Τέσσερις ήττες στο πεζοδρόμιο και μία Προκαταρκτική στη Βουλή

Την απόλυτη προσήλωση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, στην πολιτική τακτική που προανήγγειλε στη συνέντευξή του στις 9 Φεβρουαρίου στον Alpha επιβεβαίωσαν οι τελευταίες δραματικές εξελίξεις σε ό,τι αφορά την καθημερινότητα της χώρας και την αντιμετώπιση της πανδημίας.

Εκείνη την ημέρα, απαντώντας σε ερώτηση του Αντώνη Σρόιτερ, είχε προτείνει στην κυβέρνηση μια προσυμφωνημένη ισοπαλία με αμοιβαία εκατέρωθεν απόσυρση των επιθετικών όπλων. Ο κ. Τσίπρας πρόσφερε αναστολή των διαδηλώσεων, ζητώντας ως αντάλλαγμα από την κυβέρνηση την αναστολή της νομοθετικής λειτουργίας του Κοινοβουλίου: «Οι διαδηλώσεις είναι βασικό συστατικό μιας δημοκρατίας, αν θέλουμε να λειτουργεί και να μην μπει σε καραντίνα. Εκτός αν αποφασίσουμε ότι η Βουλή θα αναστείλει τη λειτουργία της και ότι θα νομοθετεί μόνο σε ό,τι αφορά την πανδημία. Να μην υπάρχουν τότε συγκεντρώσεις».

Μάλιστα, όπως είχε διευκρινίσει, δεν ζητούσε από την κυβέρνηση να μην ψηφίσει τον νόμο για την παιδεία, αλλά να μεταθέσει την ψήφισή του σε λίγους μήνες, όταν τα πανεπιστήμια θα ήταν ανοιχτά.

Ο χρονικός ορίζοντας μιας τέτοιας πρότασης ήταν λογικά μέχρι τον Ιούνιο. Όμως αυτός ήταν και ο χρονικός ορίζοντας για την παραγραφή της δικογραφίας που αφορούσε την εμπλοκή στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ σε δύο υποθέσεις: της Follie Folli, με την εμπλοκή των υπουργών Φλαμπουράρη και Χαρίτση, και των τηλεοπτικών αδειών, που αφορούσε τον Νίκο Παππά στην υπόθεση με τις τηλεοπτικές άδειες.

Οι υποθέσεις είχαν διαβιβαστεί στη Βουλή στις 3 Φεβρουαρίου και στο διαβιβαστικό της δεύτερης ο εισαγγελέας κ. Σιμιτζόγλου ανέφερε: «Από τη μήνυση της εταιρείας Τοξότης του Χρ. Καλογρίτσα προκύπτουν στοιχεία τυχόν τέλεσης αξιόποινων πράξεων φερομένων ως τελεσθέντων κατά την περίοδο που ο συγκεκριμένος είχε την ιδιότητα του υπουργού».

«Αυτή η υπόθεση έχει κριθεί από το διεθνές διαιτητικό δικαστήριο και από τα ελληνικά πρωτοδικεία και είναι προφανής η πολιτική της στόχευση» σχολίασε τότε ο τομεάρχης Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ, Θεόφιλος Ξανθόπουλος, ενώ δήλωση από τον κ. Παππά επί του θέματος δεν υπήρξε.

Η πρόταση Τσίπρα δεν έγινε αποδεκτή από την κυβέρνηση. Απορρίφθηκε αυτονόητα, επειδή ενδεχόμενο αποδοχής της θα ακύρωνε ουσιαστικά τον ίδιο τον κοινοβουλευτικό χαρακτήρα του πολιτεύματος.

Λίγες ημέρες αργότερα δημοσιεύτηκε ένα άρθρο στο documentonews, σύμφωνα με το οποίο «το σύστημα Μητσοτάκη στοχεύει σε μια προανακριτική επιτροπή για να σπιλώσει τον πολιτικό αντίπαλο και το Documento», ενώ αναφερόταν ότι «όσον αφορά τον Νίκο Παππά, φυσικά κανένα δικαστήριο δεν θα δεχτεί να εκδικάσει με βάση παράνομες και ενδεχομένως παραποιημένες ηχογραφήσεις».

Από κει και πέρα, αφού δεν υπήρχε πλέον πρόθεση από την κυβέρνηση να αναστείλει την κοινοβουλευτική λειτουργία, τέθηκε σε πλήρη εφαρμογή το σχέδιο των διαδηλώσεων.

Η πρώτη φάση κινήθηκε γύρω από την υπόθεση Λιγνάδη και το αίτημα να παραιτηθεί η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, η οποία όμως κράτησε πολύ λίγο, γιατί δεν υπήρχε ανταπόκριση στο επίπεδο που θα δημιουργούσε υπόθεση κοινωνικής κατακραυγής. Σε αυτό συντέλεσαν και οι ακρότητες περί παιδεραστίας με επίκεντρο το Μέγαρο Μαξίμου, οι οποίες αναπαράχθηκαν από στελέχη και μέσα ενημέρωσης του ΣΥΡΙΖΑ, με τέτοιον τρόπο ώστε να δυσχεράνουν τη θέση του κ. Τσίπρα στη διαχείριση του θέματος και όχι του κ. Μητσοτάκη, όπως προέκυψε από τη συζήτηση στη Βουλή.

