O Τσίπρας βλέπει τον Μητσοτάκη του 2021 ως Γ. Παπανδρέου του 2011
Σε ένα ιδιότυπο παιχνίδι με τις λέξεις έχει επιδοθεί τις τελευταίες ημέρες ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, σε μια προσπάθεια να απαντήσει στο ερώτημα γιατί δεν ζητάει εκλογές, το οποίο τίθεται εσωκομματικά, και στο ενδεχόμενο μία μεγάλη νίκη του Γιώργου Παπανδρέου στις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ τον Δεκέμβριο να τον οδηγήσει να ζητήσει εκείνος εκλογές.
«Αν ο κ. Μητσοτάκης δεν μπορεί ή αν δεν θέλει, τότε ας αφήσει χώρο σε εμάς που και θέλουμε και μπορούμε», είπε στη δήλωσή του μετά το μήνυμα Μητσοτάκη στις 18 Νοεμβρίου, συνεχίζοντας την προσέγγιση που είχε ξεκινήσει στις 7 Νοεμβρίου στη Θεσσαλονίκη, σύμφωνα με την οποία «αν δεν μπορούν, ήρθε η ώρα να φύγουν το συντομότερο δυνατό».
Το ερώτημα Τσίπρα ακούγεται ενδιαφέρον, όμως είναι προφανές ότι, από τη στιγμή που τίθεται υποθετικά, «αν δεν μπορούν», η απάντηση μετατίθεται στον πρωθυπουργό, που μάλλον δεν συμμερίζεται την εκτίμηση ότι η κυβέρνηση «δεν μπορεί».
Άλλωστε, η μόνη κυβέρνηση που η ίδια αυτοβούλως έκρινε ότι δεν μπορούσε να κυβερνήσει και αποχώρησε μόνη της από την εξουσία ήταν η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, πριν από ακριβώς δέκα χρόνια, η οποία παρέδωσε την εξουσία και την κοινοβουλευτική πλειοψηφία στον τότε διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Λουκά Παπαδήμο.
«Η κυβέρνηση Παπανδρέου εξαναγκάστηκε σε παραίτηση κάτω από το βάρος της λαϊκής κατακραυγής και των κινητοποιήσεων», διαπίστωνε λίγες ημέρες αργότερα στις 26 Νοεμβρίου 2011, ο κ. Τσίπρας σε συνέντευξή του στη FREE SUNDAY.
Ήταν η γραμμή που είχαν προαναγγείλει η Κοινοβουλευτική Ομάδα και η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, από την 1η Νοεμβρίου, που υπήρχε ακόμη κυβέρνηση Παπανδρέου, σύμφωνα με την οποία «η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει ήδη καταρρεύσει». Αυτό όμως δεν τον είχε εμποδίσει να ζητήσει εκλογές μετά τη συνάντηση του με τον κ. Παπαδήμο, στις 29 Νοεμβρίου, όταν είχε ζητήσει «να προχωρήσουμε με ομαλές διαδικασίες σε εκλογές».
Όμως, το κύριο πρόβλημα τώρα δεν είναι η βούληση του Μητσοτάκη, αλλά η αποτύπωση του πολιτικού τοπίου, το οποίο είναι συντριπτικά σε βάρος οποιουδήποτε αιτήματος που να στηρίζεται σε μειωμένη νομιμοποίηση της κυβέρνησής του στην κοινωνία.
Μία απλή καταγραφή των προτάσεων της δήλωσής του οδηγεί σε όλες τις προτάσεις τις οποίες έχει καταθέσει από την αρχή της πανδημίας. Ενίσχυση του ΕΣΥ με προσλήψεις, την ώρα που το σύστημα αγκομαχά ανεπιτυχώς να βρει 100 γιατρούς με υψηλές αμοιβές για να καλύψει τα κενά του στη Βόρεια Ελλάδα ή προσλήψεις εκπαιδευτικών στα σχολεία, ενώ μέχρι στιγμής δεν έχει καταγραφεί σοβαρό πρόβλημα με το σημερινό μέγεθος των τμημάτων.
Ίσως το μόνο νέο στοιχείο που έθεσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η λήψη αυστηρότερων μέτρων για τον εμβολιασμό στα Σώματα Ασφαλείας και τον Στρατό.
«Είναι αδιανόητο να σου ζητά πιστοποιητικό εμβολιασμού ένας μη εμβολιασμένος αστυνομικός», είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Διότι την πρόταση περί κοινά αποδεκτού υπουργού Υγείας την έχει κάψει ο ίδιος, όταν απέρριψε την υπουργοποίηση του ναυάρχου Αποστολάκη στην πολιτική προστασία.
