Κόμμα ρωσικών συμφερόντων;

Την αντίδραση 31 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ προκάλεσε η αδειοδότηση στις 2 Μαρτίου της τρίτης μονάδας υγροποιημένου φυσικού αερίου, η οποία θα λειτουργήσει στη χώρα και συγκεκριμένα στον Βόλο.

Οι δύο μονάδες που λειτουργούν ήδη είναι η κρίσιμη μονάδα της Αλεξανδρούπολης, η οποία έχει προκαλέσει τη δυσαρέσκεια της Μόσχας, διότι έχει ως στόχο να τροφοδοτεί με φυσικό αέριο τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και άλλες χώρες της περιοχής, μειώνοντας την εξάρτησή τους από το ρωσικό φυσικό αέριο, και η μονάδα «Διώρυγα» της Μότορ Όιλ στην Κόρινθο.

Στην ιστοσελίδα της εταιρείας Mediterranean Gas αναφέρεται ότι στόχος της είναι να μετατρέψει το λιμάνι του Βόλου σε διεθνή κόμβο ενεργειακής προμήθειας, όμως οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ζητούν να μάθουν «πώς αξιολογήθηκε το εν λόγω έργο, ιδίως ως προς το κριτήριο της προστασίας του περιβάλλοντος και του κλίματος, λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος και την επικινδυνότητα, τη χωροθέτησή του σε μία ιδιαίτερα ευαίσθητη περιβαλλοντικά περιοχή και τη συνύπαρξη με άλλες δραστηριότητες».

H ερώτηση, η οποία κατατέθηκε με πρωτοβουλία της τοπικής βουλευτού Μαγνησίας και πρώην υφυπουργού Οικονομικών Κατερίνας Παπανάτσιου, και είχε τη συνυπογραφή των τομεαρχών Περιβάλλοντος και Νησιωτικής Πολιτικής, ουσιαστικά αποτελούσε κεντρική παρέμβαση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το οποίο είχε σοβαρές επιφυλάξεις και για τη λειτουργία της αντίστοιχης μονάδας στην Αλεξανδρούπολη.

Για τη μονάδα της Αλεξανδρούπολης, ο πρόεδρός του, Αλέξης Τσίπρας, στις 16 Φεβρουαρίου, είχε πει στη Βουλή ότι πάγια θέση του ΣΥΡΙΖΑ είναι η αναβάθμιση της Αλεξανδρούπολης, «όχι όμως να ενταχθεί σε αμερικανικές επιχειρήσεις και να έχουμε κάθε μέρα δηλώσεις Ρώσων αξιωματούχων κατά της Ελλάδας».

Αυτή ήταν η τελευταία φορά που υπήρξε σχετική αναφορά από πλευράς του ΣΥΡΙΖΑ στην Αλεξανδρούπολη, όμως η ενίσχυση της ενεργειακής αυτάρκειας της χώρας περνά μέσα από τις μονάδες του υγροποιημένου αερίου.

Για αυτό και η αντίδραση στη μονάδα του Βόλου, στην οποία συμμετέχει και η EXXON MOBIL, συνδυάστηκε με τη γενικότερη αντίθεση στην πίεση που δημιουργεί στη Ρωσία η προοπτική λειτουργίας τέτοιων μονάδων.

Αναζητώντας ρωσόφιλους

Η αντίδραση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ συνδυάστηκε με ένα γενικότερο ενδιαφέρον το οποίο δημιουργήθηκε στην Ελλάδα για την υπεράσπιση ενός πακέτου ρωσικών συμφερόντων ειδικότερα και την έκφραση ενός ευρύτερου πεδίου «ρωσοφιλίας» στη χώρα.

Από έρευνα που έγινε την προηγούμενη εβδομάδα από την εταιρεία δημοσκοπήσεων Interview, προέκυψε ότι η δημοφιλία του προέδρου Πούτιν βρίσκεται στο 23%, χαμηλότερα από παλαιότερες μετρήσεις της ίδιας εταιρείας, όμως επτά μονάδες περισσότερο σε σχέση με την αποδοχή της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.

Όμως, το αποτύπωμα της αίγλης του Ρώσου προέδρου στην Ελλάδα διεκδικούν περισσότεροι του ενός πολιτικοί συνασπισμοί, ανάμεσά στους οποίους ένα, πλην του ΣΥΡΙΖΑ, κοινοβουλευτικό κόμμα, η Ελληνική Λύση, και ορισμένα εξωκοινοβουλευτικά.

Σε αυτά ξεχωρίζουν το κόμμα «Έλληνες για την Πατρίδα» του φυλακισμένου πρώην βουλευτή της Χρυσής Αυγής, Ηλία Κασιδιάρη, και η Λαϊκή Ενότητα του Παναγιώτη Λαφαζάνη. Όμως, στη μέτρηση που έκανε η εταιρεία ABACUS για την τηλεόραση του ALPHA, από τα τέσσερα αυτά κόμματα, μόνο τα δυο δείχνουν να κεφαλαιοποιούν την ταύτισή τους με τις ρωσικές επιδιώξεις. Και αυτά είναι τα κόμματα του χώρου της δεξιάς - ακροδεξιάς, με την Ελληνική Λύση να αγγίζει το 6% και το κόμμα Κασιδιάρη, το οποίο υπερδιπλασιάζει το ποσοστό του, κι αγγίζει το 3%, που θα του επιτρέψει την είσοδο στη Βουλή και θα καταστήσει πιο περίπλοκο τον σχηματισμό κυβέρνησης.