Ενδεικτικό των προσδοκιών που υπήρχαν από την επίδραση των καλλιτεχνών στην απαξίωση της κυβέρνησης ήταν ότι προγραμματισμένη φοιτητική συγκέντρωση για τη 1 το μεσημέρι μετατέθηκε για το απόγευμα, ώστε να διευκολύνει τη συγκέντρωση των καλλιτεχνών.

Όμως η υπόθεση με την παραίτηση Μενδώνη και τους παιδεραστές δεν κράτησε πολύ, με αποτέλεσμα στη συνέχεια να περάσουν στις αντιδράσεις στον νόμο για την παιδεία, εναντίον του οποίου υπήρχε συμμαχία που συμπεριλάμβανε και ευρύτερες αριστερές δυνάμεις, ανάμεσα στις οποίες το ΚΚΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Η πιο εμβληματική αντίδραση ήταν η κατάληψη στην πρυτανεία του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, η οποία ξεκίνησε στις 22 Φεβρουαρίου και κράτησε 18 ημέρες, μέχρι την Πέμπτη 11 Μαρτίου.

Την κατάληψη στήριξαν και κάλυψαν πολιτικά βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ο βουλευτής και πρώην υπουργός Παύλος Πολάκης κάλεσε από το μετερίζι του πληκτρολογίου του τα στελέχη του κόμματος να περιφρουρήσουν την κατάληψη, της οποίας τα αιτήματα περιλάμβαναν και τη νίκη στον αγώνα του Δημήτρη Κουφοντίνα.

Από τους 31 συλληφθέντες της πρώτης επιχείρησης ανακατάληψης, της 24ης Φεβρουαρίου, μόνο 14 ήταν φοιτητές, ενώ, από τους 33 συλληφθέντες της 11ης Μαρτίου, τουλάχιστον 14 δεν είχαν καμία σχέση με το ΑΠΘ.

Η τρίτη φάση αφορούσε την υποστήριξη στην απεργία πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα, με την οποία διεκδικούσε να εκτίσει την ποινή του στον Κορυδαλλό. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, στερούνταν το δικαίωμα εξαιτίας της αυταρχικής συμπεριφοράς της κυβέρνησης.

Παρά το γεγονός ότι στη διεκδίκηση δόθηκε ανθρωπιστικός χαρακτήρας, η συντριπτική απόρριψη του αιτήματος Κουφοντίνα στις δημοσκοπήσεις οδήγησε στην υπαναχώρηση του ίδιου, που δέχτηκε ενυδάτωση, και στη στροφή της υπερασπιστικής του ομάδας στα ένδικα μέσα, τα οποία δεν έγιναν δεκτά από τα δικαστήρια.

Η τελευταία πρόφαση για τις διαδηλώσεις ήταν η καταγγελία της αστυνομικής βίας και του αστυνομικού κράτους, με αφορμή τις βίαιες συμπεριφορές αστυνομικών οργάνων.

Η απέχθεια που προκάλεσε στην κοινή γνώμη η εικόνα του αστυνομικού που βιαιοπραγεί κατά ενός πολίτη ακυρώθηκε πολύ γρήγορα από τη βιαιότητα της επίθεσης κατά του αστυνομικού στη διαδήλωση δύο ημέρες μετά και από το γεγονός ότι σε ενίσχυση των ακραίων ομάδων που επιζητούν διαρκή σύγκρουση με την αστυνομία προσήλθαν «αυτοβούλως» οι χούλιγκαν διαφόρων αθλητικών σωματείων.

Η προσέλευση των χούλιγκαν επιβεβαίωσε παλιές ελεγμένες γραμμές επικοινωνίας ανάμεσα στον χώρο των αντιεξουσιαστών και στον χώρο των χούλιγκαν, τις οποίες είχε περιγράψει ο καθηγητής Γιάννης Πανούσης ως αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη στην πρώτη κυβέρνηση Τσίπρα, το 2015.

«Υπάρχουν “μπαχαλάκηδες” οι οποίοι δρουν επί μισθώσει για να προκαλούν επεισόδια στα γήπεδα, σε επιχειρήσεις ή στο κέντρο της Αθήνας» είχε πει τότε ο κ. Πανούσης, ο οποίος λίγους μήνες αργότερα ζήτησε από τον κ. Τσίπρα να μην τον συμπεριλάβει στην επόμενη κυβέρνησή του.

Η ακρότητα της βίαιης επίθεσης κατά του αστυνομικού στη Νέα Σμύρνη συνέπεσε με την κατάθεση στη Βουλή της πρότασης 30 βουλευτών της ΝΔ για τη σύσταση προκαταρκτικής επιτροπής για τους χειρισμούς του Νίκου Παππά.

Δηλαδή, πρακτικά, η κοινοβουλευτική δραστηριότητα συνεχίστηκε κανονικά και οι διαδηλώσεις δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα. Αντίθετα, όπως δείχνουν οι έρευνες, αποξενώνουν τον ΣΥΡΙΖΑ από το κεντροαριστερό ακροατήριο στο οποίο υποτίθεται ότι θέλει να στραφεί.