Τρία παιδικά βιβλία για τη Γιορτή της Μητέρας … και ένα για κείνη - Free Sunday
Τρία παιδικά βιβλία για τη Γιορτή της Μητέρας … και ένα για κείνη

Τρία παιδικά βιβλία για τη Γιορτή της Μητέρας … και ένα για κείνη

Ελέν Ντελφόρζ, Μαμά, εικονογράφηση: Κεντέν Γκρεμπάν, μτφρ.: Κατερίνα Φράγκου, εκδ. Φουρφουρί

1 min

 

Μια μοναδική λέξη, μια παγκόσμια λέξη. Μια λέξη συνώνυμη με την αγάπη, την τρυφερότητα, την ανάγκη, την ελπίδα, αλλά και μερικές φορές με την έλλειψη και την απουσία. Η ΜΑΜΑ, το μεγάλο σύμβολο, ο άνθρωπος που μας φέρνει στον κόσμο, μας κρατά, μας ορίζει σε τόσα κι άλλα τόσα. Η ΜΑΜΑ που φροντίζει, που παρηγορεί, που μαλώνει, η εργαζόμενη μαμά, η σύγχρονη μαμά. Υπάρχουν στον κόσμο τόσο πολλές μητέρες, τόσο διαφορετικές, καθεμία για ένα παιδί που γεννιέται. Όμως όταν μια μαμά κρατάει στην αγκαλιά της το μωρό της, η εικόνα είναι πάντα η ίδια. Κάθε σαλόνι και μια διαφορετική ιστορία – συγκινητική, τρυφερή, θλιβερή, μοναχική, αισιόδοξη, δυναμική και πάντα, μα πάντα, να πλημμυρίζει αγάπη.

Ένα εξαιρετικό, άκρως συγκινητικό και τρυφερό βιβλίο σε μια εντυπωσιακή έκδοση σε μεγάλο σχήμα. Μια υπέροχη συλλογή πορτρέτων αφιερωμένη στη μία και μοναδική… ΜΑΜΑ!

Έμιλι Γουίνφιλντ Μάρτιν, Τι υπέροχο πλάσμα θα γίνεις, μτφρ.: Μάρω Ταυρή, εκδ. Μεταίχμιο

2 min

Ένα βιβλίο-ύμνος στη μοναδικότητα κάθε ανθρώπινου πλάσματος, στις αμέτρητες δυνατότητες που ανοίγονται μπροστά του, αλλά και στην άνευ όρων αποδοχή και αγάπη των γονιών για το παιδί τους.

  • Πενήντα δύο εβδομάδες στη λίστα των best-sellers των «New York Times».
  • Στα 20 πρώτα παιδικά βιβλία του amazon.com για το 2015.
  • Καλύτερο βιβλίο της χρονιάς 2015, για το Amazon.
  • Καλύτερο εικονογραφημένο βιβλίο του 2015, για τη Huffington Post.
  • Το καλύτερο βιβλίο για καληνύχτα και καλύτερο εικονογραφημένο βιβλίο για το B&N.

Παναγιώτα Πλησή, Αν η μαμά σου φοράει ένα καπέλο από σύννεφο που βρέχει, εικονογράφηση: Αποστόλης Ιωάννου, εκδ. Κέδρος

3 min

Η μαμά μου φοράει για καπέλο ένα σύννεφο που βρέχει. Και το φοράει κάθε βράδυ. Σχεδόν. Νομίζω. Ξέρω πως δεν είναι σπάνιο, αλλά νομίζω πως δεν είναι και πολλές οι μαμάδες που φοράνε ένα καπέλο-σύννεφο που βρέχει.

«Μαμά, γιατί κλαις;» Καλά, μη μου απαντήσεις τώρα, γιατί θα μου χαλάσεις τα σχέδια. Έχω βάλει σκοπό να γράψω ένα ολόκληρο βιβλίο για σένα. Έχω βρει και τον τίτλο, αλλά σ’ το φυλάω για έκπληξη.

Ένας χαζός λόγος είναι να κλαις γιατί κάθε βράδυ ένα μυγάκι μπαίνει στο μάτι σου. Βασικά αυτός δεν είναι απλώς χαζός, δεν είναι καν λόγος! Πάντως μου φαίνεται απίθανο κάθε βράδυ να στραβώνεται ένα μυγάκι και, αντί να πάει αλλού, να μπαίνει μέσα στο μάτι αυτού που κλαίει!

Από την άλλη, ένας σοβαρός λόγος είναι να μην παίρνει μπρος το αυτοκίνητό σου το πρωί. Το δικό μας έχει σοβαρό πρόβλημα. Ο μηχανικός τού έχει δώσει λίγο χρόνο ζωής, αν δεν επισκευαστεί σύντομα. Αυτός είναι ένας πολύ σοβαρός λόγος για να κλαίει η μαμά σου, ειδικά αν δεν έχει λεφτά να το επισκευάσει, όπως η δική μου μαμά.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ενήλικες δεν αφήνουν ανεπηρέαστα τα παιδιά. Γι’ αυτό και η ηρωίδα του βιβλίου, η Ελπίδα, προσπαθεί να βρει, με τον αυθορμητισμό που χαρακτηρίζει τα παιδιά, μια εξήγηση για ό,τι απασχολεί και στενοχωρεί τη μαμά της.

Θέκλα Πετρίδου, Χαρούμενη μαμά = Χαρούμενα παιδιά, εκδ. Ψυχογιός

4 min

Η ψυχολόγος Θέκλα Πετρίδου, με μια απρόσμενη, πρακτική, αισιόδοξη και απελευθερωτική γραφή, διατυπώνει με λέξεις όλα αυτά που πραγματικά νιώθουμε οι γονείς, αλλά φοβόμαστε να εκφράσουμε.

Το βρεφικό κλάμα σού σπάει τα νεύρα, είναι στιγμές που νιώθεις άχρηστος γονιός, δεν αντέχεις τις αταξίες των παιδιών σου, τις περισσότερες φορές δεν ξέρεις πώς να τους συμπεριφερθείς, πώς να μιλήσεις για κάποια θέματα, πώς να καταλάβεις και να διαχειριστείς τόσο τα δικά σου όσο και τα δικά τους συναισθήματα.

Το να είσαι γονιός δεν είναι καθόλου εύκολη δουλειά και, σε μια προσπάθεια να την καταστήσει ευκολότερη, η Θέκλα Πετρίδου πραγματεύεται σε 18 κεφάλαια ισάριθμα θέματα που σχετίζονται με τον ρόλο του γονιού αναφορικά με την επικοινωνία κατά τη διάρκεια της εφηβείας και τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, το διαζύγιο και τη γονική αποξένωση, τις μονογονεϊκές οικογένειες και τον καθωσπρεπισμό μιας υποκριτικής κοινωνίας, τη δύσκολη στιγμή που αρρωσταίνει ένα παιδί και την ακόμα πιο δύσκολη που φεύγει.

Τα βασικά ερωτήματα είναι τρία:

  • Πρέπει να θυσιάζομαι για τα παιδιά μου;
  • Να ακούω το ένστικτό μου ή τους γύρω μου;
  • Να είμαι φίλος ή γονιός;