την άλλη, μέχρι και την τελευταία σελίδα του βιβλίου.

Σαν σε όνειρο, είχε αφήσει πίσω το σώμα της και αιωρούνταν σαν πουλί. Όχι, ακόμη καλύτερα, σαν πεταλούδα. Σαν ένα πολύχρωμο φτερωτό έργο τέχνης, που υπήρχε αποκλειστικά και μόνο για να χαρίζει ευτυχία και ομορφιά. Σαν ένα πλάσμα που έστεκε ψηλά, ανάμεσα στον ουρανό και στη γη, η μαγική αύρα του οποίου μπορούσε να αφυπνίζει τον κόσμο, να τον φέρνει σε επαφή με μια ατέλειωτη αγάπη και ευτυχία. Τότε θυμήθηκε τη σχολή και το ποδήλατο, το παγερό πρωινό και, πάνω απ’ όλα, το κροτάλισμα των δοντιών της. Και εκείνη ακριβώς τη στιγμή, καθώς η πραγματικότητα εισέβαλλε και η καρδιά της σταματούσε να χτυπάει, θυμήθηκε επίσης τον ξερό ήχο που άκουσε όταν τη χτύπησε το αυτοκίνητο, τον ήχο των κοκάλων που έσπαγαν, τα κλαδιά του δέντρου που τη συγκράτησαν, τη συνάντηση που…

Ο Γιούσι Άντλερ-Όλσεν είναι ο κορυφαίος συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων στη Δανία.