Αλλά και πέρα από αυτό, όταν ο υπουργός Υγείας των κυβερνήσεών του, Ανδρέας Ξανθός, ρωτήθηκε τον Σεπτέμβριο στον STATUS FM της Θεσσαλονίκης αν σε περίπτωση κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ, στην πανδημία, ο ίδιος θα υπέβαλε την παραίτησή του για να αναλάβει κοινά αποδεκτός υπουργός, είχε απαντήσει ότι το ζήτημα δεν είναι το πρόσωπο αλλά το περιεχόμενο της πολιτικής, καθιστώντας σαφές ότι τέτοιο ενδεχόμενο δεν θα υπήρχε.
Όμως, τον ΣΥΡΙΖΑ συνολικά απασχολεί το τοπίο στο ΚΙΝΑΛ, το οποίο δεν επιβεβαίωσε τις αρχικές αισιόδοξες εκτιμήσεις ότι η εκλογή Παπανδρέου θα διαμόρφωνε έναν θετικό στην «προοδευτική διακυβέρνηση» εταίρο, καθώς ο πρώην πρωθυπουργός δεν επιβεβαίωσε τις εκτιμήσεις περί τρένου, που θα ισοπέδωνε τα πάντα και έχει τεθεί σε αμφισβήτηση και η συμμετοχή του στον δεύτερο γύρο.
Αν επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις, θα δείχνουν ότι πρόκειται για τη βάση ενός άλλου ΠΑΣΟΚ, την οποία δεν είχαν διαγνώσει οι κομματικές ηγεσίες, ούτε στη ΝΔ ούτε στον ΣΥΡΙΖΑ, κι ενδεχομένως αυτό να ανάγεται στην περίοδο της κυβέρνησης Σαμαρά και σε δεσμούς που οικοδομήθηκαν τότε.
Αν ισχύει αυτό, ο ισχυρισμός του κ. Παπανδρέου, ότι στελέχη της ΝΔ αναμειγνύονται στα εσωκομματικά του ΚΙΝΑΛ, δεν πρόκειται να του αποδώσει ψήφους, γιατί πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να εμφανιστούν δημόσια ότι έχουν συγκεκριμένη επιλογή σε άλλο κόμμα. Ο μόνος που τόλμησε δημόσια να μιλήσει υπέρ του Γιώργου Παπανδρέου ήταν ο Νίκος Μπίστης, ο οποίος κατήγγειλε ότι «από τον Αλιβιζάτο μέχρι τον Μπέο, με ενδιάμεσους τον Πρετεντέρη, τη Γιαννακά, την Παναγιωταρέα και άλλους της ιδίας κοπής, επιδίδονται συστηματικά στη δολοφονία χαρακτήρα του Γιώργου Παπανδρέου».
Πάντως, θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι αντιδράσεις του ΣΥΡΙΖΑ στη μέθοδο με την οποία η αστυνομία αντιμετώπισε τις διαδηλώσεις του Πολυτεχνείου απείχαν πολύ από τον καταγγελτικό λόγο του πρόσφατου παρελθόντος. Μάλιστα, στη Θεσσαλονίκη δεν υπήρξε καν καταγγελία για το ότι η αστυνομία απέτρεψε την είσοδο διάφορων ομάδων που θα ήθελαν να καταλάβουν κάποια σχολή.
Σε αυτό το κλίμα, η Εφημερίδα των Συντακτών την επομένη του Πολυτεχνείου χαρακτήρισε ως μόνη παραφωνία την παρέμβαση της αστυνομίας, αλλά και το ότι ο πρύτανης και η σύγκλητος, συμπεριλαμβανομένων των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, δεν πήγαν στο Πολυτεχνείο για να καταθέσουν στεφάνι, αλλά στο άγαλμα του Παπαναστασίου.
Και λίγο παραπέρα κατέγραφε την επίθεση στον πρώην βουλευτή του, γιατρό Νίκο Μανιό, όταν πήγε να καταθέσει στεφάνι στο Πολυτεχνείο της Αθήνας.
Όπως έλεγαν στελέχη του κόμματος, υπάρχουν διάφορες ερμηνείες για το θέμα, με τη χειρότερη να είναι ότι τον κ. Μανιό δεν τον ήξεραν ούτε ως πρωτεργάτη της εξέγερσης του 1973, ούτε τον έμαθαν ως βουλευτή του κόμματος από το 2012 έως το 2019.