Δημοσκόπος, που ρωτήθηκε από τη FREE SUNDAY, είπε ότι μια πιο αναλυτική πρόσβαση στις ερωτήσεις των ερευνών δείχνει ότι καταγράφεται και κίνηση από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ προς την Ελληνική Λύση. Η πρώτη εκτίμηση λέει ότι πρόκειται για ψηφοφόρους που σε πρώτη ανάλυση είχαν ψηφίσει το 2019 ΣΥΡΙΖΑ προερχόμενοι από τη δεξαμενή των ψηφοφόρων των ΑΝΕΛ και τώρα εκτιμούν τη συνεπή φιλορωσική στάση που επέλεξε ο κ. Βελόπουλος.

Ένα «ρωσικό κόμμα»

Αναλυτής των μετρήσεων επισημαίνει ότι η περίπτωση μιας συνολικής καταγραφής των δυνάμεων ενός πολιτικού ρεύματος που θα παραπέμπει στο «ρωσικό κόμμα» της Επανάστασης του 1821 δεν μπορεί να θεωρηθεί ιδιαίτερα πιθανή, ειδικά από τη στιγμή που η ρωσική εισβολή γέννησε μνήμες από την αντίστοιχη τουρκική στην Κύπρο το 1974, αλλά και προκάλεσε απέχθεια με τις συνέπειες που είχε για τους άμαχους Ουκρανούς.

Παράλληλα, επισήμανε ότι σε όλες τις διχαστικές επιλογές μπροστά στις οποίες βρέθηκε η ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια, και ιδιαίτερα με την πανδημία, πάντοτε προτάθηκε μία αντιδυτική επιλογή που θα μπορούσε δυνητικά να αποτελέσει τον πυρήνα ενός πολιτικού κόμματος, όπως για παράδειγμα το κόμμα των αντιεμβολιαστών, αλλά, με το ξεφούσκωμα του προβλήματος, ξεφούσκωνε και ως πολιτική πρόταση.

Όμως, αυτή τη φορά, στους ενοποιητικούς παράγοντες ενός τέτοιου ενδεχομένου θα πρέπει να προστεθεί και η θρησκευτική διάσταση, καθώς, σύμφωνα με φιλικούς κύκλους, σε εκατοντάδες χιλιάδες υπολογίζονται όσοι θα μπορούσαν να ακολουθήσουν μια ρωσική «εξαρχία» στην Ελλάδα.

Σε αυτούς συγκαταλέγονται παλαιοημερολογίτες αλλά και ρωσόφωνοι ομογενείς που έχουν έλθει στην Ελλάδα από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.

Όμως, εκκλησιαστικοί κύκλοι, όταν ρωτήθηκαν σχετικά, προτίμησαν να παραπέμψουν στην ανακοίνωση της Μονής Εσφιγμένου του Άγιου Όρους, σύμφωνα με την οποία, «στην Ουκρανία δεν γίνεται πόλεμος μεταξύ δύο “ομοδόξων λαών”, γίνεται πόλεμος μεταξύ ενός κράτους που έχει ως κρατικό επεκτατικό δόγμα τις αιρέσεις του φονταμενταλισμού και του εθνοφυλετισμού, εργαλεία που χρησιμοποιεί ένας “ημίθεος-μεσσίας” μέσω μιας απόλυτα ελεγχόμενης τοπικής Εκκλησίας».

Το Άγιον Όρος μέχρι στιγμής δεν παρενέβη, όμως παλαιότερα, 21 Μαρτίου 2015, ο Γέροντας Γρηγόριος της Μονής Δοχειαρίου, δηλαδή μετά την de facto αυτονόμηση του Ντονετσκ από την Ουκρανία, είχε προφητεύσει ότι «κάθε Ουκρανός πρέπει να καταλάβει ότι αν θέλει ευλογίες για τη χώρα του, τότε θα πρέπει να διώξει με τις κλωτσιές τους Αμερικανούς» και είχε καλέσει τους Ουκρανούς να βασιστούν «στους αδελφούς τους στην πίστη και στο αίμα, που είναι οι Ρώσοι».

Η ομογένεια και ο ΠΑΟΚ

Κάποιοι, στους πιθανούς ακόλουθους του «ρωσικού κόμματος», συμπεριλάμβαναν και τους, υπό την επιρροή του κ. Ιβάν Σαββίδη, ομογενείς αλλά και εργαζομένους και οπαδούς του ΠΑΟΚ, αλλά ο κ. Σαββίδης έκανε μόνο μία δήλωση, και αυτή ήταν ότι παραχωρεί μέρος του «Πόρτο Καρράς» για τη φιλοξενία Ελλήνων προσφύγων από την Ουκρανία.

Σύμφωνα με οικονομικούς παράγοντες, είναι εύλογο για τον κ. Σαββίδη, ο οποίος δεν αποτέλεσε μέρος των κυρώσεων, να έχει ως προτεραιότητα να εξακολουθήσει να μην είναι. Διότι το όνομά του μπαίνει όλο και πιο πολύ στη συζήτηση, ενώ ο ίδιος είναι στο Ροστόφ, όπου τα κανόνια του πολέμου ακούγονται διαρκώς.

Το υπουργείο Εξωτερικών της Ουκρανίας τον έχει βάλει στη «μαύρη λίστα» για τις δραστηριότητες με καπνικά προϊόντα το 2016 και το 2018, αλλά αυτό δεν ανεσύρθη ούτε καν από τους αντιπάλους του στην Ελλάδα, ενώ με το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού των ομογενών από την πρώην Σοβιετική Ένωση, του οποίου προεδρεύει ο κ. Σαββίδης, ουδείς ενδιαφέρθηκε να επικοινωνήσει.